Ο επίσκοπος Αρτέμιος βαδίζει τον δρόμο της "μαρτυρίας", αποδεικνύοντας συγχρόνως σε όσους του πετάνε "λάσπη" οτι το φρόνημα του, η πίστη του, η πατρική αγάπη του προς το ποίμνιό του, ξεπερνούν κατά πολύ τις μικρότητες των συνεπισκόπων του. Αλήθεια γελοιοποιούνται - οι ισχυροί κατά κόσμον- αυτοί επίσκοποι της Ιεραρχίας, όταν ένα γεροντάκι με νεανικό όμως φρόνημα παλεύει να κρατήσει αυτά που παρέλαβε όταν βρισκόταν κοντά στον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς. Όλα αυτά δηλώνουν το σταθερό του περπάτημα, η γαλήνια όψη του, ο αργός αλλά σταθερός λόγος του, μετρημένος και ζυγισμένος, η ανεπιτήδευτη απλότητά του, το συγκρατημένο χαμόγελό του, το πολύ πονεμένο βλέμμα του όταν αναφέρεται στην επισκοπή του και στα πνευματικά του παιδιά, το ανύσταχτο ενδιαφέρον του για το μέλλον τους, και το πατρικό του βλέμμα όταν βλέπει αυτό το πλήθος του κόσμου. Κόσμος που ταξίδεψε ώρες για να βρεθεί κοντά του και να πάρει την ευχή του, από τις μικρότερες ηλικίες μέχρι τις μεγαλύτερες. Μήπως ενοχλούσαν τους επισκόπους της Ιεραρχίας τα βουρκωμένα μάτια του όταν άκουγε παραδοσιακά τραγούδια από το Κόσσοβο, όταν τα τραγουδούσαν οι πιστοί που είχαν έρθει από εκεί για να πάρουν την ευχή του; Μήπως τους ενοχλούσε η αγάπη των πνευματικών του παιδιών; Μήπως τους ενοχλούσε το τεράστιο πνευματικό του έργο στην επισκοπή του; Μήπως δεν ανέχονταν την καθαρή και ανόθευτη παρακαταθήκη που παρέλαβε από τον Άγιο Ιουστίνο; Μήπως δε άντεχαν την καρτερία του στην εξορία; Μήπως ζήλεψαν την συνεχή επαγρύπνηση για το μέλλον των πνευματικών του παιδιών μοναχών και λαϊκών; Μήπως τους δημιουργεί τύψεις η απλότητά του και η απέχθειά του σε κολακείες και επαινετικά λόγια; Μήπως τους ενοχλούσε το γεγονός ότι γινόταν δεκτός με πολλή αγάπη και σεβασμό από πολλές μοναστικές αδελφότητες και εκτός της επισκοπής του στον καιρό μάλιστα της εξορίας του; Μήπως δεν άντεξαν την ανεξικακία του όταν δεν εκφραζόταν ούτε με υπαινιγμό για πρόσωπα και πράγματα που τον αδίκησαν κατάφορα; Γιατί δεν λένε σε τί παράπτωμα έπεσε ο ε. Αρτέμιος; Γιατί δεν έχουν δικαιωθεί σε κανένα δικαστήριο; Γιατί δικάζουν και καταδικάζουν με πρωτάκουστες στην εκκλησιαστική ιστορία ποινές χωρίς να έχουν να καταθέσουν τίποτε αξιόποινο; Γιατί χρησιμοποιούν βία, και τραμπουκισμό; δεν καταλαβαίνουν ότι η μισαλλοδοξία και το μένος τους, τους εκθέτουν; Μια απλή βόλτα να κάνει κάποιος στα λεγόμενα τους μέσα από συνεντεύξεις τους θα πειστεί για το χαρακτήρα τους. Ο επίσκοπος Αρτέμιος ήταν και είναι το δοκάρι στα μάτια τους. Μικρόσωμος στο σώμα γίγαντας στο πνεύμα. Δεν θα μπορέσουν να ησυχάσουν αυτοί οι Επίσκοποι και πολύ σύντομα πιστεύω θα δείξουν το πρόσωπό τους ακόμη περισσότερο. Πολλοί που δεν γνωρίζουν, θα ξαφνιαστούν και θα θαυμάσουν την μορφή και τη στάση του επισκόπου Αρτεμίου, και θα σιχαθούν και θα αγανακτήσουν από τις ενέργειες των συνεπισκόπων του, που εκτός άλλων διαθέτουν και βαρύγδουπα ονόματα στους ακαδημαϊκούς θεολογικούς κύκλους. Ο επίσκοπος Αρτέμιος δεν θα υποχωρήσει, ούτε θα μπορέσουν να τον φιμώσουν ή θα συνεχίσει ή θα "τελειώσει" και στις δύο περιπτώσεις θα "λάμψει". Ο Θεός να δίνει δύναμη στον μαρτυρικό επίσκοπο Αρτέμιο και να έχουμε την ευχή του.
ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΛΛ.
4 σχόλια:
Υπέροχο.
Αναστάσιε σε ευχαριστούμε
ΤΙΠΟΤΑ!ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ''ΓΡΗΓΟΡΙΟΙ ΠΑΛΑΜΑΔΕΣ'' ΚΑΙ ''ΟΙ ΜΑΡΚΟΙ ΟΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ''ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ,ΑΛΛΙΩΣ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΧΑΜΕΝΟΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η ιστορία της εκκλησίας είναι γεμάτη από παρόμοια περιστατικά.Ποιός να απαντήσει στα πονεμένα ερωτήματα ; Ασφαλώς μόνον ο άγιος Θεός !καί μετά από χρόνο πολύ !Γιά θυμηθείτε τον άγιο Νεκτάριο ! Για μάς,νομίζω, σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε !!! τούς αιτίους και τα αίτια !!! Καί βεβαίως να προσευχώμεθα !
http://www.pastirdobri.com/home/646--qq.html
Δημοσίευση σχολίου