Τείχη
Για τείχη, που άλλοι έκτισαν
κι ανεπαίσθητα, χωρίς αιδώ,
απ’ τον κόσμο αυτό σε αποκλείσαν,
μην κλαις και μη λυπάσαι.
Για τ’ άλλα όμως,
που με δικά σου χέρια ύψωσες
κι ηθελημένα απ’ όλους απεκρύβεις,
αυτά να συλλογάσαι.
Η βία, με βία δε νικιέται.
Μονάχα με αγάπη.
Αγάπα,
κι άσε τα τείχη εκ των ένδων να ρημάξουν.
Στάχυς
13 σχόλια:
Υπέροχο!
Το καλύτερό σου!
Εξαιρετικό!! Ένα από τα καλύτερά σου!!!
Συνέχισε!
Επίκαιρο με βάθος νοημάτων και συστάσεων.
Κατα την πτωχη μου θεση,ο σταθερος και ανδρειος θυμος ειτε σε θεματα πιστεως ειτε σε θεματα αμαρτιας ειναι μερος χριστιανικης συμπεριφορας και ειναι και αγαπη.ο αγαπων τον Θεον ,αγαπα και τους ανθρωπους!Η ειρηνη που εχουν οι αγγελοι(μας λεγει ο αγ.Μαξιμος).ωφειλεται στην αγαπη προς τον Θεο και προς τους ανθρωπους.Λοιπον η Γραφη λεγει''μη μισησεις τον αδελφον σου μεσα στην καρδια σου...αλλα εαν τον ελεγξεις δεν αμαρτανεις, επειδη δεν αδιαφορεις για τη διορθωση του.Οπωσδηποτε και η ανοχη και η υπομονη και καθε δικαιο και αγαθο εργο προς διορθωσιν του αδελφου αγαπη ειναι.οταν ομως κανεις προσπαθει να μετατρεψει την επικοινωνια σε αποκλεισμο της επαφης,δεν μπορει να χτισει χριστιανικη σχεση,διοτι οι ανθρωπινες σχεσεις χτιζονται εκει που υπαρχει συναινοηση.ο νομος εχει αξια μονον οταν τον χρησιμοποιει κανεις καλα μας λεγει η Γραφη παλι.Κατα τα αλλα ωραιο και συνεχισε την προσπαθεια!π
Μοναδικό!!!θα συμφωνήσω με τους πρώτους σχολιαστές ότι είναι ένα από τα καλύτερά σου. Πολύ ώριμο και ως προς το γράψιμο και ως προς τα νοήματα.
Σοφότατο...Δείχνεις,Στάχυ,με τον καλύτερο τρόπο ποιες είναι οι ευθύνες μας.
Στάχυ, αποτελείς έκπληξη κάθε φορά. Μου αρέσεις πάρα πολύ! Περιμένω το επόμενο.
Τελικά για όλα η μόνη λύση είναι η αγάπη. Πολύ ωραίο το περιεχόμενο του ποιήματος. Μικρό σε έκταση , αλλά πολύ δυνατό.
Ελπίζω μόνο να μην είμαστε εμείς αυτοί οι "άλλοι" που στήνουνε τα τείχη και αποκλείουν ανθρώπους...γιατί τότε...
Τείχη
Τα τείχη ήταν πάντα εκεί
απ' τη στιγμή που έλαβες το είναι.
Μα ως τα τώρα δεν σε έννοιαξαν
δεν ήξερες πως έχει κι άλλον κόσμο έξω
πίστευες πως ο κόσμος μας στα τείχη σου τελειώνει.
Κι ευτυχισμένος ζούσες μέσα στο κλουβί σου.
Τώρα που κρυφοκοίταξες απέξω
μίκρυνε ξαφνικά ο χώρος της ζωής σου
έκλεισε έγινε πιο μικρός απ ' ότι πρώτα
πια δε θα σ' αντέξει μήτε ο κόσμος όλος
η υποψία πώς και κάτι ακόμα θα υπάρχει
σε τρελλαίνει!
Να υποθέσω ότι το σχόλιο-ποίημα των 3:28 είναι του Αλεξανδρέα;
Άγιοι Ταξιάρχαι πρεσβεύσατε!
Κάθε τοίχος, όποια τείχη,
ας γίνουν έρεισμα για
πνευματικές αναβάσεις,
κατάλληλες προσβάσεις,
νόμιμες επι..βιβάσεις,
γενικώς
αφορμή για τεκμηρείωση
πως υπάρχουμε
για ν' αγιάσουμε
αρκεί να ..κοπιάσουμε
είτε πίσω από τείχη
είτε έξω απ' αυτά!!
Ερωδιός
Δημοσίευση σχολίου