Πολλοί άνθρωποι, αν όχι η πλειοψηφία, ηδονίζονται
με την αχαλίνωτη δραστηριότητα, επειδή φοβούνται να σταθούν πρόσωπο προς
πρόσωπο με τη ζωή, με τον εαυτό τους, με τον θάνατο. Βαριούνται, και η πλήξη
είναι το βασίλειο του διαβόλου. Βαριεστημένοι και φοβισμένοι, κλείνουν τα αυτιά
τους με τη δράση, με τις ιδέες και τις ιδεολογίες.
Το κλειδί που ανοίγει τον πολιτισμό μας είναι μια αισιόδοξη δραστηριότητα με ίχνη φόβου και πλήξης. Δίχως Θεό, όλα είναι δυνατά, αλλά αυτό το "όλα" είναι πάρα πολύ τρομακτικό και πληκτικό.
Μου φαίνεται πως πρώτιστο καθήκον της εκκλησίας είναι ν' αρνηθεί να λάβει μέρος στη λογική και στους κώδικες αυτού του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να φωτίσει τον κόσμο, αν πρώτα δεν τον απορρίψει ολοκληρωτικά.
Αυτό που
χρειάζεται στον σύγχρονο Χριστιανισμό είναι θάρρος και πνευματική ελευθερία: ποτέ
μην ενδώσετε στην "κατανόηση", στην "ανάμειξη", στο "επιβίωση
του κόσμου".
π. Αλέξανδρος Σμέμαν
Υάκινθος
4 σχόλια:
Κι όμως, όλο και περισσότερες ενορίες δρούν στα πλαίσια αυτά της κατα κόσμον υπερ-δραστηριότητας.
Δυστυχώς...με αρχιερατικές ευλογίες!!!!!!
Ιφ
Έχω την αίσθηση ότι πλέον σε πολλές ενορίες έχουν ξεχαστεί οι ενέργειες του πονηρού η λέξη διάβολος και η επιρροή στον άνθρωπο και ο αγώνας που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος.Πλεον επικεντρώνονται σε διάφορες εκδηλώσεις που ξεφεύγουν από τον αληθινό πνευματικό αγώνα, ακόμα και στον καφέ μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής που έχουν καθιερώσει, οι συζητήσεις είναι μακράν εκτός του εκκλησιαστικού πνεύματος.
Νομίζω 'ότι οι συζητήσεις στόν καφέ της Κυριακής δέν είναι τόσο σημαντικές, όσο είναι η εισβολή των ορχηστρών μουσικών οργάνων μέσα στους ναούς, που αποτελεί ακόμη ένα φαινόμενο της εκκοσμίκευσης που πλήττει την Εκκλησία, καί το οποίο δυστυχώς συντηρείται από μερικούς κληρικούς.
Δημοσίευση σχολίου