Θεέ, Δημιουργέ, Προστάτη, Κύριε και Καθοδηγητή μου, - Ιάκωβος

Προσευχή

Θεέ, Δημιουργέ, Προστάτη, Κύριε και Καθοδηγητή μου,

Σε νιώθω στις ηλιαχτίδες, στο φως της σελήνης μα και στο σκοτάδι της νύχτας.

Σε αντιλαμβάνομαι στη μυρωμένη αύρα της αυγής, στη ζέστη του καλοκαιριού μα και στη χειμωνιάτικη παγωνιά.

Αισθάνομαι την επιβλητική και μεγαλόπρεπη παρουσία   Σου στους αχανείς αιθέρες, στους γαλαξίες, στα βάθη των ωκεανών μα και κοντά μου, δίπλα μου, μέσα μου.

Διαισθάνομαι και καταλαβαίνω το άγρυπνο θεϊκό Σου βλέμμα, που με παρακολουθεί γεμάτο αγάπη, καλωσύνη, φροντίδα και τη Μεγαλειότητά Σου να  καρτερεί με ανοιχτές αγκάλες εμένα τον ανάξιο και αμαρτωλό και ν΄ αγαλλιάται όταν επιστρέφω κοντά Σου, όπως τον Άσωτο ή να λυπάται όταν Σε απαρνούμαι σαν τον Πέτρο, Σε προδίδω σαν τον Ιούδα ή όταν Σε διώχνω σαν τους Γεργεσινούς.

Σ’ ευχαριστώ Πανάγαθε που με δημιούργησες από την ανυπαρξία και μου χάρισες  την αθάνατη θεϊκή σου πνοή - την ψυχή μου.

Συγχώρεσέ με Σε παρακαλώ Άγιε Κύριε που καθημερινά τη μολύνω, την σπιλώνω την ρυπαίνω, με τη σκέψη, τα λόγια, τις πράξεις, με τα μάτια και με όλο μου το σώμα, παραμένοντας αλυσοδεμένος με τα γήινα και τα σαρκικά.

Τα φτερά μου έχουν ατροφήσει, έχουν μαδήσει και δε μπορώ να πετάξω και να Σε πλησιάσω.

Μοιάζω σαν κατάδικος, φυλακισμένος στα μπουντρούμια της γης.

Ενίσχυσε με Κύριε να βρω κουράγιο για ν’ αγωνιστώ και να παλαίψω για ν’ απελευθερωθώ από τα πολλά μου πάθη που γίνονται ασήκωτα βάρη που μ’ εμποδίζουν να Σε πλησιάσω όσο γίνεται περισσότερο.

Βοήθησέ με Κύριε ν΄ αντιληφθώ τη μεγάλη μου κενότητα και χάρισέ μου ταπείνωση, πίστη, αγάπη, υπομονή κι ελπίδα. Δυνάμωσέ με στους καθημερινούς πειρασμούς των κακών λογισμών και της πρόσκαιρης γήινης σάρκας. Κάμε ώστε την ψυχή μου να τη διευθύνει και να συνυπάρχει αρμονικά μαζί της το Άγιό Σου Πνεύμα  και να την ανεβάσει ψηλά όταν ηχήσουν οι σάλπιγγες της Δευτέρας Σου Παρουσίας.

Βοήθησε Κύριε στις δύσκολες μέρες της εποχής μας, που επικρατούν στην πατρίδα μας και σ’ όλο τον κόσμο, να μαλακώσουν οι σκληρές καρδιές μας, να υποχωρήσει το μίσος, που φέρνει τις συγκρούσεις και την καταστροφή και να δώσει τη θέση του στην Αγάπη και την Ταπείνωση που Εσύ μας δίδαξες έμπρακτα με την Γέννηση, το Πάθος και τη Θυσία Σου.

Ιάκωβος