Σχόλιο επί της πρόσφατης εγκυκλίου της Ιεράς Συνόδου (13-6-2025)
πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
Διάβασα με προσοχή το εγκύκλιο σημείωμα της Ιεράς
Συνόδου με τον λιτό τίτλο «περί τελέσεως γάμου», το οποίο δημοσιεύθηκε σε
εκκλησιαστικές ιστοσελίδες και απεστάλη σε όλες τις μητροπόλεις της Εκκλησίας
της Ελλάδος. Η Ιερά Σύνοδος δηλώνει εκεί ότι δεν προβλέπεται ιερολογία γάμου
στις περιπτώσεις ατόμων που προέβησαν σε αλλαγή
φύλου.
Με ακέραιο τον σεβασμό προς την θεσμική θέση της
Ιεράς Συνόδου λαμβάνω την πρωτοβουλία να διατυπώσω κάποια ερωτήματα τα οποία
μού γεννήθηκαν.
1. Είθισται σε όλες τις εγκυκλίους ή αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου να εκφράζεται κάποιο σκεπτικό το οποίο οδήγησε σε αυτές. Στην παρούσα περίπτωση δεν εμφανίζεται καμία απολύτως αιτιολόγηση ώστε να διευκολυνθή το εκκλησιαστικό σώμα να κατανοήσει και να αφομοιώσει την συγκεκριμένη απόφαση. «Εκ του αιώνος ουκ ηκούσθη», ή τουλάχιστον εγώ προσωπικά αδυνατώ να ανακαλέσω, άλλη συνοδική απόφαση η οποία τηλεγραφικά επικαλείται κάποιους κανόνες και τίποτε άλλο προκειμένου να καταλήξει σε συμπέρασμα.
2. Η Ιερά Σύνοδος αναφέρει σχετική γνωμάτευση της Συνοδικής Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, την οποία έλαβε υπόψη. Οπωσδήποτε είναι εύλογο και επιθυμητό η εν λόγω Επιτροπή να γνωματεύει σε ζητήματα πχ κωλυμάτων γάμου, μικτών γάμων, εισδοχής μεταστρεφομένων στην Εκκλησία κ.ο.κ.
3. Αν δεν ζητήθηκε, τουλάχιστον συμβουλεύθηκε η
Επιτροπή ειδικούς που θα την
πληροφορούσαν επί του θέματος; Είναι φυσικό τα μέλη της να μην διαθέτουν την
εξειδίκευση η οποία απαιτείται προκειμένου να κατανοήσουν τι είναι η δυσφορία
φύλου, ποια η ψυχική κατάσταση των ανθρώπων αυτών, πώς και πότε λαμβάνει χώρα
αλλαγή φύλου κ.ά. Χωρίς αυτή την πληροφόρηση πώς είναι εφικτό κάποιος να
διαμορφώνει γνώμη; Αν συμβουλεύθηκε κάποιους θα θέλαμε πολύ να μάθουμε ποιοι
ήταν και ποιες οι προτάσεις τους.
4. Η Ιερά Σύνοδος επικαλείται συγκεκριμένους
Ιερούς Κανόνες (τους οποίους εικάζω ότι θα ανέφερε στην γνωμάτευσή της η
Επιτροπή). Τούς αναζήτησα και διαπίστωσα ότι ουδείς εξ αυτών ασχολείται με ζητήματα φύλου! Συγκεκριμένα:
Ο 51ος κανόνας των Αγίων Αποστόλων
καταδικάζει όσους βδελύσσονται τον γάμο, το κρέας, και τον οίνο!
Ο 62ος κανόνας του Μ. Βασιλείου επιτιμά
τους ομοφυλόφιλους, ενώ ο 87ος κανόνας του ίδιου απαγορεύει να λάβει
κάποιος σε δεύτερο γάμο αδελφή της πρώην συζύγου του.
Και ο 4ος κανόνας του Αγίου Γρηγορίου
Νύσσης πραγματεύεται την διαφορά μοιχείας και πορνείας, καθώς και την επιτίμησή
τους. Στο Πηδάλιον, σε κάποιο σημείο
του σχολίου του ο Άγιος Νικόδημος εξηγεί γιατί η ομοφυλοφιλία επιτιμάται
βαρύτερα από την απλή πορνεία.
Αλλά και τα βιβλικά χωρία τα οποία επικαλείται
είναι άσχετα. Συγκεκριμένα, το Λευιτικό 18: 22-25 απαγορεύει την ομοφυλοφιλία
και την κτηνοβασία, το δε Α’ Κορ. 6: 9-11 κατονομάζει πλήθος εφάμαρτων
καταστάσεων οι οποίες αποκλείουν από την σωτηρία τον άνθρωπο, μεταξύ αυτών και
την ομοφυλοφιλία.
Αλλά οι άνθρωποι
που αλλάζουν φύλο δεν είναι ομοφυλόφιλοι! Η έκπληξή μου υπήρξε οδυνηρή εδώ
και κυριολεκτικά δυσκολευόμουν να πιστέψω όσα διάβαζα. Με λύπη διαπίστωσα πως η
Ιερά Σύνοδος εκτίθεται ως αγνοούσα την διαφορά μεταξύ δυσφορίας φύλου και
ομοφυλοφιλίας, αλλά και ως επικαλουμένη χωρία και κανόνες άσχετους με το θέμα.
Ουδείς εχέφρων Χριστιανός ζητά τη θέσπιση εκκλησιαστικού γάμου για ομόφυλους,
αλλά η αλλαγή φύλου αποτελεί άλλο ζήτημα, άξιο πολλής μελέτης. Αν επικαλούμαστε κανονιστικές διατάξεις και
χρησιμοποιούμε νομική γλώσσα, τότε απαιτείται και νομικού τύπου ακριβολογία!
Μεταξύ των χωρίων η εγκύκλιος αναφέρει και το
κλασικό Γεν. 1: 27, «ἄρσεν και θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς». Αλλά αρκεί αυτή η
επιγραμματική φράση περί της δημιουργίας για να απαντήσει στο δράμα της
μοναξιάς των αδελφών μας εκείνων που αδυνατούν να βιώσουν στον εαυτό τους την
διαφορά των φύλων τόσο ξεκάθαρη;
5. Η εγκύκλιος καταλήγει στην σύσταση, για την
πρόληψη τοιούτων προβλημάτων, να ζητείται πιστοποιητικό βαπτίσεως από
μελλονύμφους, παρανύμφους, και αναδόχους.
Κατ’ αρχήν, ενώ το αρχικό ερώτημα περιοριζόταν
στην σύναψη ή όχι γάμου, η Ιερά Σύνοδος επεκτείνει επί τη ευκαιρία την άρνηση
και στους παρανύμφους και αναδόχους.
Γιατί; Εξέπεσαν μήπως της Ορθοδόξου πίστεως; Είναι πασίγνωστο ότι δεχόμαστε
αδιακρίτως ως παρανύμφους και αναδόχους – αλίμονο! – ανθρώπους του υποκόσμου,
ναρκισσιστικές διασημότητες, άλλους με προβληματικότατη ιδιωτική ζωή κτλ. Για
ποιο λόγο πρέπει να αποκλεισθούν όσοι προέβησαν σε αλλαγή φύλου; Προσωπικά έχω
γνωρίσει και ορισμένους που είναι συνειδητά πιστοί.
*
Θέλω να καταστήσω σαφές πως δεν αυταπατώμαι ότι
δήθεν πρόκειται για πρόβλημα εύκολο να απαντηθή. Ο εκκλησιαστικός γάμος
ανθρώπων που προέβησαν σε αλλαγή φύλου απαιτεί σοβαρή διαβούλευση ειδικευμένων θεολόγων, καθώς και πιστών ιατρών και
ψυχολόγων. Θα είναι επίσης σκόπιμο να συζητηθή και με άλλες Ορθόδοξες
Εκκλησίες. Πιθανόν, μετά τη διαβούλευση, η απάντηση να είναι επίσης αρνητική,
τεκμηριωμένη όμως.
Οι τρόποι προβληματισμού θα πρέπει να εξευρεθούν.
Εκείνο το οποίο δεν επιτρέπεται να συμβαίνει είναι α) να εμφανίζεται η Εκκλησία
μας ως αγνοούσα κοινές σήμερα επιστημονικές γνώσεις, β) να συγχέει και να
εξισώνει όσους ιδεολογικά ή λόγω ανωριμότητος ή άλλης ψυχοπαθολογίας προβαίνουν
σε αλλαγή φύλου με εκείνους οι οποίοι υποφέρουν πράγματι από δυσφορία και έχουν
ανάγκη την φυλομετάβαση, γ) αντί διαλόγου, με στοργή και ενσυναίσθηση, να
πετάει με προχειρότητα κατά πρόσωπο προς τον σημερινό αποχριστιανοποιημένο
κόσμο, ως «δια ταύτα», την αναχρονιστική και απωθητική απλή απαρίθμηση κάποιων
Κανόνων (και τούτων, μάλιστα, ασχέτων).
Δυστυχώς τέτοιες στάσεις της Εκκλησίας μεγαλώνουν το ήδη υφιστάμενο χάσμα μεταξύ Ιεραρχίας και κοινωνίας, στερούν δε από τους κληρικούς, προς οδύνη τους και παρά την επιθυμία τους, την δυνατότητα να δικαιολογήσουν προς τρίτους και να υπερασπισθούν τις αντίστοιχες αποφάσεις της, αφού αγνοούν και το σκεπτικό της και την ουσία του θέματος.
30-6-2025
23 σχόλια:
Να τα λέτε, πάτερ!
Αυτή η πρόταση του π. Βασιλείου είναι το κλειδί του όλου σκεπτικού «Πιθανόν, μετά τη διαβούλευση, η απάντηση να είναι επίσης αρνητική, τεκμηριωμένη όμως.»
Αυτό το «τεκμηριωμένη» είναι η ουσία σε πολλά ζητήματα και θέματα επιστημονικά και εκκλησιαστικά.
Δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να έχω άποψη, διότι θα πρέπει να αποφανθούν οι ειδήμονες γιατί πράγματι «τέτοιες στάσεις της Εκκλησίας μεγαλώνουν το ήδη υφιστάμενο χάσμα μεταξύ Ιεραρχίας και κοινωνίας».
Συγχαίρω τον π. Βασίλειο που τολμά να εκθέτει προβληματισμούς δημόσια.
Βέβαια δεν ελπίζω τίποτα από μια ηγεσία που τυρβάζει περί πολλά, αλλά όχι σοβαρά.
Νικήτας Γρηγορόπουλος
Φυσικός
Δεν τους νοιάζει τι μπορούν να λένε οι Κανόνες, τους αραδιάζουν γιατί γνωρίζουν ότι επιδρούν ψυχολογικά στους ακροατές, αφού κανένας δεν τους ψάχνει ούτε οι Μητροπολίτες που εξέδωσαν το Συνοδικό σημείωμα και βγάζουν συμπεράσματα. Το θέμα διεκπεραιώθηκε… και πάμε για άλλα.
Θα σας πικράνω π. Βασίλειε, αλλά στα δάκτυλα του ενός χεριού μετριόνται οι καταρτισμένοι Μητροπολίτες, και οι κληρικοί που έχουν εξειδίκευση δεν τολμάνε να αρθρώσουνε λόγο γιατί γνωρίζουν ότι εσωτερικές δυνάμεις θα τους κτυπήσουν.
Στο πρόβλημα αυτό νομίζω ότι δεν υπάρχει λύση. Κακώς έπραξαν και που το ανέφεραν διότι ανοίξανε πληγές.
Έγγαμος ιερέας
Έφτιαξε ο Θεός τη δυσφορία φύλου ή την ομοφυλοφιλία; Αυτό θέλει ξεκαθάρισμα πριν από όλα...
Προφανώς και δεν μπορεί να γίνει επίκληση σε παλαιότερο κανόνα, καθώς δεν υπήρχε τέτοιο ζήτημα μέχρι πριν από 30-40 περίπου χρόνια.
-Τί άλλαξε στην κατά κόσμον ανθρωπολογία στα τελευταία χρόνια και τί πρέπει(;) να αλλάξει στην ορθόδοξη ανθρωπολογία.
-Στα πλαίσια της χρήσης παραπομπών στην ομφ από την Ι.Σ. οι οποίες χαρακτηρίστηκαν στο άνω κείμενο ώς άσχετες με το θέμα της δυσφορίας φύλου:
Ένας βιολογικός άντρας με κοινωνικό αυτροσποσδιορισμό γυναίκας, εάν έρθει σε σχέση με άλλον άντρα, εμπίπτει στις άνω παραπομπές;
Δύο χιλιάδες χρόνια δεν είχαμε τέτοια διλήμματα, τώρα προέκυψαν όλα τα περίεργα καί ο π. Βασίλειος "τά ευλογεί"!!
Τι θες να μας πεις φίλε; Έφτιαξε ο Θεός ανθρώπους που τους λείπουν τα τέσσερα άκρα; Κι όμως υπάρχουν!!! Για εξηγα μας φίλε/η γιατί βλέπω πού το πας! Αγνοείς την ύπαρξη της μεταπτωτικής κατάστασης της φύσεως;;; Έλεος με τα θρησκευτικούλια της τρίτης δημοτικού...
w
Καλά κρατεί η υπερβάλλουσα επιθετικότητα σε μερικούς εδώ μέσα: είναι το ίδιο οι ανάπηροι με τους ομοφυλόφιλους; Τότε γιατί τόσοι και τόσοι άγιοι καταφέρονταν εναντίον της ομοφυλοφιλίας; Στρέφονταν και αυτοί εναντίον του Θεού, όπως έλεγε και ένας δεσπότης; Αλλά μην μας κάνετε και ντα-ντα...
Νομίζω ότι είναι υπερβολική η φράση "τέτοιες στάσεις της Εκκλησίας μεγαλώνουν το ήδη υφιστάμενο χάσμα μεταξύ Ιεραρχίας καί κοινωνίας", δεδομένου ότι οι περιπτώσεις αλλαγής φύλου είναι ελάχιστες καί ακόμη πιό ελάχιστοι αυτοί που επιθυμούν να νυμφευθούν εκκλησιαστικά.
Αρα δέν μπορεούν να επηρεάσουν ουσιαστικά το "χάσμα" Ιεραρχίας - κοινωνίας, όπως αναφέρεται με αρκετή δόση υπερβολής.
Πολύ προσεκτικά τα σχόλια τα οποία βέβαια θα έπρεπε να έχουν προσέξει οι Ιεράρχες προτού βγάλουν την εγκύκλιο
Δυστυχώς "επτωχεύσαμεν".
Ακόμα καί ο στίβος αρχίζει να απορρίπτει τέτοιες καταστάσεις, όπου κάποια λεχάρια δύο μέτρα, όπως είδαμε τελευταία,το γύρισαν στο γυναικείο φύλο και ανταγωνίζονταν με κοπέλες καί ο πατέρας Βασίλειος τίς βαπτίζει φυσιολογικές τίς καταστάσεις αυτές !!
Είναι ένα θέμα ακανθώδες και δυσεπίλυτο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ξεπερνάμε αβρόχοις ποσί. Καλύτερα να μην είχε βγει η απανταχούσα. Από τη στιγμή κατά την οποία δεν διερεύνησαν το θέμα οι αρμόδιοι ας το άφηνα αναπάντητο, όπως και τόσα άλλα.
Τα αυτονόητα λέει ο π. Βασίλειος τα οποία είναι πολυτέλεια για τους σημερινούς αρχιποιμένες της εκκλησίες που δεν τους ενδιαφέρει καθόλου και μια περίπτωση και παθογένεια των προβάτων τους. Δεν περίμενα, και δεν περιμένω να υπάρχει κάποια προσέγγιση επί του θέματος θα μπορούσε όμως να υπήρχε μια πιο γλυκιά γλώσσα, κάποια στοργή, και κάποιους τρόπους για να φανεί ότι κατέληξαν σε αυτό το αποτέλεσμα μετά από πόνο, θλίψη και ουσιαστική έρευνα. Οι αρχιερείς έχουν γίνει διοικητικοί υπάλληλοι και η μέριμνά τους είναι η κοινωνική αναστροφή με τους άρχοντες και όχι με το ποίμνιο με τα πρόβατα του Θεού. Ο Χριστός άφησε τα 99 και έψαξε να βρει το ένα. Σήμερα μας νοιάζει ότι είναι κοντά μας το ένα και τα 99 ας χαθούν. Δεν πειράζει, ας πάει και το παλιάμπελο. Κάθε ανθρώπινη ψυχή έχει την μοναδική της αξία. Δεν είμαι αντίθετος με την απόφαση αλλά με τον τρόπο εξάλλου αν το έψαχναν μπορεί να τους μιλούσαν και για άλλο δρόμο.
Σοβαρό και υπεύθυνο άρθρο από έναν έγκριτο ιατρό και σπουδαίο συγγραφέα
Μακάρι να ληφθούν υπόψιν προς σκέψη και προβληματισμό
Η «αλλαγή φύλου», ασφαλώς δεν ταυτίζεται με την ομοφυλοφιλία, αλλά συνιστά αυτοευνουχισμό, δηλαδή εκούσιο ακρωτηριασμό των γεννητικών του οργάνων (αφού τα μετατρέπει σε γυναικεία ή ανδρικά, αναλόγως του φύλου που έχει εκ φύσεως), γι΄αυτό σύμφωνα με τον Α΄ Κανών του Μεγάλου Βασιλείου: πρέπει να θεωρείται αυτοκτονικός κατά κάποιον τρόπο και να μη γίνεται δεκτός στην Εκκλησία, ούτε καν μετάνοια να του επιτρέπεται. Οπότε π. Βασίλειε Θ. τι θα κάνατε εσείς προσωπικά αν είχατε να διαχειριστείτε μια τέτοια περίπτωση μετάβασης φύλου και ήθελε να έλθει σε Ορθόδοξο γάμο;
π. Δ.Σ.
π. Δ.Σ. δυστυχώς "νυχτώσαμε"..ο σώσον εαυτόν σωθείτω... μέρα με την μέρα βυθιζόμαστε!
Πολύ σωστή η παρατήρηση του 7:52 3/7. Οι άνθρωποι του στίβου βάζουν τα γυαλιά σε κάποιους εκκλησιαστικούς.
Για την διερεύνηση και κατανόηση των προβληματισμών αυτών του π. Βασιλείου θα ήθελα να θέσω το ερώτημα : " τι θα συμβούλευε ένας πνευματικός σε ένα άνθρωπο που θα του εξομολογείτο την επιθυμία για αλλαγή φύλου ".
Θα του υπενθύμιζε τα χωρία του ευαγγελίου περί τους σωματος ως ναού της ψυχής κλπ. ;
Ας διερευνηθεί το ερώτημα αυτό και μετά συζητάμε το θέμα γάμος.
Η αλλαγή φύλου είναι πάντως μια βαριά κατάσταση σαρκολατρίας.
Μόλις διάβασα τον Α κανόνα του Μεγ. Βασιλείου. Δεν είδα αυτά που ισχυρίζεται ο π. ΔΣ.
Μήπως μπορεί να μας εξηγήσει καλύτερα; Δεδομένου ότι εκείνη την εποχή δεν υφίστατο τέτοιο θέμα!
πβρ
Ἱεροὶ Κανόνες τῶν Ἁγίων καὶ Πανσέπτων Ἀποστόλων
Κανὼν ΚΑ´
Εὐνοῦχος, εἰ μὲν ἐξ ἐπηρείας ἀνθρώπων ἐγένετό τις, ἢ ἐν διωγμῷ ἀφῃρέθη τὰ ἀνδρῶν, ἢ οὕτως ἔφυ, καὶ ἔστιν ἄξιος, ἐπίσκοπος γινέσθω.
Κανὼν ΚΒ´
Ὁ ἀκρωτηριάσας ἑαυτὸν μὴ γινέσθω κληρικός· αὐτοφονευτὴς γὰρ ἐστιν ἑαυτοῦ, καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ δημιουργίας ἐχθρός.
Κανὼν ΚΓ´
Εἴ τις κληρικὸς ὤν, ἑαυτὸν ἀκρωτηριάσοι, καθαιρείσθω· φονεὺς γὰρ ἐστιν ἑαυτοῦ.
Κανὼν ΚΔ´
Λαϊκὸς ἑαυτὸν ἀκρωτηριάσας, ἀφοριζέσθω ἔτη τρία· ἐπίβουλος γάρ ἐστι τῆς ἑαυτοῦ ζωῆς.
Κανὼν Α´ τῆς ἐν Νικαίᾳ Ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς Α´ Συνόδου
Εἴ τις ἐν νόσῳ ὑπὸ ἰατρῶν ἐχειρουργήθη, ἢ ὑπὸ βαρβάρων ἐξετμήθη, οὗτος μενέτω ἐν τῷ κλήρῳ. Εἰ δέ τις ὑγιαίνων ἑαυτὸν ἐξέτεμε, τοῦτον καὶ ἐν τῷ κλήρῳ ἐξεταζόμενον, πεπαῦσθαι προσήκει· καὶ ἐκ τοῦ δεῦρο, μηδένα τῶν τοιούτων χρῆναι προάγεσθαι. Ὥσπερ δὲ τοῦτο πρόδηλον, ὅτι περὶ τῶν ἐπιτηδευόντων τὸ πρᾶγμα, καὶ τολμώντων ἑαυτοὺς ἐκτέμνειν εἴρηται· οὕτως, εἴ τινες ὑπὸ βαρβάρων, ἢ δεσποτῶν εὐνουχίσθησαν, εὑρίσκοιντο δὲ ἄλλως ἄξιοι, τοὺς τοιούτους εἰς κλῆρον προσίεται ὁ κανών.
Κανὼν η´ τῆς ΑΒ´ Συνόδου. Περὶ τῶν μὴ διὰ νόσημα εὐνουχιζόντων.
Ὁ θεῖος καὶ ἱερὸς τῶν ἁγίων Ἀποστόλων κανών, τοὺς ἐκτέμνοντας ἑαυτοὺς αὐτοφονευτὰς κρίνει καὶ ἱερεῖς μὲν ὄντας, καθαιρεῖ, μὴ ὄντας δέ, τῆς ἐπὶ τὴν ἱερωσύνην προκοπῆς ἀπείργει, δῆλον ἐντεῦθεν καθιστῶν, ὡς εἴπερ ὁ ἑαυτὸν ἐκτέμνων αὐτοφονευτής ἐστιν, ὁ ἕτερον ἐκτέμνων πάντως φονευτής ἐστι. Θείη δ᾿ ἄν τις τὸν τοιοῦτον δικαίως καὶ τῆς δημιουργίας αὐτῆς ὑβριστήν. Διόπερ ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος ὡς εἴ τις ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἢ διάκονος εὐνουχίζων τινὰ ἐλεγχθείη, ἢ αὐτοχειρίᾳ ἤ ἐξ επιτάγματος, τοῦτον καθαιρέσει καθυποβάλλεσθαι, εἰ δὲ λαϊκὸς εἴη, ἀφορίζεσθαι· πλήν, εἰ μήπου νόσημά τι περιπεσὸν πρὸς ἐκτομὴν τοῦ πεπονθότος ἐκβιάζοιτο. Ὥσπερ γὰρ ὁ τῆς ἐν Νικαίᾳ συνόδου πρῶτος κανὼν τοὺς ἐν νόσῳ χειρουργηθέντας οὐ κολάζει διὰ τὸ νόσημα, οὕτω καὶ ἡμεῖς οὔτε τοὺς ἱερεῖς, ἐπιτάσσοντας εὐνουχίζεσθαι τοὺς νοσοῦντας, κατακρίνομεν, οὔτε μὴν τοὺς λαϊκούς, αὐτοχειρίᾳ πρὸς τὴν ἐκτομὴν χρεωμένους, αἰτιώμεθα· τοὺτο γὰρ ἰατρείαν τοῦ νοσήματος, ἀλλ᾿ οὐκ ἐπιβολὴν τοῦ πλάσματος, ἣ τῆς πλάσεως ὕβριν λογιζόμεθα.
Χ.Σ.
Ευχαριστούμε τον Χ.Σ για την παράθεση των κανόνων. Ένα μικρό σχόλιο μόνο: Οι κανόνες αυτοί είναι ποιμαντικοί οδοδείκτες. Διαπιστώνουμε την ευαισθησία της Εκλησίας για το συγκεκριμμένο θέμα, που μας λέει πώς ως Εκκλησία πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε στο νέο ποιμαντικό πρόβλημα. Ο π. Βασίλειος νομίζω πως αυτό τόνισε: όχι ενέργειες και αποφάσεις βιαστικές. Θεωρώ πως την εποχή εκείνη οι Πατέρες θα ελάμβαναν σοβαρά υπόψιν τους τα επιστημονικά δεδομένα του σήμερα, εάν υπηρχαν. Βεβαίως δεν είναι εύκολη η απάντηση και μάλιστα για τον πνευνατικό όταν κάποιος πιστός του θέσει προσωπικά το θέμα "αλλαγή φύλου".
Νομίζω πως πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι οι κανόνες απευθύνονται στους πιστούς....σήμερα έχουμε πολλούς που είναι εκτός Εκκλησίας και κάποια στιγμή ζητάνε να ενταχθούν στο σώμα της, εμείς θα τους αποπέμψουμε γιατί προέβησαν στην αλλαγή φύλου; Ακόμη και καποιος πιστός προέβη χωρίς να το κουβεντιάσει με πνευματικό και κάποια στιγμή το ομολογεί! Εμείς θα του πούμε οτι έχει καταδικασθεί σε ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ; Αλήθεια υπάρχει τέτοια ρήση του Μ, Βασιλείου; Κι αν υπάρχει είναι αποδεκτή από την διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας; Το μυστήριο της Θείας Οικονομίας περιλαμβάνει ακόμη και τον διάβολο! Είναι δυνατόν να εξαιρεί τον οποιοδήποτε άνθρωπο; Αυτός που έχι προβεί σε αλλαγή φύλου έχασε το "κατ΄εικόνα;"Αλήθεια υπάρχει στην μεταπτωτική κατάσταση αυθεντική υγεία; Αυτομάτως ο Χριστός αποκατάστησε τα πάντα; Και αν Ναι, τότε πώς εξηγούνται όλα όσα ζούμε μετά την Ανάσταση;
πβρ
«Το μυστήριο της Θείας Οικονομίας περιλαμβάνει ακόμη και τον διάβολο!»
Αὐτό σημειώνει ἀνωτέρω ὁ σχολιαστής «πβρ» καί συμφωνοῦμε ἀπόλυτα μαζί του μέ μιά προσθήκη ὅμως, τήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας «Μετανοεῖτε», ὡς βασική καί ἀναγκαιότατη προϋπόθεση γιά τήν σωτηρία.
Χωρίς αὐτήν (τή μετάνοια) σωτηρία ΔΕΝ ὑπάρχει.
Ἁκόμη γράφει καί ἐξαπορεῖ γιά αὐτούς πού ζητᾶνε νά ἐνταχθοῦν στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐν Χριστῶ ἀδελφέ «πβρ», ἔχουμε πλεῖστα ὅσα παραδείγματα ἀδελφῶν μας πού παρασύρθηκαν στή διάρκεια τοῦ βίου τους καί ἀλλαξοπίστησαν καί ὅταν κάποια στιγμή συναισθάνθηκαν τήν ἁμαρτία τους καί τό μέγεθος αὐτῆς, προσῆλθαν στήν Ἐκκλησία μέ ἔντονο τόν ἔλεγχο τῆς συνειδήσεως καί φανερά τά σημάδια τῆς μεταμέλειας καί μετανοίας τους καί τότε ἡ Ἐκκλησία μας ὄχι μόνο δέν τούς ἀπέρριψε ἀλλά τούς ἐνίσχυσε τήν πίστη, τούς ἐνδυνάμωσε πνευματικά καί τούς στήριξε στόν ἀγῶνα τους γιά ἰσόβια μετάνοια, προτρέποντας μάλιστα καί ἀναδεικνύοντας, τούς δυναμένους πρός τοῦτο, Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῆς Πίστεώς μας.
Ὅταν λοιπόν κάποιος, μετά τόν αὐτοευνουχισμό του (λόγω «δυσφορίας φύλου» ὅπως σημειώνει ὁ σεβαστός π. Βασίλειος υἱοθετώντας προφανῶς τίς ἐπεξηγήσεις τῆς Ἐπιστήμης πλήν ὅμως ἀγνοῶντας τήν πνευματική διάσταση τῆς ἐν λόγω ἐπιθυμίας ὡς ἀπόρροια τῆς πτώσης μας καί τῆς μεταπτωτικῆς μας κατάστασης, ἀφοῦ ὁ Θεός «ἄρσεν και θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς»), προσέλθει στήν Ἐκκλησία μετανοῶντας γιά τήν ἐφάμαρτη πράξη τοῦ ἀκρωτηριασμοῦ του, θεωρῶ πώς τό τελευταῖο πρᾶγμα πού θά σκεφτεῖ καί θά θελήσει νά αἰτηθεῖ θά εἶναι νά ἔλθει εἰς γάμου κοινωνία.
Ἀντιλαμβανόμαστε βέβαια σέ τί κατάσταση μετανοίας θά βρίσκεται ὁ «ἀκρωτηριάσας ἑαυτὸν ... καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ δημιουργίας ἐχθρός» (Κανὼν ΚΒ´ Ἁγίων Ἀποστόλων) ἄν, μετά τήν ἀποτρόπαιη πράξη τοῦ αὐτοευνουχισμοῦ του, ἐπιθυμήσει κάτι τέτοιο (γάμο δηλαδή), ἀλλά καί σέ τί πτώση πνευματική (ἐκκοσμίκευση) θά περιέλθει καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὡς θεραπευτήριο ψυχῶν καί σωμάτων, ἄν ἐνδώσει καί εὐλογήσει τέτοιες ἐφάμαρτες ἐπιθυμίες καί «πανώλεθρες» καταστάσεις: «Σημείωσαι δέ, ὅτι τούς εὐνούχους, ὁ μέν Θεολόγος Γρηγόριος ὀνομάζει, ἐν γυναιξίν ἄνδρας, καί ἐν ἀνδράσι γυναῖκας, ὁ δέ μέγας Βασίλειος (ἐπιστολή πρός Συμπλικίαν) τό γένος τῶν εὐνούχων καλεῖ ἄτιμον, πανώλεθρον, ἄνανδρον, σιδηροκατάδικον καί ἄλλα πολλά, προσθέτων ὅτι οὐδέ εἰς μαρτυρίαν εἶναι ἀξιόπιστον». (Πηδάλιον ΚΑ΄ Ἀποστολικός Κανών, Ἐρμηνεία Σχόλια).
Μόνο ἡ διά βίου μετάνοια καί ἡ ἐν Χριστῶ ζωή σώζει ἀπό τέτοιες καταστάσεις.
Ὡς ἐκ τούτου, ταπεινή μου γνώμη εἶναι πώς τό ἄρθρο τοῦ σεβαστοῦ π. Βασιλείου, δέν τεκμηριώνεται ἐπί Πατερικῶν κειμένων ὑπό Ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας καί θείου φωτισμοῦ συνταχθέντων, ἀλλά κινεῖται καί ἐρείδεται ἐπί ὑλικόφρονης καί κοσμικῆς ἀντίληψης ὑπό ἐπιστημονικῆς ἐγκυρότητας «ἐνδεδυμένης».
Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς χαρίζει θεῖο φωτισμό καί τό κλειδί τῆς σωτηρίας μας, τήν Μετάνοια!
Μέ ἐκτίμηση καί σεβασμό,
Θεόδωρος Σ.
Κε ΘεοδωρεΣ όλα όσα λέτε είναι ένα φθηνιαρικο ηθικολογικο κήρυγμα. Με αφήνει παντελώς αδιάφορο!
πβρ
Δημοσίευση σχολίου