Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Ελευθερία και ισότητα - Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης


Ο Κύριος μάς έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία: η αγάπη για το Θεό και τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα- αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. Δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. Μπορεί όμως ο καθένας, σε όποια τάξη κι αν ανήκει, ν’ αγαπάει το Θεό και να είναι ευάρεστος σ’ Εκείνον- κι αυτό είναι το σπουδαίο. Και όσοι αγαπούν περισσότερο το Θεός τη γη, θα έχουν περισσότερη δόξα στη βασιλεία των ουρανών και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Ο καθένας θα δοξαστεί κατά το μέτρο της αγάπης του.
Η θεία χάρη δεν αφαιρεί την ελευθερία, αλλά συνεργεί μόνο στην εκπλήρωση των εντολών του Θεού. Ο Αδάμ βρισκόταν στην κατάσταση της χάριτος, αλλά δεν του αφαιρέθηκε το αυτεξούσιο. Οι άγγελοι παραμένουν επίσης στο Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν τους έχει αφαιρεθεί η ελεύθερη βούληση.
Ο Κύριος έδωσε στη γη το Άγιο Πνεύμα και όσοι το έλαβαν, αισθάνονται τον παράδεισο μέσα τους.
Ίσως πεις: «Γιατί λοιπόν δεν έχω κι εγώ μια τέτοια χάρη;». Επειδή εσύ δεν παραδόθηκες στο θέλημα του Θεού, αλλά ζεις σύμφωνα με το δικό σου θέλημα.
Παρατηρήστε εκείνον που αγαπάει το θέλημά του: Δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή του και δεν ευχαριστιέται με τίποτα. Γι’ αυτόν όλα γίνονται όπως δεν θα έπρεπε. Όποιος όμως δόθηκε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, έχει την καθαρή προσευχή και η ψυχή του αγαπάει τον Κύριο.

Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

πιανομαι απο αυτο που ειπε ο οσιος Σιλουανος ο Αθωνιτης--- Η Θεια χαρη δεν αφαιρει την ελευθερια...--οι Αββαδες της ερημου [Αββας χαιρημωνας]πολυ χαρακτηριστικα και επεξηγηματικα το λεγουν αυτο,πως μολις ο θεος δει οτι αναλαμπει μεσα μας η παραμικρη σπιθα καλης θελησης,ενισχυει και δυναμωνει την προαιρεση μας με τη θεια χαρη.Διοτι αυτη μας σπρωχνει προς την σωτηρια.Αυτη δε ενισχυει το αυτεξουσιο αλλα δεν το υπερκαλυπτει ουτε το υπερασπιζεται ετσι,που να μη μενει περιθωριο να κανει καποια προσπαθεια να αντικρουσει τους εχθρους.Ετσι οταν ο ανθρωπος αναδεικνυεται νικητης στον αγωνα,η νικη του οφειλεται στην χαρη του θεου!Αν ομως νικηθει ,θα επιρριψει στον εαυτον του ευθυνη.Αυτο ομως θα τον διδαξει ,να μη βασιζεται στις δικες του δυναμεις αλλα στο Θεο.Το δε αυτεξουσιο κλινει ποτε απο την μια και ποτε απο την αλλη κατευθυνση.Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ.Οταν ομως το αυτεξουσιο ειναι απραγο,νοχελικο...ο θεος αναζητει τροπο ωστε ο ανθρωπος να αποτιναξει την νωθροτητα ωστε οι θειες δωρεες,να μην δινουν την εντυπωση οτι προσφερουν ασκοπα αλλα να δικαιολογουνται απο καποια επιθυμια,εστω απο μια σταγονα μοχθου....Ετσι ο θεος γνωριζει ποιον να γυμνασει στην αρετη,ποιον να κρατησει στην θεια χαρη...και ποιον να παραδωσει στην ελευθερα βουληση του.Ειναι πλανη να πιστευει ο αγωνιστης οτι αγωνιζεται για να παρει την χαρη..Αυτη λεγεται ''χαρις''και το ονομα της δεν διδεται ως αμοιβη...αλλα ως ενισχυση.Κρυβεται βεβαια,για να κρατα τον αγωνιστη σε ταπεινωση.---πην.