Ἀπό τόν πρῶτο Χριστιανικό αἰώνα, ἴσαμε τήν τραγική ἐποχή μας, οἱ μάρτυρες, πού σήκωσαν τό βάρος τοῦ διωγμοῦ καί σύρθηκαν στούς τόπους τῆς θυσίας, συγκροτοῦν στρατιά ἀτέλειωτη. Γνωρίζουμε πολλούς ἀπ᾿ αὐτούς. Ἔχουμε τά χρονικά τῆς ἁγιοσύνης τους καί τά ἱστορικά τεκμήρια τῆς θυσίας τους. Δέν ἔβλαψαν κανένα. Δέν ἀδίκησαν κανένα. Μόνο τό γεγονός, ὅτι ἀγάπησαν, «ἐν ὅλῃ καρδίᾳ» τό Θεό τῆς Ἀγάπης, θεωρήθηκε, ἀπό τούς ἐκπροσώπους τῆς εἰδωλολατρείας καί ἀπό τούς ἄθεους τῶν ἔσχατων καιρῶν, ἔγκλημα, προδοσία, κατάλυση τῶν θεσμῶν καί εἰσαγωγή καινῶν δαιμονίων, πού ἔπρεπε νά πληρωθεῖ μέ τό μαρτύριο καί τήν ἔκχυση τοῦ αἵματός τους.
Αὐτά εἶναι τά δεδομένα, πού διασώζει καί καταθέτει στή γενιά μας ὁ καταματωμένος καμβάς τῆς ἱστορίας τῶν εἴκοσι αἰώνων. Σέ μᾶς καταμετρεῖται καί καταλογίζεται ἡ εὐθύνη νά μελετήσουμε προσεκτικά τήν ἁλυσίδα τῶν γεγονότων, νά διακριβώσουμε τά ἐπιπόλαια λάθη ἤ τίς ἐγκληματικές σκοπιμότητες καί νά σημαδέψουμε καινούργια χάραξη γιά τή συναδέλφωση τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐπαναδημιουργία τῆς κοινωνίας τῆς ἀγάπης.
Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος (Γκαζιρούλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου