Έντονα από χθες έρχεται στην σκέψη μου
η σεβάσμια μορφή
του μακαριστού
ιερομονάχου π. Συμεών
Μέξα
της Ιεράς Μονής Ομπλού.
Την απλή και γεμάτη αγάπη μορφή του, που αγωνίστηκε επί
δεκαετίες σκληρά στον πνευματικό στίβο του μοναστηριού, με προσευχές, νηστείες,
ασκήσεις, υπακοή και ακτημοσύνη, την πρωτογνώρισα στο βιβλιοπωλείο της Ζωής.
Είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο με τους φιλομόναχους Κωνσταντίνο Καντζιούρα (προϊσταμένου
μου στο βιβλιοπωλείο), Λύσανδρο Φάσσο (μετέπειτα Ιερομόναχο της μονής Ομπλού ως
π. Χριστόδουλο) και Γεώργιο Δούβρη.
Όλοι τους σύχναζαν στις μεγάλες Δεσποτικές και
Θεομητορικές εορτές στο μοναστήρι. Πάντα όμως αυτή την ημέρα της ονομαστικής εορτής του π. Συμεών ανηφόριζαν στον αγαπημένο «“ΓΛΥΚΑΣΜΟ” των αγγέλων, ερμηνευόμενο
“ΟΜΠΛΟ”»
Ο π. Συμεών υπήρξε άρχοντας στους τρόπους, στην φιλοξενία, στην
αγάπη, πάντα καλοσυνάτος με απλότητα μικρού παιδιού.
Από το Ουράνιο Θυσιαστήριο ας μνημονεύει και υπέρ εμού.
Αιωνία του η μνήμη.
Αναστάσιος Κωστόπουλος
1 σχόλιο:
Που τον θυμήθηκες βρε Τάσο. Με είχε κεράσι στο κελάκι του στον Ομπλό. Ζεστή και καλή ψυχούλα είχε. Από τους απλοϊκούς καλόγερους και ήταν πραγματικά όλος αγάπη.
Δημοσίευση σχολίου