Στήν εὐλογημένη αὐτή Ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί τόν πανηγυρισμό τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων τιμοῦμε τήν ζωή καί τήν μαρτυρία τῶν τριῶν μεγίστων Ποιμένων, Θεολόγων και Ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Στούς ὕμνους τῆς ἡμέρας αὐτῆς, τιμοῦμε τούς ἁγίους αὐτούς ἄνδρες ὡς μεγάλα προπύργια τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὡς στερεούς τῆς πίστεως προμάχους, καί τῆς Ἐκκλησίας πιστῶν στήριγμα (Ὕμνοι Ἑσπερινοῦ καί Ὄρθρου).
Αὐτές οἱ λέξεις ἀποδόσεως σεβασμοῦ ἀναγνωρίζουν ὅτι οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ἦταν πλήρως ἀφιερωμένοι στήν Ἐκκλησία, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τούς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι συγκεντρώνονταν σέ κοινότητες λατρείας γιά νά καθοδηγηθοῦν σέ θέματα πίστεως καί γιά νά καταθέσουν τήν μαρτυρία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ μέ τήν διακονία τους στούς χρήζοντες βοηθείας.
Προσφέρουμε ἐπίσης ὕμνους τιμῆς στόν Μεγάλο Βασίλειο, τόν Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο διότι χάρισσαν τήν ζωή καί τίς δυνατότητές των ὡς ὑποστηρικτές τῆς πίστεως, ὡς ἰσχύς τῶν πιστῶν, ὡς παρηγορία ἑνός ἑκάστου ἁμαρτωλοῦ καί ὡς ἀναζωογονητικές πηγές πρός ἀναψυχή τῶν ψυχῶν μας.
Εὐλογημένοι μέ χάρη καί σοφία ἄνωθεν, εἶχαν ἀφιερώσει τήν ζωή των στήν διδασκαλία καί στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ἀληθείας καί τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁδηγώντας τούς ἀνθρώπους στόν Χριστό.
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες εἶχαν ὡς σκοπό νά ἀκολουθήσουν τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου στούς Ἀποστόλους πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη βαπτίζοντες αὐτούς (Ματθ. 28:19), ἔτσι ὥστε νά δοθῇ ἡ δυνατότητα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους νά ἀκούσουν, νά πιστεύσουν καί νά ξεκινήσουν ἕνα ταξίδι πίστεως γεμᾶτο ἐλπίδα στίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ.
Οἱ λέξεις τῶν ὕμνων πού ἀφιερώθηκαν στούς Τρεῖς Ἱεράρχες ἀποδίδουν πλήρως τήν σημαντική διδασκαλία καί μαρτυρία των, δηλαδή τήν προτεραιότητα τῆς ζωῆς τῆς πίστεως γιά τόν κάθε ἄνθρωπο καί τῆς σπουδαιότητος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς συμμετοχῆς στήν ἀδελφότητα τῶν πιστῶν γιά πνευματική ἀνάπτυξη καί ὡριμότητα.
Πρῶτον, εἶναι ξεκάθαρο ἀπό τά συγγράμματα καί τά κηρύγματα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ὅτι ἀνησυχοῦσαν γιά τήν κατάσταση καί τίς ἀνάγκες τῆς ψυχῆς καί τήν ἀναγκαιότητα ἑκάστου ἀτόμου νά ζῇ σέ κοινωνία μέ τόν Θεό.
Μέ βαθειά πίστη, ἀγάπη γιά τήν Ἁγία Γραφή καί θεολογική ὀξυδέρκεια, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐρεύνησαν τήν ἀνθρώπινη κατάσταση, προσφέροντας τεράστια γνώση περί τῆς κατανοήσεως τῆς σχέσεώς μας μέ τόν Θεό.
Ἔδειξαν γιά ποιόν λόγο ἡ σχέση αὐτή ἦτο οὐσιώδης γιά νά ὑπερνικηθῇ ἡ δύναμη τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου καί νά ἀποκατασταθῇ ἡ θεϊκή εἰκόνα μέσα μας.
Δεύτερον, ὡς ἐπίσκοποι καί ποιμένες, γνώριζαν ἐπίσης ὅτι ἡ ζωή καί ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι σημαντική στήν ζωή τῆς πίστεως.
Καί οἱ τρεῖς αὐτοί μεγάλοι Ἅγιοι συμμετεῖχαν σέ ἔντονες θεολογικές συζητήσεις ὡς ὑποστηρικτές τῆς ἀληθείας, πρόθυμοι νά θυσιάσουν τίς ἡγετικές θέσεις των καί ἀκόμη καί τίς ζωές των γιά νά προστατεύσουν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἐργάζονταν ἡμέρα καί νύχτα γιά νά βοηθήσουν κοινότητες πιστῶν νά ἐκπληρώσουν τήν θεϊκή κλήση τους νά καταστοῦν τόποι λατρείας, διακονίας καί, πρωτίστως, ὁμάδες πίστεως ἑνωμένες ἐν Χριστῷ, προσφέροντας ἀγάπη, θεραπεία καί λύτρωση.
Ἡ διδασκαλία καί μαρτυρία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν μᾶς προσφέρει τήν εἰκόνα μιᾶς αὐθεντικῆς συνεργείας μεταξύ ἀτόμου καί κοινότητος.
Ὁ καθένας μας καλεῖται ἰδιαιτέρως ἀπό τό Εὐαγγέλιο νά συναντήσῃ τόν Ἀναστάντα Χριστό, νά πιστεύσῃ σ’ Αὐτόν καί νά λάβῃ τήν συγχώρηση καί χάρη τοῦ Θεοῦ.
Μᾶς δίδεται ἡ δυνατότητα νά ἀνακαινισθοῦμε διά τῆς κοινωνίας μας μ’ Ἐκεῖνον, νά ζοῦμε καθημερινά σύμφωνα μέ τό θέλημά Του, νά προσπαθοῦμε νά πραγματοποιήσουμε τίς ἐκ Θεοῦ δυνατότητές μας ὡς ἀνθρώπων καί νά λάβουμε τό δῶρο τῆς αἰωνίας ζωῆς.
Καλούμεθα ἐπίσης νά ζοῦμε, νά λατρεύουμε καί νά ὑπηρετοῦμε μέσα στήν κοινότητά μας. Συγκεντρωνόμεθα γιά νά λατρεύουμε Ἐκεῖνον ὁ Ὁποῖος δίδει ζωή καί λόγο ὑπάρξεως.
Διά τῆς λατρείας μας, διά τῶν ἁγίων Μυστηρίων, διά τῶν διακονιῶν τοῦ κηρύγματος καί τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, λαμβάνουμε δύναμη καί καθοδήγηση στήν ζωή τῆς πίστεως.
Ὡς οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ, ἑνούμεθα γιά να διακονήσουμε ἀλλήλους καί γιά νά ἐξυπηρετήσουμε αὐτούς πού χρειάζονται βοήθεια.
Ἡ ἔμφαση αὐτή στό ἄτομο καί στήν κοινότητα ταιριάζει ἀπολύτως στόν πανηγυρισμό τῆς Ἡμέρας τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων.
Καθώς λαμβάνουμε γνώση καί πνευματική οἰκοδομή ἀπό τόν Μεγάλο Βασίλειο, τόν Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, εἴμεθα σέ θέση νά ἑστιάσουμε τήν προσοχή μας στήν ἀξία τῶν οὐσιωδῶν στοιχείων τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καί τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων τά ὁποῖα εἶναι ζωτικά στοιχεῖα τῆς Ἑλληνικῆς κληρονομιᾶς μας.
Σέ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἱστορίας μας, σέ καιρούς μεγάλων ἐπιτευγμάτων καί σέ καιρούς ἐντόνων ἀγώνων μποροῦμε νά κατανοήσουμε τήν σημασία τοῦ ρόλου τόσον τοῦ ἀτόμου ὅσον καί τῆς κοινότητος στήν διαμόρφωση τῆς ταυτότητός μας ὡς λαοῦ.
Μποροῦμε νά κατανοήσουμε μία κληρονομιά ἡ ὁποία ἐνέπνευσε πολλούς νά προσπαθήσουν νά φτάσουν στά ἀνώτατα ὅρια τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων στούς τομεῖς τῆς διανοήσεως, τῆς γλώσσης, τῆς λογοτεχνίας, τῆς τέχνης, τῆς ἀρχιτεκτονικῆς, τῆς μουσικῆς καί τῶν σωματικῶν δεξιοτήτων, δίδοντας ἔμφαση στό τεράστιο καί ποικίλο δυναμικό τοῦ ἀτόμου.
Ἔχουμε ἐπίσης μιά κληρονομιά, ἡ ὁποία δείχνει τήν σχέση τῶν παραπάνω προσπαθειῶν μέ τήν κοινότητα μέσῳ δεσμῶν κοινωνικῶν, πολιτικῶν, οἰκονομικῶν, διανοητικῶν καί πνευματικῶν μεταξύ τῶν μελῶν της.
Ἡ ἀναζήτηση τῆς γνώσεως καί τῆς ἐπιστήμης, τά ἐρωτήματα καί ἡ ἐξερεύνηση τοῦ ἀγνώστου, τά ἐπιτεύγματα πρωτοφανῶν δεξιοτήτων καί διαισθήσεων τίς περισσότερες φορές ἔλαβαν χώρα ἐντός τοῦ κοινωνικοῦ περιβάλλοντος τό ὁποῖο ἐνεθάρρυνε καί ἐτίμησε τόν ὁραματισμό, τήν δυναμικότητα καί τό ἐπίτευγμα.
Εἴμεθα εὐλογημένοι ὡς Ἑλληνορθόδοξοι Χριστιανοί διότι μποροῦμε νά προσφέρουμε αὐτή τήν ὡραία καί τιμημένη κληρονομιά ὡς μαρτυρία τῆς ἀληθινῆς καί εὐεργετικῆς σχέσεως μεταξύ ἀτόμου καί κοινότητος.
Πολύ συχνά συναντοῦμε τίς καταχρήσεις καί τά καταστροφικά ἀποτελέσματα ἐπί τῆς ἀτομικῆς ζωῆς, ἐπί τῶν κοινοτήτων καί ἐπί τῶν λαῶν ὅταν ἡ ἀνθρώπινη ζωή καί τό δυναμικό ἀπαξιώνεται ἤ ὅταν ἐγωϊστικά συμφέροντα, πλεονεξία ἤ ἄμετρη ἐπιθυμία γιά μεγαλύτερη δύναμη μειώνει τούς κοινοτικούς δεσμούς καί ἐξασθενίζει τήν ἀληθινή μας ταυτότητα.
Εἴμεθα σέ θέση νά στεκόμεθα σταθερά ἐπί τῆς πίστεως καί τῆς κληρονομιᾶς μας ἐπιβεβαιώνοντας τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν καθένα καί γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Εἴμεθα ἐφοδιασμένοι μέ τήν δυνατότητα νά ἐνσιχύουμε τίς ἐνορίες μας, νά ἐργαζόμεθα ἐντός τῆς Ἑλληνοαμερικανικῆς κοινότητος, καί νά διακονοῦμε στούς τόπους διαμονῆς μας ὥστε νά δημιουργοῦμε καί νά καλλιεργοῦμε ἕναν πολιτισμό ἐντός τῆς κοινότητός μας ὁ ὁποῖος ἐνθαρρύνει τήν προσωπική ἀνάπτυξη καί τήν τελειότητα, τόν χαρακτήρα καί τήν πίστη στόν Θεό.
Στήν παροῦσα Ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί τῆς Ἡμέρας τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, καλούμεθα νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό γι’ αὐτή τήν μαρτυρία.
Καλούμεθα νά ζητήσουμε διά τῆς προσευχῆς τήν βοήθεια καί τήν χάρη Του καθώς προσφέρουμε σέ ὅλους ἕνα τρόπο ζωῆς καί ὑπάρξεως ὁ ὁποῖος θά μᾶς ὁδηγήσει ὡς ἄτομα καί ὡς κοινότητες σέ ζωή εὐημερίας καί αἰωνιότητος.
Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος (Τρακατέλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου