Συναντήθηκα σήμερα το πρωί με τον αγαπητό μου φίλο π.
Χαρίτωνα στην κατασκήνωση «Άγκυρα» στο πανηγύρι του Ναού των Αγίων Τεσσαράκοντα όπου ήλθε μετά την προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Στον κατασκηνωτικό αυτό χώρο και οι δυο προσφέραμε προ ετών μεγάλο κομμάτι της ζωή μας…. και όχι μόνο…
Το απόγευμα μου έστειλε δυο φωτογραφίες που μου τράβηξε
με
το παρακάτω αγιογραφικό μήνυμα:
«καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει» (Παρ. Σολ. ιε' 13).
Του απαντώ δημόσια.
Αν υπάρχει μικρή και συγκρατημένη χαρά στο πρόσωπό μου είναι
γιατί αντίκρισα ξανά αδελφό σε ένα χώρο που μαζί περάσαμε χαρές, αγωνίες,
πίκρες κ.α. Πάτερ μου σας ευχαριστώ για
την αγάπη και τις προσευχές σας.
2 σχόλια:
Ο λαός απαιτεί την άλλη φορά μια φωτογραφία selfie και οι δύο μαζί.
Τα χρόνια μας είναι λίγα. Όσα σε στενοχωρούν «γράψτα». Δεν αξίζει τον κόπο να χαλάς την ζαχαρένια σου.
Δημοσίευση σχολίου