Δεν είναι η πρώτη φορά που το Έθνος μας περνάει κρίση, ούτε είναι η μεγαλύτερη. Άντεξε στην τουρκική κατοχή των τετρακοσίων και περισσοτέρων χρόνων, σε ξενικές κατοχές, σε πείνα και σε θάνατο. Δεν κατανικήθηκε όμως, γιατί οι δυσκολίες πάντοτε μας ενώνουν, μας δυναμώνουν. Σε όλες όμως τις κρίσεις υπήρχαν τα πνευματικά στηρίγματα του λαού. Και αυτά ήσαν κατ' εξοχήν ή Εκκλησία μας, η γλώσσα μας και ή ιστορία μας. Αυτά που τώρα πολεμούνται πολλές φορές με πρωτοφανή σφοδρότητα. Αυτά όμως είναι και οι ρίζες μας που μας κρατούν ζωντανούς.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να ξαναζωντανέψει μέσα μας το κοινό μας χρέος. Μόνο η οικονομική ανάπτυξη δεν θα λύσει το πρόβλημα. Πρέπει να υπερβούμε την ατομικότητα, την ατομική εξασφάλιση και να γινόμαστε κοινωνία προσώπων, με κοινούς στόχους και κοινές προσπάθειες. Η Εκκλησία μας ενώνει όλους γιατί είναι κοινωνία, συμμετοχή στο ένα σώμα του Ιησού Χριστού. Ο Απ. Παύλος μας φωνάζει; «Υμείς εστέ σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους" (Α' Κορ. 12, 27) (Σεις είσθε σώμα Χριστού και μέλη ο ένας του άλλου). Μας ενώνει όλους ο Χριστός, μας ενώνει και μεταξύ μας, όλα γίνονται κοινά, όλα μοιράζονται, όλα συμβάλλουν στο κοινό καλό. Τα υλικά και τα πνευματικά.
Περιοδικό «Σύνδεσμος»
8 σχόλια:
"...Μόνο η οικονομική ανάπτυξη δεν θα λύσει το πρόβλημα..."
Εμένα λύστε μου ατό το πρόβλημα και δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο.Βρείτε μου δουλειά και τίποτε άλλο δεν θέλω. Ούτε εθνος, ούτε πατρίδα...δυστυχώς δεν ζω με αυτά....Με τα λεφτά θα ζήσω.
Χ.τ.
Χ.τ. η αγανάκτηση και η πίκρα σου είναι δικαιολογημένη. Έτσι αισθανόμουν και εγώ προτού βρω μια ψευτοδουλειά. Η ανεργία κόβει τα φτερά και ψαλιδίζει τα όνειρα για ζωή πολλών από εμάς. Θα συμφωνήσω ότι είναι πολύ σημαντικό να δουλεύεις έστω και να βγάζεις κάτι λίγα για μια αξιοπρεπή επιβίωση. Όμως και η πατρίδα δεν είναι κάτι το οποίο θα το διαπραγματευτώ με οποιωνδήποτε που θα μου προσφέρει εργασία ή χρήματα. Πάνω στον πόνο μην λεμε βαριές κουβέντες.
Δουλειές υπάρχουν πολλές όμως η διάθεση δεν υπάρχει. Όλοι θέλετε να πάτε σε γραφείο ή στο δημόσιο. Είμαι υδραυλικός και έχω πήξη στην δουλειά με τον πατέρα μου. Όμως οι φίλοι μου οι περισσότεροι από το λύκειο είναι ακόμα φοιτητές. Υπάρχουν πολλές δουλειές στην Ελλάδα αλλά εμείς είμαστε μόνο για τις άνετες. Αν δεν ιδρώσεις ψωμί δεν βγαίνει.
Υπάρχουν άνεργοι... Χαχα ας γελάσω... Στους αλοοδαπούς να το πεις... αυτοί δουλεύουν... Οι έλληνες; κάνουν το αφεντικό. Ρεουστ... που υπάρχουν άνεργοι
Αγαπητέ ανώνυμε τών 2.57 :πολύ καλά τά λες και σε ευχαριστούμε.Μακάρι να σε ακούσουν ΟΛΟΙ ! Δάσκαλοι και γονείς !Καί να καταλάβουν ότι το πνευματικό ποιόν δεν φαίνεται από το χαρτί αλλά από το ΗΘΟΣ.!
ΟΤΑΝ έχεις συνηθίσει στα πολλά ,δεν υπάρχει περιθώριο ...για πνευματικές πτήσεις ! Πρέπει να προηγηθή η καλλιέργεια. Τότε ίσως γίνουν κατανοητά τα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ !
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Το κακό είναι ότι πεθαίνει. Μερικές φορές συμβαίνει προς επαλήθευση του κανόνα να πεθάνει πριν από εμάς.
ολες αυτες οι αναποδιες ολες αυτες οι στενοχωριες ενα σκοπο εχουν ....μας προετοιμαζουν για την αιωνιοτητα!!!
Δημοσίευση σχολίου