Ένας μοναχός ρώτησε τον αββά Ποιμένα λέγοντας: Αδελφοί κατοικούν μαζί μου. Εγκρίνεις να τους προστάζω;
Του λέγει ο γέροντας: Όχι, κάμε πρώτα το έργο και αν θέλουν έτσι να ζουν, ας το σκεφτούν μόνοι τους.
Του λέγει ο μοναχός: Μα θέλουν και οι ίδιοι πάτερ να τους προστάζω.
Και ο γέροντας απάντησε: Όχι. Υπόδειγμά τους να γίνεις και όχι νομοθέτης.
Του λέγει ο γέροντας: Όχι, κάμε πρώτα το έργο και αν θέλουν έτσι να ζουν, ας το σκεφτούν μόνοι τους.
Του λέγει ο μοναχός: Μα θέλουν και οι ίδιοι πάτερ να τους προστάζω.
Και ο γέροντας απάντησε: Όχι. Υπόδειγμά τους να γίνεις και όχι νομοθέτης.
2 σχόλια:
Αγαπητέ Αναστάσιε, αυτό τον διάλογο του Αββά Ποιμένα με τον μοναχό, θα πρέπει να τον αναρτάς πολλάκις. Νομίζω ότι θα είναι μεγάλη η βοήθεια σε όσους το διαβάσουν και το κατανοήσουν. Ιδικά όλοι αυτοί οι σύγχρονοι γεροντάδες των 30-45 ετών που έχουν μάθει μόνο να νομοθετούν για τους άλλους. Η ζωή τους όμως δεν είναι καθόλου υπόδειγμα. Προτιμώ όμως να σιωπήσω για να μην αγανακτήσω.
Πραγματικά πολύ διδακτικός ο διάλογος αυτός. Όχι μόνο για του άλλους αλλά και για μας (δηλαδή εμένα).
Δημοσίευση σχολίου