Στη μικρή πόλη του Ρέρμοντ της Ολλανδίας βρίσκονται οι τάφοι δυο συζύγων που θέλησαν να μείνουν ενωμένοι για πάντα, στη ζωή και τον θάνατο, παρά το διαφορετικό τους θρήσκευμα.
Σύμφωνα με την παράδοση της Νότιας Ολλανδίας, οι νεκροί θάβονταν στους οικογενειακούς τους τάφους σε διαφορετικά νεκροταφεία, ανάλογα με την θρησκεία τους. Ο λοχαγός J.W.C. van Gorcum και η Jonkvrouwe J.C.P.H. van Aefferden ήταν μεν Χριστιανοί και οι δύο, όμως ο λοχαγός ήταν προτεστάντης και η σύζυγός του καθολική.
Μετά 42 χρόνια γάμου, ο λοχαγός πέθανε το 1880 και θάφτηκε στο προτεσταντικό νεκροταφείο, το οποίο χώριζε ένας τοίχος με το νεκροταφείο των καθολικών. Όταν η Λαίδη van Aefferden πέθανε με την σειρά της, οκτώ χρόνια μετά, το 1888, άφησε παραγγελία να μην θαφτεί στον οικογενειακό τάφο της ευγενούς οικογενείας της, αλλά σε έναν απλό τάφο όσο γίνεται πιο κοντά σε αυτόν του συζύγου της, από την άλλη μεριά του τοίχου όμως.
Οι δύο τάφοι κοιτούν ο ένας προς τον άλλο και είναι ενωμένοι με δυο λαξευτά χέρια πάνω από τον τοίχο που χωρίζει τα δυο νεκροταφεία. Σήμερα οι δυο τάφοι ονομάζονται «Het graf met de handjes», που μεταφράζεται «Τάφος με τα μικρά χεράκια».
Σε μια ιστορία ανάλογη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, ο λοχαγός και η γυναίκα του θέλησαν να δείξουν για πάντα στον κόσμο ότι η αληθινή αγάπη βρίσκεται πάνω απ’ όλα, ακόμη και αν το θρήσκευμα είναι διαφορετικό.
1 σχόλιο:
Β` Θεσ 2-13).
----
Β`Ιωαν 1-9.-
Δημοσίευση σχολίου