Το τέλος του κόσμου
Όταν θα ‘ρθει καιρός,
που γέλιο παιδιών δεν θ’ ακούγεται πλέον,
όταν πάψουν «γιατί» να ρωτούν,
τότε θα ‘ναι το τέλος κοντά.
Τι το αύριο θέλει άγνωστη χώρα,
τι το μέλλον θέλει ελπίδα κι αγώνα.
Άλλως μοιάζει, πριν ο ήλιος
προβάλλει
δειλινού μελαγχόληση να ‘ χεις βιώσει.
Στάχυς
7 σχόλια:
Πολύ καλο! εύχομαι να κάνουμε ο΄τι περνάει απο το χέρι μας να μην σβήσει αυτό το γέλιο. Υπάρχουν ψυχές γύρω μας, που μας έχουν ανάγκη και που δεν έχουμε το δικαίωμα να τους στερούμε τα εφόδια για μια πραγματική ζωή.
οι δυο τελευταίοι στίχοι με "τρελαίνουν".Πολύ ποιητικοί και άκρως αληθινοί.
Υπέροχο και αυτό σου το ποίημα. Και κατά την γνώμη μου είναι απο αυτά που ξεχωρίζουν.
Ωραίο!
Αφυπνιστικό! Εύχομαι, Σταχυ, σε όλους μας να μην χάσουμε ποτέ την ελπίδα. Σε ευχαριστούμε!
Εξαιρετικό και πολύ ποιητικό!!!
Στάχυ έχεις ωριμάσει πολύ στο ποιητικό σου λόγο.
Δημοσίευση σχολίου