«Ωσσανά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι
Κυρίου…» (Ιωάν.ιβ΄13).
Η είσοδος του Κυρίου εις τα
Ιεροσόλυμα καθημένου επί πώλου όνου, κατά την ρήσιν των προφητών, μας διδάσκει
την αρετή της ταπεινοφροσύνης, η οποία καταφρονεί κάθε μορφή επιδείξεως. Ο
Ιησούς Χριστός δεν είναι επίγειος βασιλεύς καθήμενος επί πολεμικού άρματος και
δορυφορούμενος από λογχοφόρους στρατιάς, αλλά ουράνιος. Είναι κατά την έκφρασιν
του Αποστόλου Παύλου «ο βασιλεύς των βασιλευόντων και κύριος των κυριευόντων»
(Α΄ Τιμ. Στ΄15). Την θέσιν του αυτή, ως ουρανίου Βασιλέως, ο Κύριος διετύπωσε
σαφώς ενώπιον του Πιλάτου, όταν είπε: «η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου
τούτου» (Ιωάν. ιη΄ 36). Ως βασιλεύς, λοιπόν, ουράνιος ο Ιησούς Χριστός δεν
ήλθε, δια να καθυποτάξη τα έθνη υπό το σκήπτρον χρησιμοποιών ένοπλον βίαν κατά
τα πρότυπα των επιγείων κατακτητών, αλλά ήλθε «πραϋς και σώζων» την υπό την
κυριαρχίαν του Διαβόλου καταδυναστευομένη ανθρωπότητα.
Αυτή την ευλογημένη ημέρα, που είναι πλήρης ηθικοθρησκευτικών διδαγμάτων και νοημάτων η Ευαγγελική περικοπή, την στιγμή που έψαλλε το «Ωσσανά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου…», το Τούρκικο σπαθί στις 20 Απριλίου 1821 αφήρεσε τη ζωή του π. Γεωργίου που λειτουργούσε στον Ιερό Ναό της Παναγίας Αλεξιωτίσσης της πόλεώς μας, έμπροσθεν της οικογενείας του και των άλλων πιστών.
Σήμερα, στην Παναγία την Αλεξιώτισσα
τελέσθηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών
κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος μίλησε με λόγια συγκινητικά για το θυσιαστικό ήθος
του π. Γεωργίου αναφέροντας χαρακτηριστικά: …Το αίμα του ρέει μπροστά στην Αγία
Τράπεζα, και ενωμένο με ποταμούς αιμάτων άλλων ιερών σφαγίων, αρδεύει τα
αγιασμένα χώματα τής πονεμένης χώρας… Ακόμη, επισήμανε ότι το μαρτύριο τού Παπα-Γιώργη δεν σταματάει εδώ. Οι Αγαρηνοί
αιχμαλώτισαν τα τρία του παιδιά, τα
οποία μετεφέρθησαν σε τόπους μακρινούς στην Ασία. Πίσω έμεινε η
παπαδιά. Μία γυναίκα απ’ ό,τι φαίνεται δυναμική, η οποία, αφού ενταφίασε
τον Παπα-Γιώργη, ανέλαβε το επώδυνο χρέος να ψάξει για τα σκλαβωμένα παιδιά
της.
Έκανε τον σταυρό της μπροστά στην
εικόνα τής Παναγιάς τής Αλεξιώτισσας, μάζεψε όσους «παράδες» μπόρεσε
και έφυγε για να βρει και να λυτρώσει τά παιδιά της. Πέρασε χώρες και χωριά,
γύρισε τόπους μακρινούς και κατάφερε να βρει και να δώσει τα λύτρα
στους απίστους για τον ένα της γυιό, τον Κωνσταντίνο. Τα άλλα δύο παιδιά της
δεν βρέθηκαν ποτέ…
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι η θυσία
τού Εθνομάρτυρος Ιερέως Γεωργίου και τα κατ’ αυτόν, θα ήταν άγνωστα
σε μας, αν δεν τα ανέσυρε ο ιστοριοδίφης
Ιερεύς Νικόλαος Παπαδόπουλος, εφημέριος τού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου
Καρύκη Αθηνών, από τα Γενικά Αρχεία τού Κράτους, το έτος 1964.
Ακολούθησε τρισάγιο στον αύλειο
χώρο του Ιερό Ναού όπου έχει υψωθεί μνημείο προς τιμήν τού Εθνομάρτυρος
Ιερέως Γεωργίου, το έτος 1971, από την Αχαϊκή Εταιρεία Πατρών, με την
ευγενή φροντίδα των αειμνήστων Κων. Ν.
Τριανταφύλλου και Θεοδ. Ι. Παπαναγιώτου, ώστε να διατηρηθή στην μνήμη
των νεωτέρων ο ηρωισμός και η θυσία τού αοιδίμου Ιερέως Γεωργίου,
οι αγώνες και οι θυσίες τής Πρεσβυτέρας του για την διάσωση των παιδιών
τους, αλλά και οι εν γένει θυσίες τού Ιερού Κλήρου για την ελευθερία τής Ελλάδος.
Κατέθεσαν στεφάνους, εκ μέρους
της Ι.Μ. Πατρών ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος, η κα Αναστασία Μανωλοπούλου
εκ μέρους του Δήμου Πατρέων, ο νέος Ταξίαρχος του ΚΕΤΧ κ. Ι. Μανουσάκης, ο
Δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας κ. Παναγιωτόπουλος και ο αντιπρόεδρος του
Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Παναγίας Αλεξιωτίσσης.
Αλέξανδρος Κολλιόπουλος
Εκδότης Εφημερίδας "Ο Εκκλησιολόγος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου