Τέτοια μέρα ο νους μου τρέχει στη «πατρίδα» στον ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Αλατσατιανή Παναγιά

Τέτοια μέρα ο νους μου τρέχει στη «πατρίδα» 

στον ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου 

στην Αλατσατιανή Παναγιά 

από όπου καταγόταν η νόνα μου Ελένη (το γένος Μακριδάκη-Κοτσαμπάση) από την μητέρα μου. Μέχρι που έφυγε για τον ουρανό ποθούσε να πάει στην «πατρίδα». Δεν τα κατάφερε ως προς την επίγεια «πατρίδα», πορεύθηκε στην επουράνια. 

   

Στον ανακαινισμένο πλέον ναό  που έχει χαρακτηρισθεί ιστορικό μνημείο, από τις τοπικές αρχές, ύστερα από εννέα δεκαετίες όταν πήγε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έκλεισε την ομιλία του λέγοντας:

«Ήλθαμε εδώ όλοι, Αλατσατιανοί και μη, προσκυνηταί της Μεσοσπορίτισσας, όπως ερχόταν τα παληά εκείνα χρόνια κατά χιλιάδες οι προσκυνηταί στη χάρι της από ολόκληρη την χερσόνησο της Ερυθραίας, από τα χωριά της Σμύρνης, από την απέναντι μυροβόλο Χίο, από το Ρεΐσντερε, από την Αγριλιά, από τα Λίτζια -από παντού…….  

…. Γι’ αυτό έχουν δίκηο όσοι δεν απογοητεύονται, δεν απελπίζονται, δεν αποθαρρύνονται, αλλά επιμένουν, αισιοδοξούν, ελπίζουν, καρτερούν, προσεύχονται. Γρηγορείτε, λοιπόν, κι’ εσείς και προσεύχεσθε. Ο κόσμος αλλάζει. Οι καλύτερες μέρες είναι μπροστά μας.»

Είθε η Παναγιά η Αλατσατιανή να κάνει το θαύμα!

Αναστάσιος Κωστόπουλος