Ούτοι οι Άγιοι εκατάγοντο από την γην των Περσών, και είχον την πρώτην τιμήν και αξίαν κοντά εις τον βασιλέα Σαβώριον, εν έτει τλ’ [330]. Επειδή δε ο Ακίνδυνος, Πηγάσιος και Ανεμπόδιστος, ηγάπουν άκρως την ευσέβειαν, δια τούτο επιάσθησαν από τον βασιλέα, και κρεμασθέντες εδάρθησαν. Έπειτα εκάησαν εις τας πλευράς, ο δε βασιλεύς άρχισε να βλασφημή εις τον Χριστόν. Όθεν οι Άγιοι δια θαύματος έκαμαν αυτόν βουβόν και άφωνον, και πάλιν ιάτρευσαν αυτόν από την αφωνίαν. Έπειτα βάλλονται επάνω εις κρεββάτια σιδηρά και πεπυρωμένα, βροχής δε γενομένης, η φλόγα εσβέσθη. Επειδή δε με την προσευχήν τους κατεκρήμνισαν το είδωλον του Διος, δια τούτο βάλλονται μέσα εις καζάνια γεμάτα από βρασμένον μολύβι. Και αβλαβείς φυλαχθέντες, τραβίζουν εις την του Χριστού πίστιν τον Άγιον Αφθόνιον, ο οποίος ευθύς οπού επίστευσεν, απεκεφαλίσθη, και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον.
Είτα βάλλονται μέσα εις θυλακούρια βοδινά, και ριφθέντες εις την θάλασσαν, μένουσιν αβλαβείς υπό της θείας χάριτος. Όθεν δια του θαύματος τούτου, τραβίζουν εις την πίστιν του Χριστού τον Ελπιδηφόρον, ο οποίος ήτον πρώτος της βασιλικής συγκλήτου. Ομού δε με αυτόν, τραβίζουν και επτά χιλιάδας ανθρώπους εις την της αληθείας επίγνωσιν, οίτινες όλοι απεκεφαλίσθησαν. Ο δε Ακίνδυνος, Πηγάσιος και Ανεμπόδιστος και οι μετ’ αυτών, ρίπτονται μέσα εις ένα λάκκον, γεμάτον από θηρία. Και επειδή δεν έπαθον καμμίαν βλάβην, δια τούτο ετράβιξαν εις την ευσέβειαν την μητέρα του βασιλέως. Όθεν τελευταίον βαλθέντες μέσα εις κάμινον πυρός, έλαβον του μαρτυρίου το τέλος, ομού και τους στεφάνους.Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου