ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (Απάντηση σε όσους αμφισβητούν την αγιότητά του) - Β. Χαραλάμπους

ΓΙΑ ΤΟΝ  ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ

(Απάντηση σε όσους αμφισβητούν την αγιότητά του)

Του Β. Χαραλάμπους

Με τη σύντομη αυτή αναφορά, για τον Άγιο  Κωνσταντίνο, επιχειρείται μια διαφορετική απαντητική προσέγγιση για την Αγιότητα του Αγίου Κωνσταντίνου, η οποία εδράζεται στα εκκλησιαστικά κριτήρια της αναγνώρισης του ως Αγίου.  Θα ήταν σφάλμα να παρασυρθούμε απαντητικά στη συλλογιστκή που επιβάλλουν οι πολέμιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γιατί έτσι οδηγούμαστε σε άλλες ατραπούς. Το κριτήριο της αγιότητας κάποιου, αποτελεί έργο της Εκκλησίας.

Το κριτήριο της Αγιότητας του Αγίου Κωνσταντίνου, το ανευρίσκομε στην ακολουθία του Αγίου ο οποίος καλείται Άγιος και Ισαπόστολος.  Εις την Ακολουθίαν του Εσπερινού στα Στιχηρά ψάλλομε «Πρώτος καθυπέταξας, την αλουργίδα αείμνηστε Βασιλεύ εκουσίως Χριστώ, αυτόν επιγνούς Θεόν, και παμβασιλέα,…» και εις το Δοξαστικό των Στιχηρών «…την οικουμένην ως προίκα προικοδοτήσας τω Κτίστη σου».

Αβίαστα έρχεται το εύλογο αλλά και απλό ερώτημα «Μήπως οι αδίκως κατηγορούντες τον μεγάλον αυτόν Άγιον, ο οποίος είχεν αποποιηθεί το παλαιόν έθος της θεοποίησης του Αυτοκράτορα, χάριν του Πάντων Βασιλέως,  τους άλλους Αγίους τιμούν;  Ή τούτο οφείλεται στο πολέμιον πάθος και στην περισσή αγωνία, των παγανιστών κυρίως,  για την της πλάνης αγωνίαν;»  Συνειρμικά έρχεται κατά νουν η αιτία της πλάνης αυτής «επειδήπερ ειδώλων κατεφρόνησεν»[1], καθώς και αυτό που ψάλλομεν  εις το Δοξαστικόν των Στιχηρών προσομοίων «…εξ απιστίας εις πίστην Θεότητος μετοχετευθείς».

Είναι παντελώς λανθασμένη η συλλογιστική, για τη μη αναγνώριση της αγιότητας κάποιου να εδράζεται και εις στον πρότερο του Αγίου Βαπτίσματος βίο και έτσι απαντητικά να ακολουθείται αυτή η συλλογιστική. Φυσικά καλοπροαίρετα έχουν δοθεί απαντήσεις με σοβαρά επιστημονικά ιστορικά στοιχεία και καλά δόθηκαν. Ο πρότερος του βαπτίσματος βίος «ουδέ επ’ ελάχιστον» αποτελεί τεκμήριο μη αναγνώρισης κάποιου ως αγίου, όσον αφορά εκτροπάς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τις κακοπροαίρετες αυτές κατηγορίες οι οποίες στερούνται παντελώς επιστημονικής ιστορικής σοβαρότητος.  Εις το Αγιολόγιο της Μίας Αγίας Εκκλησίας βρίσκομε και Αγίους που ο πρότερος του βαπτίσματος βίος ήταν ακόμη και ακόλαστος.  Αυτοί οι οποίοι «ουκ έγνωσαν του μυστηρίου την δύναμιν»[2] αδυνατούν να καταλάβουν τη μεγάλη χάριν του Αγίου Βαπτίσματος.

Κατά το Μυστήριο του Βαπτίσματος ο ιερεύς αναγινώσκει «Απόδυσον αυτού την παλαιότητα» και ακολούθως επεύχεται «Υπέρ του γενέσθαι το ύδωρ τούτο ένδυμα αφθαρσίας».  Και ο Άγιος Κωνσταντίνος καταξιώθηκε της μεγάλης χάριτος του Αγίου Βαπτίσματος   «αποδυθείς την παλαιότητα αυτού».  Επιπλέον ο μεγάλος αυτός  Άγιος δια την Εκκλησίαν και Μέγας δια την Ιστορίαν, αντάλλαξε την βασιλική αλουργίδα, με την λευκή του Αγίου Βαπτίσματος ενδυμασία, με την οποία ήταν ενδεδυμένος μέχρι τον θάνατό του.

1.«ειδώλων κατεφρόνησεν» -  Από την Ακολουθίαν του Αγίου Κωνσταντίνου

2. «έγνωσαν του μυστηρίου την δύναμιν»  -  Φράση παρμένη από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο

[1] «ειδώλων κατεφρόνησεν» -  Από την Ακολουθίαν του Αγίου Κωνσταντίνου

[2] «έγνωσαν του μυστηρίου την δύναμιν»  -  Φράση παρμένη από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο