ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ
ΝΑΞΟΥ-ΤΗΝΟΥ-ΑΝΔΡΟΥ-ΜΥΚΟΝΟΥ
Αρ. Πρωτ. 251/2010
Προς
τον Εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πατρών
Σεβαστό π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο
Σεβαστέ π. Αναστάσιε,
Έλαβα την επιστολή, την οποία μου στείλατε με e-mail και σας ευχαριστώ.
Δεν επιθυμώ όμως να απαντήσω σε μία απάντηση της απαντήσεώς μου στον κ. Στυλιανό Λαγουρό. Διαπιστώνω από την επιστολή σας ότι οι θεολογικές θέσεις σας ταυτίζονται με εκείνες του κυρίου Λαγουρού. Γνώριζα απλώς ότι δεν απέχουν πολύ από εκείνες του Αγίου Πειραιώς. Σας αρκεί λοιπόν η απάντησή μου προς τον κύριο Λαγουρό.
Δε σας παρεξηγώ που χρησιμοποιείτε τα εισαγωγικά, όταν αναφέρεστε στον τίτλο της ιδιότητάς μου. Αυτή δε μειώνεται από τη δική σας αποδοχή ή όχι. Έχει από μόνη της τη δική της βαρύτητα, την οποία συνειδητοποιώ και αισθάνομαι συχνά αδύναμος να ανταποκριθώ. Μου αρκεί όμως η χάρη του Θεού και χωρίς τη δική σας συγκατάθεση.
Να γνωρίζετε όμως, Σεβαστέ Πατέρα, ότι οι Επίσκοποι της Καθολικής Εκκλησίας δεν αυτοπροσδιορίζονται, αλλά η ιδιότητά τους καθορίζεται από την επίσημη Βούλα του Επισκόπου της Ρώμης, ο οποίος και τους εκλέγει από το τριπρόσωπο που του παρουσιάζουν οι αρμόδιοι θεσμοί.
Να μη φοβάστε τη συμπροσευχή, να μην εμποδίζετε την κοινή προσπάθεια που γίνεται από τις δύο Αδελφές Εκκλησίες με επί κεφαλής τους δύο σημερινούς θεόπνευστους Πατέρες της Εκκλησίας. Αν εσείς ακολουθείτε τις συνετές και εμπνευσμένες πρωτοβουλίες της Α.Θ.Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου κι εμείς τις οδηγίες και τις εμπνεύσεις του Αγίου Πατέρα του Πάπα Βενεδίκτου 16ου, είναι βέβαιο ότι συμβάλλουμε στην εκπλήρωση της Αρχιερατικής προσευχής του Κυρίου «ίνα πάντες εν ώσιν». Η Εκκλησία ποτέ δε στερήθηκε από τους Πατέρες της. Η Εκκλησία δεν είναι στατική αλλά δυναμική, συνεχίζει το σωτήριο έργο της, διότι κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ας μην εμποδίζουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος, το οποίο την καθιστά συνεχώς «σημείο σωτηρίας».
Ας ελέγχουμε με ταπεινότητα τον εαυτό μας, για να διαπιστώσουμε κατά πόσον με τα έργα και τα λόγια μας επισπεύδουμε την ευλογημένη εκείνη ημέρα της ενότητας των Χριστιανών ή αντιθέτως την απομακρύνουμε.
Έχουμε ιερό καθήκον επίσκοποι, ιερείς και λαός του Θεού να βαδίζουμε με συνοδοιπόρο τον Αναστημένο Χριστό, ο οποίος συνεχίζει να μας ερμηνεύει τις Γραφές και να μας καίει τις καρδιές, για να τον αναγνωρίσουμε κατά τον κοινό τεμαχισμό του άρτου.
Αυτή πρέπει να είναι η πίστη μας, η χαρά μας και η ελπίδα μας.
Ο Κύριος να ευλογεί το ποιμαντικό σας έργο.
Με πολλή εν Χριστώ αγάπη
+Νικόλαος
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου-Άνδρου-
Μυκόνου
Κοινοποίηση : Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Σύρου –Τήνου κλπ κ. Δωρόθεο. Σύρος
κ. Στ. Λαγουρό, εκδότη «Φάρου της Τήνου»
19 σχόλια:
Γιατί δεν απαντάει ο Αρχιεπίσκοπος των Παπικών;
Νομίζω θα μπορούσε να γίνει καλή συζήτηση.
Xαίρομαι σ'αυτή την απάντηση την ευγένεια,τη σοβαρότητα, τη αρχοντιά και την βαθιά επίγνωση της αποστολής. Μακάρι να χαρακτήριζαν πολλούς απο τους μαχητικούς ορθοδόξους χριστιανούς αυτές οι αρετές και δη τους κληρικούς.
Υάκινθος
10:21 Αγαπητέ, η καλή συζήτηση δεν βγάζει πουθενά όταν δεν υπάρχει και η καλή διάθεση. Από κουβέντες και απόψεις άλλο τίποτα.
Αγαπητέ Υάκινθε, συμφωνώ.
Μαζί σου λέω και εγώ, μακάρι!
Η καλή διάθεση δεν υπάρχει φυσικά από την πλευρά των αιρετικών παπικών που παρά την ψευτοευγένεια και τη γλώσσα της διπλωματίας την οποία χρησιμοποιούν κατά κόρον υποκρίνονται ότι επιθυμούν τον ειλικρινή διάλογο ενώ την ίδια στιγμή δεν καταργούν την Ουνία και διακηρύσσουν την υποταγή των πάντων στον δίκερω γίγα της Ρώμης.Αντί λοιπόν μερικοί να αναλίσκονται σε εγκώμια για την αρχοντιά,την ευγένεια και τη σοβαρότητα του κου Πρίντεζη καλό θα ήταν να προβληματισθούν λίγο και τα βέλη τους να μην τα εκτοξεύουν κατά των ομολογητών κληρικών και λαικών που αγωνίζονται με ένθεο ζήλο για την προάσπιση της πατρώας πίστης.Ας κατέβουν από τις κερκίδες της εύκολης κριτικής στο στίβο του αγώνα για την προάσπιση της Ορθοδοξίας.
Πάντως τίποτα ο επίσκοπος... τι να πει άλλωστε;
Της υποκρισίας το ανάγνωσμα.
Ο "Αρχιεπίσκοπος" Νικόλαος ενοχλήθηκε που ο Λαγουρός δεν τον απεκάλεσε με τον σωστό του τίτλο. Και του ζητά να τον αποκαλεί ως Αρχιεπίσκοπο και Μητροπολίτη.
Στον παπα-Αναστάση το παίζει υπεράνω!!
Αναστάσιε δεν σου φαίνεται υποκριτικό;
Λέει ο "Αρχιεπίσκοπος" ότι δεν απαντά στον παπα-Αναστάση. Και όμως απαντά. Και για το θέμα της ιερωσύνης του και για τη συμπροσευχή και για τον Πατριάρχη και για την ένωση των Εκκλησιών. Δεν απαντά με επιχειρήματα. Λέει μόνο το ποίημά του.
Τι να πει βέβαια!
7:54. Δεν μου φαίνετε υποκριτικό. Κάποια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων αποκαλούσαν τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο όχι με την ιδιότητά του ως Αρχιεπισκόπου, αλλά ως κ. Παρασκευαΐδη. Κάποιοι άλλοι σήμερα μιλούν για τον Οικουμενικό Πατριάρχη με το επίθετο του, και όχι με την ιδιότητά του. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις ιδιότητές του καθενός ακόμα και αν δεν μας αρέσουν ή και μας πονούν.
Απάντηση με ευγένεια και ήθος άγνωστο στους δικούς μας κληρικούς. Τον συμπάθησα αυτό τον παπικό δεσπότη έχει πνευματικότητα. Να τον έχει ο Θεός καλά για να καθοδήγει με σωφροσύνη το ποίμνιο της εκκλησίας του.
Γιατί αγαπητέ φίλε με ήθος άγνωστο για τους δικούς μας κληρικούς;Άμαρτάνετε αδικώντας τους δικούς μας κληρικούς.Δεν μπορεί να συγχέετε τη μαχητικότητα για την προάσπιση της πατρώας πίστης με την έλλειψη ευπρέπειας.Αδικείτε τους κληρικούς μας αγαπητέ φίλε!
Δεν αμαρτάνω διόλου αγαπητέ φίλε η μαχητικότητα για την προάσπιση της πατρώας πίστης πολλές φορές υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Έχω ακούσει κληρικούς μας να υβρίζουν τους άλλους. Στην Πάτρα ιεροκήρυκας έλεγε από ραδιοφώνου πως ο Χριστόδουλος αρρώστησε από καρκίνο επειδή υποδέχθηκε τον Πάπα. Άλλος κληρικός από άμβωνα συνεχώς με την μαχητικότητα για την προάσπιση της πατρώας πίστης υβρίζει με χυδαίο ως αγοραίο τρόπο τον πατριάρχη τον δε πάπα το κατατάσσει μεταξύ των αρχιδαιμόνων. Τέτοιο μαχητικό ήθος δεν το θέλω. Επιμένω η απάντηση αυτού του «αιρετικού» μου άρεσε τον βρίσκω πολύ περισσότερο στην πατρώα πίστη από ότι οι μαχητικού κληρικοί. Ενθυμούμε λαϊκό θεολόγο να ρίχνει μούντζες (φάσκελα) εναντίων των αιρετικών και ήταν και του σταυρού ο καημενούλης.
Όχι αγαπητέ μου δεν άδικο του κληρικούς αυτού υπό την έπαρση της εξουσίας αδικούν εμάς τον απλό λαό. Γι’ αυτό και εμείς τους εγκαταλείπουμε και μένουν με τους υπέργηρους ακροατές τους.
Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν και περιπτώσεις κληρικών που όντως υπερβαίνουν τα εσκαμμένα.Πλην όμως γιατί γενικεύουμε;Ό π.Αναστάσιος ανήκει σ αυτήν την κατηγορία;Ό π.Γεώργιος Μεταλληνός,οπ.Θεόδωρος Ζήσης,οπ.Αθανάσιος Αναστασίου,ηγούμενος του Μεγάλου Μετεώρου που τυγχάνουν μαχητικοί μεν,ευγενείς δε στην αντιπαράθεσή τους με τους αιρετικούς παπικούς μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι υπερέβησαν τα εσκαμμένα;
Φίλε τι ψάχνεις. Όσοι δεν χαριεντίζονται και γλυκομιλούνται με παπικούς είναι, πρέπει να είναι, και αν δεν είναι, πάλι είναι, οπωσδήποτε πρέπει να είναι, φανατικοί, αγενείς. Τι ωραία που τα λέει ο Υάκινθος.
Απαντά με γλυκόλογα χωρίς ουσία. Ας απαντούσε σε όσα ο π. Αναστάσιος του έγραψε και ας αφήσει τα διπλωματικά. Δεν μπορεί να τον αντικρούσει και ξεφεύγει.
Καλημέρα!όλα κατά την ατελή μου γνώμη εξαρτώνται από την ευλογία του Θεού και όχι από τον ανθρώπινο μόχθο.Διότι ούτε εκείνος που φυτεύει είναι τίποτα,ούτε εκείνος που θερίζει αλλά εκείνος που δίνει την αύξηση[Α.κΟΡΙΝ3,7].οι αββάδες της ερήμου έλεγαν πως όλη η υπόθεση της σωτηρίας οφείλεται στη δύναμη της πίστεως καθώς το ΄ελεος του Θεού συμβαδίζει με την δύναμη της ανθρώπινης πίστεως κατα το.''Ας γίνει συμφωνα με την πίστη σου[Ματθ-9,29].''Πήγαινε! και ας γίνει όπως πίστεψες[Ματθ.8,13].''Πήγαινε!η πίστις σου σε ΄σωσε[Μαρκ.10,52]''Ας σου γίνει όπως θέλεις[Ματθ.15,28]..Επίσης ο αββάς Μάρκος έλεγε πως ο άνθρωπος συμβουλεύει τον πλησίον του με όσα γνωρίζει ο θΕΌς όμως ενεργεί στον ακούοντα κατά το μέτρο της πίστεώς του.Αυτοί λοιπόν δεν θέλουν να πιστέψουν κατά το''Ο λαός μου πλανάται και απομακρύνθηκε με αναίδεια από εμένα και επέμειναν με πείσμα στην αμαρτωλή αυτή πλάνη και δεν θέλησαν να μετανοήσουν[ιερ 8,5]..δεν θέλησαν λοιπόν και ο Θεός τους αφήνει στην πλάνη τους.ο αββάς χαιρήμωνας έλεγε πως ''Η ακτινοβολία της αγάπης προυποθέτει πληρέστερη πίστη''..και τελικά αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να γίνουμε δρόμος να περασει το σκοτάδι και όχι το φως αφού το σκοτάδι χωνεύεται στο φως και οχι το φως στο σκοτάδι;
Ας επιτραπεί επιγραμματικός σχολιασμός των σχολίων και των δύο αναρτήσεων :
Κατ’ αρχήν γενικές απορίες μου που ζητούν απάντηση :
1. Πρώτη απορία : Γιατί όσοι «υπεραμύνονται» του διαχριστιανικού διαλόγου, ψάχνουν υπεκφυγές για να αρνηθούν ακόμα και τον απλό διάλογο; Γιατί αρέσκονται στη λογική «εγώ τα είπα» και αδυνατούν να συνομιλήσουν με τον άλλο; Και αυτό συμβαίνει και με τον Παπικό Αρχιεπίσκοπο καθώς και με πολλούς των εξ ημών οικουμενιστών.
2. Απορία δεύτερη : Γιατί όποιος ρωτάει είναι εχθρός της ένωσης των Εκκλησιών; Από πότε οι ερωτήσεις είναι εχθρός της αγάπης και της αληθείας ; Δεν μπόρεσα να καταλάβω την σχετική αναφορά του «Αρχιεπισκόπου».
3. Τρίτη απορία : Ο παπικός μπορεί να αποκαλεί την Εκκλησία μας «ελλειμματική», Εκκλησία «με εκκλησιολογική ανεπάρκεια», αλλά ο Ορθόδοξος κληρικός δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί στον παπικό την ιδιότητα του Επισκόπου, διότι τότε δεν διαθέτει ούτε «πνευματικότητα, ούτε μόρφωση»;! Αντίθετα, ο παπικός διαθέτει «ευγένεια,τη σοβαρότητα, τη αρχοντιά και την βαθιά επίγνωση της αποστολής», ενώ δυστυχώς αυτές οι αρετές ελλείπουν από «πολλούς από τους μαχητικούς ορθοδόξους χριστιανούς … και δη τους κληρικούς»! Υάκινθε, μήπως διαβλέπεις ότι έχει χαθεί το μέτρο;
4. Απορώ, διότι ορισμένοι, εν οις και ο αγαπητός ιστολόγος, περιόρισαν την κριτική τους μόνο στην προσφώνηση και όχι στην §Α., όπου επιγραμματικά αιτιολογώ τη θέση μου. Θα ήταν μεθοδολογικά πιο σκόπιμο να εντοπιστεί η κριτική πρωτίστως στην αιτιολόγηση της πράξεώς μου, διότι αν η αιτιολόγηση είναι επαρκής και θεολογικά σωστή δεν έχει νόημα η κριτική στην ίδια την πράξη. Καταλαβαίνω όμως τη δυσκολία : είναι αδύνατο με θεολογική επιχειρηματολογία να αναιρέσεις αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων, στις οποίες τεκμηρίωσα την άποψή μου ...
5. Ασφαλώς, το κεντρικό θέμα της επιστολής μου δεν ήταν η επισκοπική ιδιότητα ενός παπικού, αλλά τα θέματα που τέθηκαν στην αλληλογραφία του με τον κ. Λαγουρό : εάν νοείται θεολογικώς Εκκλησία με «έλλειμμα» και η πρόταση για κοινές λατρευτικές συνάξεις. Για τα θέματα αυτά τηρήθηκε σιγή ιχθύος και από τον παραλήπτη της επιστολής παπικό Αρχιεπίσκοπο και από σχολιαστές. Φαίνεται πως η ενασχόληση με τα σημεία στίξεως βόλεψε …
… έπεται συνέχεια του σχολίου …
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
… συνέχεια σχολίου …
Ας δούμε όμως και τα … «…» :
3. Να υπενθυμίσω ότι ο ίδιος Παπικός Αρχιεπίσκοπος πρώτος αυτός επικαλέσθηκε τα «εισαγωγικά» στην ιδιότητα του θεολόγου για τον κ. Στ. Λαγουρό και ακολούθως έγραψε: «δυστυχώς μέχρι τώρα κάθε φορά που σας διαβάζω αποσύρω ένα μέρος της εκτίμησης, που συνεχίζω να σας έχω». Παρακαλώ απαντήστε μου, αν ο Παπικός Αρχιεπίσκοπος μπορεί να επικαλείται τα «εισαγωγικά» στην ιδιότητα άλλου, ενώ εγώ, ένας ορθόδοξος παπάς, δεν μπορώ να τα χρησιμοποιώ στην δική του ιδιότητα. Περιμένω σχόλια από τον Υάκινθο ή άλλον εκ των σχολιαστών μου …
4. Σύμφωνα με το Λεξικό Μπαμπινιώτη τα εισαγωγικά «τα χρησιμοποιεί ο ομιλητής για να σχολιάσει τα λεγόμενα κατά διαφόρους τρόπους: α) δηλώνει ότι μεταφέρει αυτούσια τα λόγια κάποιου … ε) ο ομιλητής χρησιμοποιεί εντός εισαγωγικών και σχολιάζει δυσμενώς (…με διάθεση αμφισβήτησης) έννοιες, ιδέες, σημασίες κ.τ.ό». Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκπληρούνται και οι δύο προϋποθέσεις: α) ο Παπικός Αρχιεπίσκοπος ζήτησε ο ίδιος να τον αποκαλούμε με τον τίτλο του «Επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας» (επιστολή του στον κ. Λαγουρό) και β) ασφαλώς αμφισβητώ την ιδιότητα αυτή για καθαρά θεολογικούς-εκκλησιολογικούς λόγους. Είναι σεβαστό ότι το ποίμνιό του τον χαρακτηρίζει έτσι, αλλά εγώ δεν εντάσσομαι στο ποίμνιο αυτό.
5. Αγαπητέ Αναστάσιε, η φράση σου «πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις ιδιότητές του καθενός ακόμα και αν δεν μας αρέσουν ή και μας πονούν», ισχύει μόνο για την περίπτωσή μου ή και για άλλες περιπτώσεις π.χ. για τον Πρωθυπουργό της Δημοκρατίας της Β. Κύπρου, ή για τον Άγιο Στέπινατς ; (κάνω υπακοή και δε χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά. Αναπαύεσαι;).
6. Όσοι νομίζουν ότι η χρήση των εισαγωγικών στην επιστολή μου στον Παπικό Αρχιεπίσκοπο υποδηλώνει ειρωνική διάθεση, εξ ιδίων κρίνουν. Δεν θα επέτρεπα με κανένα τρόπο, συζητώντας για σοβαρά θεολογικά θέματα να παρεισδύσει στο λόγο μου ειρωνεία κατά του συνομιλητού μου.
7. Αγαπητέ Αναστάσιε, οι αναφορές σου στον αείμνηστο Χριστόδουλο και στον Οικουμ. Πατριάρχη σε δύο μάλιστα σχόλια δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν με το κείμενό μου. Όσοι, ασφαλώς εσφαλμένα, δεν τους προσφωνούν με τις ιδιότητες του Αρχιεπισκόπου και του Οικ. Πατριάρχου αντίστοιχα, θέλουν – υποψιάζομαι – να τους υποτιμήσουν ή να τονίσουν ότι, κατά τη γνώμη τους, τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους. Στην περίπτωσή μου όμως ούτε το ένα συμβαίνει ούτε το άλλο. Η άρνηση απονομής του τίτλου του «Επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας» στον σεβαστό κ. Νικόλαο Πρίντεζη δεν έχει να κάνει με υποτίμηση της προσωπικότητός του, ούτε και με πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του. Παραπέμπω στην §Α της επιστολής μου όπου αιτιολογώ σχετικά. Αν χρειαστεί διευκρίνιση επανέρχομαι.
8. Κάποιος σχολιαστής με ερωτά «Θα σου άρεσε εσένα κάποιος παπικός να σε προσφωνούσε αντί για πατέρα ως κύριο;» Ασφαλώς και δε θα είχα κανένα πρόβλημα, αντιθέτως θα το θεωρούσα έντιμο εκ μέρους του. Αφού δεν αποδέχεται την Ορθόδοξη Εκκλησία μου ως την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αλλά ως «Εκκλησία» ελλειμματική, πώς θα αναγνωρίσει εμένα ως κανονικό ιερέα, έχοντα πλήρη την ιερωσύνη ; Αγαπητέ, νομίζω έχουμε χάσει το μέτρο. Εδώ χαρακτήρισαν την Εκκλησία μας «ελλειμματική» το «κύριος» σε μάρανε !
Τέλος ζητώ συγγνώμη από όλους όσους παθαίνουν «αλλεργία» όταν διαβάζουν την πτωχή κριτική μου στη θεολογία των Παπικών και των συνοδοιπόρων τους . Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους ευχηθώ … «περαστικά».
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Μπράβο και πάλι μπράβο στον π. Αναστάσιο. Θεολογικότατη η επιστολή του, όσο και οι διευκρινήσεις του εδώ στο blog. Ευτυχώς που υπάρχουν θεολόγοι πατέρες στην αμαρτωλή εποχή μας.
Kαλημέρα,η ΑΛΗΘΕΙΑ πάτερ επαινείται από τον Κύριο.''Μη φοβού αλλά λάλει και μη σιωπήσεις διότι εγώ ειμί μετά σου''.Αυτοί είναι εχθροί της πίστώς μας ίσως δεν το καταλαβαίνουμε αυτό συνχωρείστε με ,δεν γνωρίζω από θεολογία..καταλαβαίνω όμως κάτι πως αφού μπλέξαμε με την ''αγαπολογία'' και όχι με την πίστη που στηρίζει την αλήθεια και έχει σαν βάση την αγάπη...ενυπάρχει πλάνη και αλήθεια μαζί,θα δούμε πολλά παράλογα ακόμη.Ο θΕΌς είμαι σίγουρη πως κάπου θα τα πάει τα πράγματα ...συνφωνώ σε πολλά από αυτά που είπατε...Ο Κύριος να σας στηρίζει καθώς και όλους τους ιερείς.Τις περισσότερες φορές το μέτρο της αλήθειας είναι στην μειοψηφία...συνχωρέστε με..πην
Δημοσίευση σχολίου