12 Μαΐου 1966 Ανήμερα του Αγίου Γερμανού στον Πύργο πριν 50 χρόνια - Γεώργιος Διον. Κουρκούτας

 12 Μαΐου 1966

Ανήμερα του Αγίου Γερμανού στον Πύργο πριν 50 χρόνια

Η 12^η Μαΐου είναι μία ξεχωριστή εκκλησιαστική ημέρα για την Ιερά Μητρόπολη Ηλείας. Την ημέρα αυτή ο Ποιμενάρχης της Μητροπόλεως εορτάζει την μνήμη του Αγίου του οποίου φέρει το όνομα, του Αγίου Γερμανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Η Ηλεία, μία Μητρόπολις που ξεκινά αυτόνομη πορεία από το 1900(όταν διχοτομήθηκε η Ιερά Μητρόπολις Αχαΐας και Ηλείας)είχε την ιστορική ευκαιρία να συνδεθεί με το όνομα  Γερμανός με δύο Μητροπολίτες. Τον Γερμανό Α΄(Γερμανός Γκούμας, 1899-1981)που διατέλεσε Μητροπολίτης από το 1946 μέχρι το 1968,  και τον Γερμανό Β΄, (Παρασκευόπουλος, γεννηθείς το 1932), που ποιμαίνει θεοφιλώς της Μητρόπολη από το 1981, με σπουδαίο και πολύπλευρο έργο, αναγνωρισμένο από όλην την Εκκλησία της Ελλάδος και, το βασικότερο, από την τοπική Κοινωνία. Κάθε 12^η Μαΐου οι λαϊκοί και οι ιερωμένοι, οι άρχοντες και  οι αρχόμενοι της Ηλείας εύχονται στον Ποιμενάρχη Γερμανό Υγεία και κάθε εκ Θεού καλό.

Στις 12 Μαΐου 1966, πενήντα χρόνια πριν, στην εορτή του Γερμανού Α΄, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πύργου, ο τότε Ποιμενάρχης της Ηλείας χειροτόνησε σε Ιεροδιάκονο τον απόφοιτο Θεολογίας και φοιτητή Φιλοσοφικής Γεώργιο Κουρκούτα, 24 ετών, έναν νέο με καλή μόρφωση καταγόμενο από ιερατική και πολύτεκνη οικογένεια. Γονείς του ο επί 35 έτη εφημέριος Γουμέρου πατήρ Οδυσσεύς και η πρεσβυτέρα Μαρία. Αδέλφια του η Χριστίνα, η Ελευθερία, ο Διονύσιος, η Ουρανία και η Παναγιώτα, όλοι εν ζωή σήμερα. Ο νέος Ιεροδιάκονος έλαβε το όνομα Γερμανός. Ήταν ο τρίτος Ιερωμένος που έλαβε από τας χείρας του Μητροπολίτου Γερμανού, μετά τον Γερμανό Κανελλόπουλο(διετέλεσε ιερέας της Μητροπόλεως και εκοιμήθη προ ολίγων ετών) και τον Γερμανό Παρασκευόπουλο(τον σημερινό Μητροπολίτη).

Ο νέος Ιεροδιάκονος Γερμανός με έναν από στήθους ευχαριστήριο λόγο του(που, όπως διαπίστωσε ο γράφων, εντυπωσίασε όλους τους παρόντες στο μυστήριο εντός του Ιερού Ναού)προς τον Μητροπολίτη Γερμανό παρουσίασε τους λόγους που τον οδηγούσαν ως λειτουργό στο ιερό θυσιαστήριο, αλλά και την σημασία της ιεροσύνης για την Εκκλησία και την Κοινωνία.  Όμως τον Αύγουστο της ιδίας χρονιάς, του 1966, ο Ιεροδιάκονος Γερμανός αφήνει την τελευταία του πνοή σε Νοσοκομείο της Δυτικής Γερμανίας, όπου είχε μεταβεί σε αποστολή(ως αυτοδίδακτος γλωσσομαθής, μιλούσε και έγραφε απταίστως Αγγλικά και Γερμανικά) της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος σε συνεργασία  με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, από εγκεφαλικό επεισόδιο εξαιτίας παλαιοτέρου τραύματος, που δεν είχε προσεχθεί. Η εξόδιος ακολουθία του έγινε πάνδημη στον Πύργο, στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων, εκεί που αργότερα θα αναπαυθούν και οι γονείς του.

Κάθε 12^η Μαΐου ο Μητροπολίτης Γερμανός, που η απώλεια του Ιεροδιακόνου Γερμανού τον πλήγωσε αληθινά, όπως και όλους όσοι τον γνώρισαν, αναφέρει το όνομα  του στην προσφορά στο ιερό θυσιαστήριο, ζητώντας από τον Θεό να τον κατατάξει στα δεξιά του….  

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας