Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Ένα μικρό και άσημο χωριό, η Βηθλεέμ, ένας υγρός, σκοτεινός και βρώμικος στάβλος και ένα παχνί για τα άχυρα των ζώων, πήραν ξαφνικά τεράστιες διαστάσεις. Γέμισαν φως εκτυφλωτικό. Κι' έγιναν πόλος έλξεως μυριάδων ψυχών απ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Το ιερό ευαγγέλιο, λιτά και με πολλή απλότητα, μας αφηγείται τα περιστατικά της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού.
Η απέραντη αγάπη του Θεού και Πατρός προς τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως φυλής και Έθνους, έκανε ώστε να γεννηθή ως άνθρωπος το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Ιησούς Χριστός, όταν "ήλθε το πλήρωμα του χρόνου" (Γαλ. δ 4), ο κατάλληλος, δηλαδή, καιρός, που με τόσες προσδοκίες και με τόση λαχτάρα περίμενε τόσους αιώνες η ανθρωπότητα.
Ο ιερός ευαγγελιστής Λουκάς προσδιορίζει με ακρίβεια τον χρόνο και τον τόπο της Γεννήσεως : "εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην. Αύτη η απογραφή πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου" (Λουκά β 1-2). Εκδόθηκε, δηλαδή, διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο, τον αυτοκράτορα της Ρώμης, να εγγραφούν στους δημοσίους φορολογικούς καταλόγους όλοι οι κάτοικοι του κόσμου, που βρισκόντουσαν κάτω από την κυριαρχία των Ρωμαίων. Και ο ιερός Λουκάς σημειώνει με ιστορική ακρίβεια, ότι η απογραφή αυτή ήταν η πρώτη που έγινε στην Ιουδαία, όταν ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος · διακρίνεται δε από την δεύτερη απογραφή, που ενήργησε αργότερα πάλι ο ίδιος ο Κυρήνιος. Όταν, λοιπόν, το ευαγγέλιο παραθέτει ιστορικά στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνονται και από μη ευαγγελικές πηγές, το να υποστηρίζουν κάποιοι ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ... μυθικό πρόσωπο (!) , αυτό φανερώνει ολοκάθαρα, πως αυτοί έχουν διακόψει την επαφή και την επικοινωνία με την απλή λογική. Όπως βεβαιώνει η Αγία Γραφή, ανήκουν σ' εκείνους που ενώ έχουν τα μάτια και τα αυτιά τους σε λειτουργία, όμως ούτε βλέπουν ούτε ακούνε την πραγματικότητα, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι μια προσωπικότητα, που έβαλε οριστικά και αμετάκλητα την σφραγίδα της στην παγκόσμια Ιστορία. Έτσι έχουμε την ιστορία προ Χριστού και την ιστορία μετά Χριστόν.
Μετά, λοιπόν, το αυτοκρατορικό διάταγμα, "ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις πόλιν Δαυΐδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ, δια το είναι αυτόν εξ οίκου και πατριάς Δαυΐδ, απογράψασθαι συν Μαριάμ τη μεμνηστευμένη αυτώ γυναικί, ούση εγκύω" (Λουκά β 4-5). Έτσι ταξίδεψε και ο μνήστωρ Ιωσήφ με την Μαριάμ, η οποία ήταν έγκυος εκ Πνεύματος Αγίου, στην Βηθλεέμ, επειδή καταγόταν από το γένος και την οικογένεια του Δαβίδ.
Βέβαια, ένα ταξίδι εκείνα τα χρόνια δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψη και τα υποτυπώδη μέσα της εποχής, αλλά και την απόσταση ανάμεσα στην Βηθλεέμ και την Ναζαρέτ, καθώς και το γεγονός της εγκυμοσύνης της Θεοτόκου. Αλλά ο Ιωσήφ το επεχείρησε. Και κάποτε έφθασε στην Βηθλεέμ. Όταν, όμως, βρέθηκε εκεί με την Μαριάμ, όπως πάλι μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, "επλήσθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν, και έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι" (Λουκά β 6-7). Συνέβη, δηλαδή, να συμπληρωθούν οι ημέρες για να γεννήση η Μαριάμ. Κι' όπως ήταν φυσικό, κατευθύνθηκαν στο πανδοχείο και εζήτησαν ένα χώρο, μικρό βέβαια, για την ετοιμόγεννη. Αλλά στην Βηθλεέμ υπήρχε πολυκοσμία, λόγω της απογραφής. Έτσι δεν κατέστη δυνατόν να βρεθή μια μικρή γωνιά στο πανδοχείο. Και φαίνεται, ότι ο πανδοχέας τους υπέδειξε να πάνε στην κοντινή σπηλιά, όπου σταβλιζόντουσαν τα ζώα.
Φυσικά, το "σπήλαιον", η σπηλιά, δεν είχε ούτε φως, ούτε νερό τρεχούμενο, ούτε άλλες ανέσεις, στις οποίες εμείς, οι σύγχρονοι άνθρωποι, έχουμε συνηθίσει και τις θεωρούμε απολύτως απαραίτητες. Ήταν ένας χώρος σκοτεινός και υγρός, που τον γέμιζαν οι αναθυμιάσεις από τις ακαθαρσίες των ζώων. Όμως, η Μαριάμ δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε βαρυγκόμησε γι' αυτό. Πειθαρχώντας για μια ακόμη φορά στο θέλημα του Θεού, δέχθηκε ταπεινά αυτήν την ταπεινωτική και ανάλγητη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Αλλ' αν οι άνθρωποι γνώριζαν, αν ήξεραν ποιός ερχόταν εκείνη την ώρα στην γη, θα του παραχωρούσαν όχι μόνο ολόκληρο το πανδοχείο, μα και την καρδιά τους και την ζωή τους. Όμως, όταν οι καρδιές είναι σκληρές από τα αμαρτωλά πάθη, οι άνθρωποι δεν μπορούν και, κυρίως, δεν θέλουν να υποδεχθούν και να φιλοξενήσουν τον Χριστό. Έτσι δεν στάθηκαν άξιοι και ικανοί ν' ακούσουν, όπως οι άδολοι ποιμένες, το χαρμόσυνο μήνυμα, ότι "ετέχθη ημίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυΐδ" (Λουκά β 11). Ούτε να νοιώσουν τα σκιρτήματα της χαράς των σοφών Μάγων, όταν είδαν το φωτεινό εκείνο αστέρι να τους οδηγή "έως ελθών έστη επάνω ου ην το παιδίον ... και πεσόντες προσεκύνησαν αυτώ, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν" (Ματθ. β 9,11).
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Τα φετινά Χριστούγεννα βρίσκουν την Πατρίδα μας σε μια πολύπλευρη κρίση : Οικονομική, Κοινωνική, μα, προ παντός πνευματική και ηθική. Αν ζούσε τώρα ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, θα επανελάμβανε αυτό που έλεγε για την εποχή του : "Αγρίανε το Γένος μας". Έχει, πράγματι, αγριέψει ο λαός μας. Αντιμετωπίζει προβλήματα τεράστια, όπως της φτώχειας, της πείνας και της ανασφάλειας. Ένα δε μέρος του λαού μας έχει διακόψει η και χαλαρώσει τους πατροπαράδοτους δεσμούς με τον Χριστό και την Αγία Του Εκκλησία. Αλλά να, πάλι ακούγονται, χαρούμενες και ελπιδοφόρες οι καμπάνες των Χριστουγέννων, που διαλαλούν ότι "ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ". Αυτό το μήνυμα πρέπει όλοι να το ακούσουμε και να το βάλουμε στην καρδιά μας και στην ζωή μας. Γιατί πουθενά αλλού δεν μπορεί ο άνθρωπος να βρη την σωτηρία, την ψυχική του γαλήνη και την λύση των ποικίλων και πιεστικών προβλημάτων του, παρά μόνο κοντά στον Χριστό.
Παρακαλώ τον νεογέννητο Κύριό μας να ειρηνεύση τις καρδιές των Βορειοπειρωτών αδελφών μας, για να ξαναβρούν τον δρόμο προς την εθνική τους αποκατάσταση. Στέλνω εόρτιο χαιρετισμό προς τους Κυπρίους αδελφούς, στα μαθητικά, φοιτητικά και εργαζόμενα νειάτα, στα στρατευμένα παιδιά της Πατρίδος μας και στον όπου γης απόδημο Ελληνισμό.
Χρόνια πολλά σε όλους, άγια, ευλογημένα. Φάτνη καθαρή και ζεστή οι καρδιές μας.
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου