ΦΙΛΟΣ ΜΕΝ ΠΛΑΤΩΝ
ΦΙΛΤΕΡΑ ΔΕ Η
ΑΛΗΘΕΙΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Και, έξω και μακριά το σοφιστικό. «Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν», ήτοι
σε νεοελληνική μεταγλώττιση. «Να
γράφεις-λες-προβάλεις το ψέμα για αλήθεια, και το αντίστροφο» ! Ιδιαίτερα όταν
είσαι Ιερέας, και παραλείπεις ή κόβεις κάτι
τις, και λες αυτό που εσύ θέλεις,
και καμαρώνεις ότι πρωτοτυπείς-πρωτοπορείς !
1. Επί του προκειμένου. Στη Συνοδική Πράξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Διονυσίου Δ΄ -έτος
1686,-Πράξη, θαρραλέα αρνητική απάντηση Πατριάρχη
υπό δουλεία Οθωμανική, σε επίμονο αίτημα του
Μόσχας Ιωακείμ, υποβληθέν, μάλιστα, μέσω του Τσάρου Μεγάλου Πέτρου, αντιγράφω
και παραθέτω να λέει τα εξής. «Ο εν αγίω Πνεύματι αγαπητός και περιπόθητος αδελφός και συλλειτουργός
της ημών μετριότητος-Μόσχας Ιωακείμ- έχη
επ' αδείας χειροτονείν Κιέβου Μητροπολίτην κατά την εκκλησιαστικήν
διατύπωσιν ... ενός μόνου φυλαττομένου, ηνίκα
ο Μητροπολίτης Κιέβου ιερουργών είη την
αναίμακτον θείαν μυσταγωγίαν εν τη παροικία ταύτη, μνημονεύοι εν πρώτοις του σεβασμίου ονόματος του Παναγιωτάτου
Οικουμενικού Πατριάρχου, ως όντος πηγή
και αρχή, υπερκειμένου πάντων των πανταχού παροικιών τε και επαρχιών, έπειτα του Πατριάρχου Μοσκοβίας...».
2. Τι, λοιπόν, να πει κανείς τώρα-βάζοντας βέβαια στο πλάι τα περί
Ζελένσκι πολιτικά με τα οποία
ασχολείσθε, και μπορεί να μην είναι χειρότερα από τα αντίστοιχα των περί Πούτιν
συν το Μόσχας δυστυχώς-γι αυτό που γίνεται
τοις πάσι φανερό, ποιος δηλαδή κάνει
εδώ λαθροχειρία ή ραπτοκοπτική, για να πει «με την εσφαλμένη μέθοδο της «λήψεως
του ζητουμένου»-(petition principii) αυτό που εκείνος θέλει, και
όχι αυτό που γράφει ή Πράξη η Συνοδική ! Ότι ξαναγυρίζει στα παλιά, όπως. «Ο
Γέροντας Παϊσιος διέκοψε το μνημόσυνο,
«εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε … του
Αθηναγόρα», τη στιγμή που είναι πασίγνωστο ότι, ο τότε Γέροντας, νυν Άγιος της Εκκλησίας ήταν μόνο ταπεινός
μοναχός, όχι ιερέας και ιερουργός ! Έτι δε ότι, το όνομα αυτού πρόσθεσε με
ευλογία-άδειά του ο όχι τυχαίος Γέροντας Βασίλειος Ιβήρων σε Επιστολή προς
Αθηναγόρα θετική-υποστηρικτική*.
3. Και να μην επανέλθω στα πρόσφατα με φροντίδα
σας γνωστά. «Η Ελληνική Δικαιοσύνη με έκρινε ένοχο, γιατί λειτούργησα, ενώ είχε αρμόδια απαγορευτεί λόγω Κόβιτ19,
πράγμα που εκλάβατε με καμάρι ως απονομή «της
ύψιστης τιμής, του ανώτατου οφίκιου που μπορεί να δοθεί σε ιερέα», ήτοι ως
μαρτυρία … «ομολογητή», αφήνοντας συνάμα ανοιχτούς τους λοιπούς κληρικούς, έτι
δε και τον Επίσκοπο σας, που τι κρίμα πειθάρχησαν, δε λειτούργησαν ως εις τον
Καίσαρα … υποταχτικοί. Και την μετά έτη τινά έφεση να αρθεί η ενοχή και ποινή σας, που πάλι η Ελληνική
Δικαιοσύνη σας ικανοποίησε, «με κήρυξε αθώο»,
διατρανώσατε, κλαυθμηρίζοντας συνάμα που ως ήταν επόμενο απωλέσατε «την
ύψιστη τιμή, το ανώτατο οφίκιο».
4. Μεγάλη Πέμπτη βράδυ. «Σήμερον κρεμάται επί
ξύλου», κορύφωση του θείου δράματος. Και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ με τους
αναγκαίους Κληρικούς και Ψάλτες τελεί την Ακολουθία στο Μητροπολιτικό Ναό
Αθηνών, λόγω Κόβιτ 19, κεκλεισμένων των θυρών. Η Εκκλησιαστική κορυφή τώρα,
αυτή ως πειθαρχική πόσο ανοιχτή, και στον Καίσαρα … υποτακτική.
4α. Τέλος. Μεγάλο Σάββατο βράδυ, Ακολουθία της Αναστάσεως ώρα 21.00 πάντα
λόγω Κόβιτ 19. Μπρος στο
Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας Εκκλησιαστική,
Θεσμική, Πολιτική Ηγεσία της χώρας, άλλοι κλητοί, όλοι στη θέση τους εκεί. Το αυτό αντίστοιχα για τον ίδιο λόγο
σε όλες τις Μητροπόλεις, και στης Πάτρας ασφαλώς. Κι εσείς όμως, ως της
Παραδόσεως φύλακας πιστός, και ομολογητής ανυποχώρητος, με μικρή ομάδα πιστών,
ανάμεσα της δε λέω και ποιος δυστυχώς, και, Ακολουθία της Αναστάσεως Δώδεκα τα Μεσάνυχτα ακριβώς, σε κάποιο
Μοναστήρι, μακριά από τους … «πεπτωκότες» από την Ορθοδοξία και φοβικούς υποχείριους
στα κελεύσματα του Καίσαρα !
****** ***
******
Όντως.
«Φίλος μεν Πλάτων, φίλτερη δε η αλήθεια». Όντως, απερίφραστα, απροκάλυπτα
σοφιστικό. «Τον ήττω λόγον, κρείτω
ποιείν». Και σε νεοελληνική μεταγλώττιση. Να γράφεις, να λες, να προβάλεις … «Το ψέμα για αλήθεια και, το
αντίστροφο !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
ΥΓ. Αναστάσιος,
16 Αυγούστου 2017- «Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ … Ο
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ … Ο ΠΑΪΣΙΟΣ». Αθανάσιος
Κοτταδάκης
29 σχόλια:
Ο Αθηναγόρας λάτρευε καί τήν σαμπάνια συνοδευόμενη κατά προτίμηση μέ τόν φρέσκο αέρα τών θαλαμηγών τής εποχής.
Διαβάζω συχνά πολλές αναφορές για το τι θεωρεί ο καθένας ''αλήθεια'' στήν Ορθοδοξία.
Συνήθως όμως, η αλήθεια του καθένα, η στοχαστική, του νοός που μόνο στοχάζεται, πόσο μα πόσο διαφορετική είναι απο αυτή των Αγίων, και των αποφάσεων των Οικ. Συνόδων.
Και εξηγούμαι:
«Ου λέγεταί ποτέ Οικουμενικός ο Κωνσταντινουπόλεως, αλλ’ ουδέ ο Ρώμης, η άλλος τινάς, ειμή μόνον ο Χριστός, ο της οικουμένης όλης αληθώς Πατριάρχης, ω εδόθη πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης...»
Toυ Άγιου Νικόδημου του Αγιορείτου το άνωθεν.
Σχολιάζοντας επίσης ο Άγιος Νικόδημος τους κανόνες 9 και 17 της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου γράφει:
«Ότι μεν γαρ ο Κωνσταντινουπόλεως ουκ έχει εξουσίαν ενεργείν εις τας διοικήσεις και ενορίας των άλλων Πατριαρχών, ούτε εις αυτόν εδόθη από τον κανόνα τούτον (κανόνας 9) η έκκλητος εν τη καθόλου Εκκλησία…».
Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ απλά, ''ο Κωνσταντινουπόλεως ουκ έχει εξουσίαν ενεργείν εις τας διοικήσεις και ενορίας των άλλων Πατριαρχών.''
Αυτά τα ολίγα εξ απόψεως των Θεούμενων και Θεοφώτιστων Αγίων Πατέρων, και των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων τούς.
Εύχεστε.
Μην κοπιάζεις να γράφεις. Τα μυαλά δεν αλλάζουν.
Διάβασα παρακάτω σε δημοσίευση του π Εφραίμ «καὶ τὶς ὁμολογίες ποὺ δὲν μᾶς ζητήθηκαν.
Ὑπαπαντὴ σημαίνει ὑποδοχή...
Νὰ στέκεσαι δίπλα στὸν κάθε πλησίον. Καὶ ἀρκεῖ...»
Πάρα πολλοί το έχουν στο αίμα τους να ομολογούν αυτά που πιστεύουν και όχι αυτά που ζητάει ο Χριστός.
Ένας τραγιέλαφος υπάρχει στον εκκλησιαστικό χώρο κάθε ένας πιστεύει ότι κατέχει την αλήθεια έτσι ιερείς στο όνομα της αλήθειας δεν ακούνε το μητροπολίτη τους δεν ακούνε την ιεραρχία και κάνουν το δικό τους αυτοί οι ίδιοι όμως επιθυμούν όταν εγώ εξομολογούμε να πειθαρχήσω στους απειθάρχη τους αυτό είναι νομίζω είναι πάνω από τα όρια της λογικής δεν με ενδιαφέρουν εμένα τα εκκλησιαστικά ούτε τις Ουκρανίας ούτε της Ρωσίας ούτε οτιδήποτε άλλο αυτό που με ενδιαφέρει είναι ιοι ερείς να πειθαρχούν στους μητροπολίτες ώστε να μπορούμε και εμείς να πειθαρχούμε στην εκκλησία και όχι στον κάθε ιερέα όπως ερμηνεύει τα λόγια της καινής διαθήκης ή τα λόγια των πατέρων γεμίσαμε σήμερα από πατέρες φτάνει πια ως εδώ θα καταντήσουμε προτεστάντες σαν εκείνους που φύγανε από τον καθολικισμο μην αντέχοντας τον αυταρχισμό του παππά
Έχεις άδικο κ. Κοτταδάκη διότι την Εκκλησία την εκφράζει κάθε παπάς. Οι απόψεις Συνόδου, Μητροπολίτη είναι προσωπικές. Την αλήθεια την εκφράζει ο κάθε παπάς. Το έχουν πει για τους αιρετικούς Ρωμαιοκαθολικούς ότι έχουν ένα αλάθητο τον πάπα-Ρώμης στην Ορθοδοξία κάθε Παπάς είναι Αλάθητος. Όπως λέγαν στον στρατό όταν υπηρετούσα ‘’πάρε το αυγό και κούρευτο’’ για να πουν ότι κάποιος ματαιοπονεί. Παρόμοια χρησιμοποιείται και η παροιμία "Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες".
Περαστικά μας
π. Νεόφυτος
Ο κάθε παπάς είναι κοντά στο ποίμνιο, μπαίνει στο σπίτι του, συζητά τα προβλήματα του καί βοηθά, ανάλογα με τις δυνατότητες του, τους ανθρώπους.
Αφουγκράζεται τις απόψεις του ποιμνίου για διάφορα Εκκλησιαστικά θέματα καί γίνεται δέκτης των πιθανών παραπόνων του ή διαφωνιών του.
Επομένως η γνώμη του δέν (πρέπει νά) είναι αποτέλεσμα του "αλαθήτου" του, αλλά να αποτελεί απόσταγμα, που θα συμπεριλαμβάνει καί μέρος των πεποιθήσεων του ποιμνίου του, για το συγκεκριμένο θέμα.
Θυμάται άραγε κανείς, να έχει γίνει ποτέ Κληρικολαική Συνέλευση στην Ελλάδα, για να δώσει τη δυνατότητα καί σε Ιερείς καί λαικούς να εκφράσουν τις απόψεις τους σε διάφορα επίκαιρα Εκκλησιαστικά θέματα ;
Στην Αμερική όμως γίνεται καί μάλιστα κάθε δύο χρόνια.
Οι κατοικούντες στην Ελλάδα, Ιερείς καί λαικοί, φαίνεται ότι είναι δευτέρας κατηγορίας πιστοί μειωμένης νοημοσύνης καί δέν μπορούν να εκφράσουν συγκροτημένη άποψη για τά θέματα της Εκκλησίας.
Στην Ελλάδα έχουν έγκυρο λόγο μόνον οι Επίσκοποι καί οι θεολόγοι, οι οποίοι έχουν πάντοτε δίκιο φυσικά.
1. Ο Κανόνας 9 της 4ης Οικουμενικής λέει. Όποιος κληρικός έχει πρόβλημα να μην προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια, αλλά, στον Επίσκοπο, τοπικό Συμβούλιο, το Μητροπολίτη, ευρύτερο συμβούλιο, Έξαρχο … τελικά στον «της βασιλευούσης Κων/πόλεως έχοντα τον θρόνον και επ’ αυτώ δικαζέσθω». Και ο 17, «αν έχει πρόβλημα με το Μητροπολίτη, προσφεύγει στον Έξαρχο … ή τω Κων/πόλεως θρόνω δικαζέσθω καθ’ α προείρηται».
2. Ο Κανόνας 3 της 2ης Οικουμενικής και 28 της 4ης ορίζουν ισότιμο με το Ρώμης τον Κωνσταντινουπόλεως ως τον Επίσκοπο της Νέας Ρώμης-"Δια το είναι αυτήν Νέαν Ρώμην". Της Νέας Ρώμης, όχι της 2ης ως θέλουν γνωστό ποιοι για να διεκδικήσουν τη θέση της … ανύπαρκτης τρίτης ! Και αυτό δεν μπορεί παρά μόνο νέα Οικουμενική να το αλλάξει ! Αν κρίνουμε μάλιστα και από το ότι απόφαση νέας Οικουμενικής ζητούσε ο Μ. Αθανάσιος για να δεχτεί στην Εκκλησία τον Άρειο, που είχε εκπέσει με απόφαση της 1ης εν Νικαία. Και βέβαια γνωρίζουμε και ποιους διωγμούς υπέστη.
3. Ο Όσιος Νικόδημος Αγιορείτης λέει ότι, ο Χριστός είναι πέρα και πάνω από όλους και όλα αυτός μόνος ο Αρχηγός και Τελειωτής της Αλήθειας-Πίστης του, Πίστης της Εκκλησίας. Τα άλλα ανήκουν σ’ αυτόν που τα γράφει. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη εδώ και το γραφόμενο από προφήτη Ησαϊα. «Δεν είναι οι βουλές μου σαν τις δικές βουλές, ούτε οι δρόμοι σας σαν τους δικούς μου δρόμους. Αμφότερα τα δικά σας διαφέρουνε από τα δικά μου όσο ο ουρανός από τη γη απέχει». Πράγμα που το κάνει πιο οξύ και απόλυτο.
4. Και τέλος. Ποιος ίδρυσε την Εκκλησία της Ρωσίας με κέντρο το Κίεβο-Ουκρανία. Ποιος ανακήρυξε τον Μοσχοβίας Πατριάρχη; Ποια Εκκλησία έχουν Μητέρα τους και οι δυο ως θυγατέρες;
Καλό, λοιπόν, είναι καθείς να μιλάει για το χώρο του. Κι αν θέλει και για παραπέρα, ας συμβουλεύετε πρότερα κάποιον του αντίστοιχου χώρου, που μπορεί να ξέρει.
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα. Πρόσωπα συνεχίζουν να προκαλούν. Πρόσφατα του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού πιστή που φορούσε μάσκα προστασίας σε παρεκκλήσιο τα άκουσε. Οι ιερείς είναι οι απόλυτοι μονάρχες και ξερόλες.
Οποιος γράφει για την γνωστή υπόθεση μέ τον Πατριάρχη Διονύσιο Δ', που το 1686 έστειλε την επιστολή στον Πατριάρχη Μόσχας, αποφεύγει να αναφέρει ποσοι Πατριάρχες μεσολάβησαν από τον Διονύσιο μέχρι τον Βαρθολομαίο.
Και ο αριθμός δέν αναφέρεται, προφανώς διότι κανείς από τους Πατριάρχες, ενώ έβλεπαν ότι ο Κιέβου δέν μνημονεύει τον Κωνσταντινουπόλεως, δέν διαμαρτυρήθηκε, ίσως επειδή σιγά - σιγά έγινε συνείδηση πλέον, ότι το Κίεβο υπάγεται εκκλησιαστικώς στη Μόσχα.
Καί η έλλειψη διαμαρτυρίας δέν κράτησε ούτε 50, ούτε 100, αλλά 350 ολοκληρα χρόνια.
Πάντως, όταν οι Απόστολοι Ιάκωβος καί Ιωάννης πήγαν στον Κύριο για να ζητήσουν πρωτοκαθεδρίες, είναι γνωστό τί απάντηση έλαβαν.
"Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επέλεξε να ενεργήσει με απερίσκεπτο και μονομερή τρόπο για τη χορήγηση Αυτοκεφαλίας στη σχισματική Ορθόδοξη "Εκκλησία" της Ουκρανίας."
~ Ο Μακαριστός Αλβανίας Αναστάσιος
Λέγει και ο Πατριάρχης Σερβίας: "Τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἀγνόησε τούς Ἱερούς Κανόνες, τήν Ἐκκλησιολογία, τήν πανάρχαια Τάξη, τήν Ἱερά Παράδοση".
Όλοι λάθος... μόνος ''αλάθητος'' ο Πάπας και ο Βαρθολομαίος.
Είχαμε έναν (σε πλάνη) αποκτήσαμε και δεύτερο.
Το αστείο της υποθέσεως αγαπητοί μου είναι η στείρα πνευματικότητα ορισμένων.
Αν αύριο ο Βαρθολομαίος πχ. αναγκαστεί πιεζόμενος απο μια νεα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, να υπερασπιστεί κάτι νεο, και εντελώς αντίθετο με παλαιότερη πρακτική σε ενα θέμα...
Αμέσως θα εμφανιστούν χιλιάδες υπερασπιστές της νέας ιδέας, της αντίθετης με τη παλαιά, διότι έτσι πρόσταξαν οι ΗΠΑ!
Και αυτό το λέμε ορθοδοξία; Και το επικροτούν και θεολόγοι και ιερείς και δεσποτάδες... Ε να με συγχωράτε, αλλά αυτό είναι πολιτική και οχι πίστη και ζωντανή σχέση με Τον Θεό.
Κύριος να φωτίζει ολούθε, Εύχεστε.
Και την Μασονία επίσης...
Γεμίσαμε ελέω διαδικτύου και πληθώρας εντύπων ,με ομολογητές -απολογητές-γεροντάδες με μαύρα γένια (αρχιμανδριτάρια κατά +Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό ) του καναπέ και του πληκτρολογίου. Η ιεραποστολή τους
περιμένει ακόμα.....Ισχύει και για τον δικαστικά παρασημοφορηθέντα κληρικό και τινες συν αυτώ.
κ. Δημήτρη Ρόδη, το Πατριαρχείο Σερβίας επειδή δεν το γνωρίζω το έκανε Πανορθόδοξη Σύνοδος εγώ υποθέτω ότι η Κωνσταντινούπολη. Αναμένω ενημέρωση.
Μεγάλη φαντασία έχεις για την Αμερική. Αλήθεια τα πιστεύεις;
Η καραμέλα της Μασονίας είναι ξεπερασμένη. Ξέπεσε και αυτή είναι ένα τίποτα.
Δεν τις αντέχω τις φαντασιώσεις.
Νικόλαος Αποστολίδης
Υποστράτηγος ε. α.
Πολλοί εθελοτυφλούν ιστορικά , ότι δηλ.η Ουκρανική Αυτοκεφαλία ζητείται από τους Ουκρανούς από εποχής ΕΣΣΔ και η μεν Γεωργία λόγω του Γεωργιανού Ιωσήφ Στάλιν- Τζουγκασβίλι ξαναπήρε την περιπόθητη αυτοκεφαλία της ,η Ουκρανία παρά τα επίμονα αιτήματα και μετά την πτώση του ¨τείχους" και την μακροχρόνια προσπάθεια του Φαναρίου να μεσολαβήσει ,δεν .....καθ΄ότι ο "Ρωσικός Κόσμος"είναι über alles .Όσο για την σχισματικότητα η ιστορία πάει πέρα- δώθε με αλληλοκατηγορίες. Και η Ρώσσικη διασπορά Ευρώπης και Αμερικής ήταν σχισματική μετά το 1917 και με μόνο ένα συλλείτουργο τακτοποιήθηκε. Λες και εδώ δεν είχαμε τέτοια φαινόμενα με τους ΓΟΧ, που κάποιοι εξ αυτών εντάχθηκαν ......μετανοούντες .....στην επίσημη εκκλησία.
Δεν διαμαρτυρήθηκαν, αφενός ένεκεν της διαφυλάξεως της ενότητας και, αφετέρου, επειδή το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν εμπερίστατο και εν πολλοίς εξαρτώμενο από την ρωσική βοήθεια. Στο όνομα της διαφύλαξης της ενότητας και στο πολύ πρόσφατο ακόμα παρελθόν το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανέχθηκε πάρα πολλές αυθαιρεσίες της Ρωσικής Εκκλησίας - και όχι μόνο αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα. Σίγουρα οι εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες, πάντως, καθορίζονται από επίσημες πράξεις (τόμους, κ.λπ.) και όχι από de facto δημιουργία τετελεσμένων (παρατυπιών και παραβάσεων που, για διάφορους λόγους, έχουν χρονίσει). Όσοι κατηγορούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο για εξυπηρέτηση αμερικανικών συμφερόντων, προφανώς κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, αφού και οι πέτρες το γνωρίζουν ότι, διαχρονικά και ανεξαρτήτως καθεστώτος, η Ρωσική Εκκλησία αποτελεί σημαντικό βραχίονα άσκησης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του Ρωσικού κράτους.
«Τα εκκλησιαστικά σχίσματα δεν τα διορθώνει αυτομάτως ο χρόνος ούτε τα επουλώνει˙ αντιθέτως τα παγιώνει και τα βαθαίνει.»
(Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος)
Ἀξιότιμε κ. Κοτταδάκη,
ἐπί τοῦ ἄρθρου σας “Φίλος μέν Πλάτων, φιλτέρα δ' ἀλήθεια” ἐπιθυμῶ τή γνώμη σας σέ δυό ἐρωτήματα πού φρονῶ πώς ἀβίαστα προκύπτουν:
1ο.
Ἀφοῦ ἀπό τά ἀνωτέρω γίνεται ἐμφανές ὅτι:
«επιβεβαιώνουν πλήρως … την διατήρηση απαραβίαστης της εξαρχικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Μητρόπολη Κιέβου, αφού η κατ' οικονομίαν γενομένη παραχώρηση στον Πατριάρχη Μόσχας ίσχυε μέχρι την πιθανή ανάκλησή της»-Βλ. Φειδά «Εκκλησιαστική Ιστορία». ΙΙΙ σ.613κε.» ,
γιατί, ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος ἐξέφρασε μέ ἐπιστολή του τά Χριστούγεννα τοῦ 2019 ὅτι:
«1. Πολλά γράφονται και λέγονται, μήνες τώρα, σχετικά με το Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα. Το πιο κρίσιμο και αναγκαίο, όμως, είναι να τονισθεί το χρέος της ενότητος της Ορθοδοξίας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εκφράζοντας την πατερική πνευματική εμπειρία και εκκλησιαστική παράδοση διακήρυξε: «Τό τῆς Ἐκκλησίας ὄνομα οὐ χωρισμοῦ, ἀλλά ἑνώσεως καί συμφωνίας ὄνομα. Ἐκκλησία γέγονε οὐχ ἵνα διῃρημένοι ὦμεν, ἀλλά συνημμένοι». Και αλλού: «Οὐδέν οὕτω παροξύνει τόν Θεόν ὡς το Ἐκκλησίαν διαιρεθῆναι». Οποιαδήποτε, λοιπόν, ενέργεια οφείλει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τη βασική αυτή αλήθεια: Η ενότητα της Εκκλησίας είναι πριν και πάνω από όλα.»,
ἑνῶ δέν παρέλειψε νά στιγματίσει πώς:
«2. Τα εκκλησιαστικά γεγονότα του έτους που πέρασε, δημιούργησαν μία νέα πραγματικότητα, με την προφανή ανάμειξη και γεωπολιτικών ενδιαφερόντων και σκοπιμοτήτων. Η νέα αυτή κατάσταση δεν είναι δυνατόν εμμέσως ή αμέσως να αγνοείται. Η παραχώρηση του Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ουκρανίας δεν έφερε την ποθητή ενότητα των Ορθοδόξων ούτε την ειρήνη, όπως είχε συμβεί με όλες τις προηγούμενες παραχωρήσεις Αυτοκεφαλίας.» ,
ζητῶντας ἄμεσα:
«4. Επείγει πλέον να αναζητηθούν δρόμοι υπερβάσεως της εκκλησιαστικής πολώσεως. Για την αντιμετώπιση των ποικίλων συγκρούσεων στον κόσμο το πρώτο στάδιο ενεργειών είναι η αποκλιμάκωση. Είναι ευρύτατα αποδεκτό και συχνά επαναλαμβάνεται διεθνώς ότι μόνον με σοβαρό διάλογο είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν οι εντάσεις. Ας επιδιωχθεί το συντομότερο εκ νέου επικοινωνία και ανταλλαγή δημιουργικών προτάσεων μεταξύ των βασικών παραγόντων της κρίσεως. Υπάρχουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία πρόσωπα που μπορούν να συμβάλουν στην άμεση έναρξη διαβουλεύσεων.»
καί ἐπισημαίνοντας ὅτι:
«..... Η βασική αρχή της Συνοδικότητος, στην οποία έχει στηριχθεί διαχρονικά η πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι η μόνη τελικά που μπορεί να ανοίξει διέξοδο στην υφισταμένη κρίση. Συνηγμένοι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, με αλληλοσεβασμό και αποκλειστικό σκοπό την ανεύρεση μιας ειρηνικής ρυθμίσεως, έχουμε τη δυνατότητα να καταλήξουμε σε μια λύση κοινώς αποδεκτή για όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Όσο αναβάλλεται η αξιοποίηση της Συνοδικότητος σε Πανορθόδοξο επίπεδο, οι πολυμερείς διασπάσεις στην Ορθόδοξη Οικουμένη θα γίνονται πολλαπλά επικίνδυνες.»;
Ἐπιθυμοῦμε τή γνώμη σας ἐπ αὐτοῦ.
(συνεχίζεται...)
Θ.Σ.
«Τα εκκλησιαστικά σχίσματα δεν τα διορθώνει αυτομάτως ο χρόνος ούτε τα επουλώνει˙ αντιθέτως τα παγιώνει και τα βαθαίνει.»
(Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος)
(συνέχεια...)
2ο.
Ἀνέτρεξα στό ἀνωτέρω ΥΓ σας καί, στό ἀπό 16 Αυγούστου 2017 ἄρθρο σας διάβασα μιά τοποθέτησή σας σχετικά μέ τόν Γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη:
«Ως προς το μοναχό Εφραίμ Κατουνακιώτη, άλλο η εξαίρετη και αξιοθαύμαστη μακρόχρονη ασκητική του ζωή, που χωρίς να με απολείπει, κάθε άλλο παρά έχει ανάγκη τον από μέρους μου σεβασμό, και εντελώς άλλο, η τουλάχιστον αφελής επίκληση «αποκάλυψης του Θεού», ήγουν μεταβίβασης εν προσευχή στο Θεό σεβαστού προσωπικού καημού του περί … «δαιμονισμού» της Οικουμενικής Κίνησης ως επιχειρήματος κατά της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, που υποτίθεται δεν την υιοθετεί, όταν απανθίσματα και μόνο από τον κορυφαίο Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Φλορόφσκυ βάζουν τα πράγματα στη θέση τους ορθόδοξα, λίαν ορθόδοξα με την απλή αναφορά στο χρέος της οικουμενικής μαρτυρίας που βαρύνει την Ορθοδοξία ως την ατόφια συνέχεια της «Μίας, Αγίας, Καθολικής, και Αποστολικής Εκκλησίας» !!»
καθώς καί τή σημείωση στό σχόλιό σας πώς:
«Γ. 1. Είναι πράξη ντροπής να κρύβεται κανείς στην ανωνυμία, και να υπονοεί ότι θα ανέτρεπε τα γραφόμενα στην ανάρτηση, αλλά δεν … ευκαιρεί ! 2. Και είναι πράξη μέγιστης ανοησίας, για να «στηρίξει» τη θεία αποκάλυψη στο μοναχό Εφραίμ, να φτάνει να τον βάζει πλάι στο Μέγα Αντώνιο ! Λίγο ακόμα ΄και θα τον έβαζε πλάι στον Απ. Παύλο !! «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων …»-2Κορ.12.,2.
Επαναλαμβάνω, φτούρισαν τελευταία σε ιστοσελίδες και εφημερίδες οι συνήθως φοβικές … «αποκαλύψεις», ασκητών, μοναχών, Γερόντων. Και για να μην ξεφτίσει τελείως αυτή η ιερότητα κάποιοι πρέπει να κάνουν το πρέπον !
Αθανάσιος Κοτταδακης
19 Αυγούστου 2017 στις 10:20 π.μ.»
Τό ἐρώτημα ἐδῶ εἶναι ἄν συνεχίζετε νά ἔχετε τήν ἴδια ἀντίληψη καί γνώμη καί νά χαρακτηρίζετε ὡς «φοβικές … «αποκαλύψεις», ασκητών, μοναχών, Γερόντων» τά ὑπό τοῦ (μετά τήν ἀπό 9 Μαρτίου 2020 ἁγιοκατάταξή του) Ἁγίου πλέον σήμερα Γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη λεχθέντα, σέ σχετικό ἐρώτημα πού τοῦ ὑποβλήθηκε γιά τόν Οἰκουμενισμό:
«Αὐτήν τήν ἐρώτηση, παιδί μου, μοῦ τήν ἔχει κάνει κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα ἀπό σένα.
Ἐγώ, ἐδῶ πέρα ἐπάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στά βράχια.
Ἔχω ξεχάσει καί τά ἑλληνικά μου»- σημειωτέον τελείωσε σχολαρχεῖο - «ἀλλά μ’ αὐτό τό θέμα δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ.
Γι’ αὐτό, ἐπειδή ἔπρεπε νά τό ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχτηκα ἐρώτημα καί δέν εἶχα καμμία γνώμη πάνω στό θέμα, πῆγα στό κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Πῆρα τήν ἀπάντησή του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα».
Καί τόν ρώτησα, πῶς ἀκριβῶς πιστοποιήθηκε αὐτό.
Μοῦ ἀπάντησε, πώς «μετά τήν προσευχή γέμισε τό κελλί μου ἀπό ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στήν ψυχή, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω πνευματικά».
Τόν ρώτησα, ἄν αὐτό ἦταν ἕνα ἔκτακτο γεγονός γι’ αὐτόν ἤ ἄν ἔτσι τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Χριστός σέ ἀνάλογες περιπτώσεις, καί μέ βεβαίωσε, ὅτι «σέ ὅλες τίς περιπτώσεις, πού εἶναι μπλεγμένες μέ μάγια, μέ ἀκάθαρτα πνεύματα, αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση, στήν ὁποία μέ εἰσάγει.
Μερικές φορές ὑπάρχει καί λεκτική ἀπάντηση, ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση, αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση καί ἔχω ἀπόλυτη τή βεβαιότητα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἀλλά τό πνεῦμα τό ἀκάθαρτο».
Ἀπό «Μαρτυρία π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτη στόν καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη».
Μέ ἐκτίμηση,
Θεόδωρος Σ.
Λυπάμαι κ.Ρ. αλλά και τον Αναστασιο δεν καταλάβατε, και για το Βαρθολομαίο ανεπιτρεπτες οπαδικες κοινοτυπιες οσα γράψατε. Αθαν. Κοτταδακης
Κ. Ρόδη, σας λείπουν παντελώς οι γνώσεις Εκκλησιαστικού Δικαίου. Θα πρότεινα να δοκιμάσετε να φοιτήσετε στη θεολογική, θα φωτιστούν οι ορίζοντες σας και δε θα επιμένετε σε μη ισχύοντα πράγματα!
Αν κάνω λάθος και είστε ήδη θεολόγος, τότε τα έχετε αφήσει, χρήζετε μελέτης ΑΜΕΣΑ!
Ο 12.26 ακριβολογεί και κυριολεκτεί.
Απαντώ αμέσως στη συγχορδία των όσων πολλών της … «Ορθοδοξίας» έγκλειστης σε μια γυάλα εραστών. Τον αειμακάριστο-όχι τυπικά μακαριστό κυρό-Αναστάσιο, Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, γνωρίζω παιδιόθεν-μύθος τότε για μας-κατανοώ, νιώθω, και σέβομαι διαπαντός πολύ καλύτερα από σας. Το αυτό και πολύ περισσότερο τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, τον συν τοις άλλοις, ακόμα από την εξορία-θάνατο, που τον έστειλαν, αντίστοιχοι μικρόνοες και μικρόψυχοι εποχής-θερμουργό και έμπρακτο επίκουρο της Ιεραποστολής. Αυτονόητο και τις θέσεις αμφοτέρων για τα σχίσματα, που παπαγαλίζετε όλοι σας οπαδικά και εργαλειακά ! Κι αυτό γιατί τι να πει κανείς, ως μονοδιάστατοι, «μωροί και τυφλοί», βιβλικά, έτι δε και δειλοί, αυτά ερωτήματα-ψευτοδιλήμματα δεν τολμάτε να απευθύνετε στη διεύθυνση-τραγική πηγή και αιτία- των διασπαστικών της Ορθοδοξίας δεινών. Και μάλιστα, από την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαϊου 1453 πολύ-πολύ δυστυχώς ! Που στο βιβλίο Κάλλιστου Ware «Η Ορθόδοξη Εκκλησία», μπορείτε να διαβάσετε τι και πώς τη δέχτηκε και πόσο ραδιούργησε η εν λόγω διεύθυνση, αιτία και πηγή των διασπαστικών δεινών. σελ. 168κε «Μόσχα, η Τρίτη Ρώμη». Όσο για τα σημερινά αυτής τε και υμών. «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου» !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Μπορείτε να καταλογίσετε ό,τι θέλετε στη Ρωσική Εκκλησία, (η οποία έχει αναδείξει καί Αγίους, μήν τό ξεχνάμε αυτό), αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ουκρανικού υπήρχε Πανορθόδοξη συμφωνία, ότι αυτοί είναι Σχισματικοί καί Καθηρημένοι.
Καί ξαφνικά κάποιος διαφοροποιείται, τούς αναγνωρίζει ως κανονικούς καί τους χορηγεί καί αυτοκεφαλία.
Δέν είναι αυτό διάσπαση της Πανορθόδοξης συμφωνίας ;
Δέν έπρεπε να διαμαρτυρηθούν οι άλλοι, αφού άλλα είχαν συμφωνήσει από κοινού καί άλλα γίνονται ;
Μια ενδεικτική συμπλήρωση-διευκρίνηση
«Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453, μόνο ένα έθνος ήταν πλέον σε θέση να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο μέσα στην Ανατολική Χριστιανοσύνη … Οι Μοσχοβίτες δεν θεωρούσαν ως απλή σύμπτωση το γεγονός πως τη στιγμή που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία εξέπνεε, οι ίδιοι αποτίναξαν τα τελευταία λίγα ίχνη της Ταταρικής κυριαρχίας: Φαίνεται σαν να τους χάριζε ο Θεός την ελευθερία, επειδή τους είχε διαλέξει ως διαδόχους του Βυζαντίου … Οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται πως η Μόσχα είναι η «τρίτη Ρώμη». Η πρώτη Ρώμη-σύμφωνα με το σκεπτικό που χρησιμοποιούσαν-είχε πέσει στα χέρια των βαρβάρων, και κατόπιν υπέπεσε στην αίρεση. Η δεύτερη Ρώμη, η Κωνσταντινούπολη, με τη σειρά της υπέπεσε στην αίρεση, στη Σύνοδο της Φλωρεντίας, και τιμωρήθηκε με την πτώση της στα χέρια των Τούρκων. Η Μόσχα, λοιπόν, διαδέχτηκε την Κωνσταντινούπολη ως η τρίτη και τελευταία Ρώμη, ως το κέντρο της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης …». Κάλλιστος Ware «Η Ορθόδοξη Εκκλησία», «Μόσχα, η τρίτη Ρώμη» σελ. 168,170.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν η «Νέα Ρώμη»-όχι η δεύτερη-πιστοποιημένα από τους Κανόνες 3 της 2ης στη Νίκαια Οικουμενικής, 381, και 28 της 4ης Οικουμενικής στη Χαλκηδόνα 451 ! Η Μόσχα με ποιας;
Αθαν. Κοτταδάκης
Αγαπητέ αδελφέ,
αγνοείς βασικά πράγματα περί της δομής της Εκκλησίας.
Σου αφήνω εδώ μια συνέντευξη με εξηγήσεις επί τη βάσει Εκκλησιαστικού Δικαίου που θα σου λύσουν τις απορίες.
https://m.youtube.com/watch?v=jAZzxYXB7z4
Παλαιά Ρώμη ........ Νέα Ρώμη ......... Τρίτη Ρώμη
"Οιδατε ότι οι δοκούντες άρχειν των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών, και οι μεγάλοι αυτών κατεξουσιάζουσιν αυτών . ουχ ούτω δέ έσται εν υμίν, αλλ' ος εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος, καί ός εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος."
(Κατά Μάρκον, Κεφ. 10, 42 - 44)
Αγαπητέ αδελφέ 9 - 17, ευχαριστώ για την συνέντευξη πού μού υπέδειξες.
Ακουσε σε παρακαλώ στο 10 - 30 τον κ. Γρηγόριο να λέει, ότι όταν η Ρωσική Εκκλησία έλαβε Αυτοκεφαλία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο συγκάλεσε Πανορθόδοξη Σύνοδο το 1593, για να επικυρώσει την Αυτοκεφαλία.
Δηλαδή έκανε για την Ρωσία, αυτό που αρνείται να κάνει σήμερα για την Ουκρανία, ήτοι να συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο, όπως είχε ζητήσει ο μακαριστός Αναστάσιος καί άλλοι Προκαθήμενοι, η οποία θα επικυρώσει την Ουκρανική αυτοκεφαλία.
Αγαπητέ αδελφέ,
μπορείς να σκεφτείς γιατί συμβαίνει αυτό; Θέλει να συγκαλέσει Πανορθοδοξη Σύνοδο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αλλά μήπως το καθυστερεί γιατί γνωρίζει ότι κάποιοι δε θα έρθουν καθολου σνομπάροντας; Μήπως θυμάται ότι στην Αγία και Μεγάλη Πανορθοδοξη Σύνοδο στην Κρήτη (που δεν είχε χορηγηθεί αυτοκέφαλο Ουκρανίας ακόμα) οι Ρώσοι πάλι δεν ήρθαν; Ποιος εμποδίζει την Πανορθοδοξη Σύνοδο τελικά..; Ποιος διακοπτει την κοινωνία μεταξύ των Ορθοδόξων; Τροφή για σκέψη.
Δέν νομίζω αγαπητέ 11 - 38, ότι είναι αυτός ο λόγος που δέν συγκαλείται Πανορθόδοξη Σύνοδος για το Ουκρανικό.
Πιθανότερο μού φαίνεται, ότι υπάρχει ήδη μία πλειοψηφία 10 Προκαθημένων που δέν συμφωνούν με την αναγνώριση του Επιφανίου, καί άν γίνει Σύνοδος η άποψη του κ. Βαρθολομαίου θα είναι μειοψηφική, οπότε ο Πατριάρχης θα αναγκαστεί να συνταχθεί μέ την άποψη της πλειοψηφίας καί να ακυρώσει την αυτοκεφαλία.
Το τι φαίνεται στον καθένα προσωπικά δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Σύνοδος θα συγκληθεί, απλά γίνονται προσπάθειες μήπως σταματήσει η υπονόμευση της ενότητας της Ορθοδοξίας από ορισμένα «μπλοκ». Χωρίς τους μόνιμους αφ υψηλού πλούσιους απόντες της «Τρίτης Ρώμης» γίνεται και αύριο. Μακάρι να δώσει ο Θεός να μην ακολουθήσει τελικά τα χνάρια του Πάπα του 1054 ο Κυριλλος…
Δημοσίευση σχολίου