12 ΧΡΟΝΙΑ ΓΟΝΙΜΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ
2 Απριλίου του 2005. Οι
καμπάνες των εκκλησιών της πόλης και της επαρχίας μας κτυπούσαν χαρμόσυνα και
ο λαός πανηγύριζε. Στον χηρεύσαντα θρόνο του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων
Ανδρέα, ενθρονιζόταν ο νέος Μητροπολίτης κ.κ. Χρυσόστομος.
Ο λαός που από τις προηγούμενες
ημέρες το είχε πληροφορηθεί, έσπευσε να τον υποδεχθεί πανηγυρικά.
Η φήμη της προσωπικότητάς του είχε από πολύ ενωρίτερα φτάσει στην
επαρχία και η εκλογή του είχε ικανοποιήσει και χαροποιήσει κλήρο
και λαό. Οι πληροφορίες μιλούσαν για Ιεράρχη με δράση, ήθος και μεγάλα
πνευματικά προσόντα. Άραγε θα ήταν έτσι; Γι’ αυτό, όλοι προσδοκούσαν με αδημονία
να τον γνωρίσουν από κοντά και ιδιαίτερα ν’ ακούσουν τον ενθρονιστήριο
λόγο του που σίγουρα θα ήταν το μελλοντικό καθρέφτισμα της επισκοπικής
δράσης του. Αυτό και έγινε.
Το αμέτρητο πλήθος τον δέχθηκε με θέρμη
και με ιδιαίτερη συγκίνηση. Άκουσε τον υπέροχο λόγο του που κατέπληξε
όλους για τη σοφία, την απλότητα και την πνευματικότητα. Με χαρά
και ικανοποίηση ξεχωριστή, δέχτηκε τις σκέψεις και τα σχέδια του
πνευματικού του πατέρα.
Άκουσε όλα όσα επιθυμούσε
και προσδοκούσε! Γι’ αυτό κι η μυριόστομη κραυγή ΑΞΙΟΣ, βγήκε αυθόρμητα
και δυνατά από τα χείλη του, ενώ εσώψυχα θερμή απευθυνόταν η ευχαριστήρια
προσευχή σ’ Εκείνον που τα πάντα ορίζει: “Σοφίας απόφαση, του Επισκόπου
μας η εκλογή, Κύριε!”. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη. Και αποδείχτηκε!
Έτσι, σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά την ευλογημένη εκείνη ημέρα, όλοι
μας ομολογούμε “του λόγου το αληθές”. Γι αυτό και κάνουμε με ελάχιστα
φτωχό και εκφραστικό λόγο, αν και γνωρίζουμε τη σεμνότητα και την μετριοφροσύνη
του, πολύ μικρή παρουσίαση του σοβαρού και θαυμάσιου έργου που πραγματοποίησε
στο μικρό χρονικό διάστημα της Αρχιερωσύνης του.
Δεν κολακεύουμε, αλλά ομολογούμε.
Δεν υμνολογούμε, αλλά αποκαλύπτουμε. Δεν υπερβάλουμε στο ελάχιστο
αλλά αποδεικνύουμε. Απλώς, παρακαλούμε και παρουσιάζουμε κάτι
που είναι δίκαιο και πρέπον να ομολογείται, να αναγνωρίζεται και να
τιμάται. Βέβαια, δεν έχει ανάγκη ο Σεβασμιώτατος των επαίνων της δικής
μας μετριότητας, αφού μιλά μόνος του ο απολογισμός της 12/χρονης δράσης
του. Ασκεί έργο σιωπηλό, αθόρυβο, πλούσιο, και μόνον η προσφορά και η αγιότητά του μας ωθεί αυθόρμητα
να χαράξουμε τούτες τις ταπεινές μας απόψεις βγαλμένες από το θαυμασμό,
το σεβασμό και την αγάπη στο πρόσωπό του, γιατί διαπιστώνουμε πως όλα
όσα ανακοίνωσε στον ενθρονιστήριο λόγο του εφαρμόστηκαν από την
πρώτη κιόλας ημέρα.
Έχουμε έναν Δεσπότη που δεν ασκεί
έργο κλεισμένος πίσω από ένα γραφείο. Αδιάκοπα βρίσκεται εκτός. Κοντά
στο λαό, στο ποίμνιό του, κοντά σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη, κοντά
στα πνευματικά του παιδιά.
Δεν είχαμε δει ποτέ Δεσπότη να
περπατά στους δρόμους της πόλης μεταδίδοντας με την παρουσία και το
χαμόγελό του ευχαρίστηση στον γύρω λαό που κοντοστέκεται και καμαρώνει
ικανοποιημένος, αφού παίρνει από το δικό του χαμόγελο και την ευλογία,
στήριξη και ελπίδα, σε τούτες τις δύσκολες μέρες που βιώνει ο τόπος. Η παρουσία
του εκεί, χαρίζει σε καταστηματάρχες, διαβάτες και αγχωμένους περαστικούς,
που ξαφνιασμένοι κοντοστέκονται με θαυμασμό και απορία, πνευματική
ενίσχυση και ικανοποίηση, αφού ο πνευματικός τους πατέρας είναι
πλάι τους, συμμετέχοντας στα όποια προβλήματα του καθημερινού τους
αγώνα.
Δεν στέκεται στιγμή. Τρέχει
παντού. Σε κοινωνικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις. Σε γαμήλιες τελετές.
Σε θλιβερές απώλειες. Σε αναξιοπαθούντες, σε ναούς, σε ιδρύματα,
σε κηρύγματα, σε διαλέξεις, σε κάθε μέρος που θα ζητηθεί η παρουσία
του. Ένας Ιεράρχης που συμμετέχει ενεργά, θετικά και ευεργετικά στη
ζωή του ποιμνίου του. Έτσι θέλει ο λαός τον Επίσκοπό του. Πατέρα,
προστάτη, συμπαραστάτη! Κοντά του στη προσευχή, στη χαρά, στον πόνο,
στην ανάγκη, στην καθημερινότητα. Και το Έχει!
Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος
είναι ο Επίσκοπος που επιθυμούσε το ποίμνιό του. Αυτό το ποίμνιο που
πρέπει να ομολογήσουμε πως συχνά γίνεται υπερβαλλόντως απαιτητικό !
Και όμως είναι ικανοποιημένο γιατί ακόμα και στη δική του υπερβολή,
ο Επίσκοπός του, μαζί με τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κερνίτσης κ. Χρύσανθο,
τον πρωτοσύγκελλο π. Αρτέμιο Αργυρόπουλο και όλους τους ιερείς, πασχίζει να
το βοηθήσει πάντα πρόθυμος, πράος, ανεκτικός, καλοσυνάτος, υπομονετικός,
ευεργέτης.
Αγωνίζεται να θρέψει πεινασμένους.
Τρεις χιλιάδες στόματα - 3.000 - χορταίνουν καθημερινά στην πόλη
μας. Σήμερα το μεσημέρι βρέθηκα στη δομή κοινωνικού συσσιτίου «Άρτος Αγάπης»,
όπου βρίσκουν τροφή 250 και πλέον συμπολίτες μας. Σ΄ ένα περιβάλλον που δεν
έχει να ζηλέψει σε τίποτα το καλύτερο εστιατόριο, αφού την ανθρώπινη ύπαρξη, ο
Δεσπότης μας την διακονεί ως εικόνα Θεού.
Το θαύμα των πέντε άρτων επαναλαμβάνεται με άλλο τρόπο. Δεν
αρνείται να φροντίσει την κάθε είδους ανάγκη των παιδιών του σε τροφή, περίθαλψη,
υγεία, σπουδές και κάθε άλλης μορφής σωματική και πνευματική ενίσχυση.
Το προσωπικό του ταμείο είναι αδιάκοπα σε έλλειμμα. Έχουμε προσωπική
γνώση πως και ο μισθός του πηγαίνει σ’ αυτούς που αδιάκοπα ζητούν για
τις δικές τους ανάγκες, ενώ οι δικές του, μάλλον μένουν με κενά. Επαναλαμβάνει
αυτό που ως καθηγητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Τριπόλεως έκανε,
όπου την αμοιβή του την διέθετε σε ίδρυμα.
Ο λαός βλέπει, γνωρίζει και ακολουθεί.
Οι ναοί πόλης και υπαίθρου
μας, τον υποδέχονται αδιάκοπα με χαρά.
Το μεστό και γλαφυρό κήρυγμά
του θερμαίνει, διδάσκει, ικανοποιεί. Γεμίζουν οι ναοί από πιστούς
στις επισκέψεις του γιατί γνωρίζουν όλοι από που θ’ αντλήσουν δύναμη
και θάρρος ζωής. Πλημμυρίζουν οι πνευματικές αίθουσες από ακροατές,
αφού είναι γνωστός ο πνευματικός δυναμισμός και η θερμότητα του λόγου
του. Όλοι μένουμε με θαυμασμό και απορία για τη δράση και το έργο
του. Όμως το μεγαλύτερο έργο του όλοι μας το αγνοούμε. Είναι πολλαπλάσιο
από αυτό που αναφέραμε. Δεν το φανερώνει. Το κρατάει κρυφό. Δεν επιθυμεί
ούτε προβολή, ούτε δοξολογίες! Εφαρμόζει πιστά τον Ευαγγελικό λόγο,
“...μή γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου...”.
Εμείς όμως σήμερα πράττουμε
τα ανθρώπινα. Παραβαίνουμε την επιθυμία του. Ας μας συγχωρήσει
την παράβαση. Ζητούμε συγγνώμη που η αναξιότητά μας φανερώνει στο
λαό, έστω και αυτά τα ελάχιστα του έργου του. Το κάνουμε ως πιστός
λαός που οφείλει και πρέπει να ευχαριστεί τον ευεργέτη του. Από θαυμασμό
και υποχρέωση για την προσφορά του, αφού τον συναντούμε παντού. Παντού
τον ακούμε, παντού νοιώθουμε την παρουσία και το άγγισμά του. Ευγνωμονούντες,
αφήνουμε βουβή, τη λιτή ανθρώπινη προσευχή μας. “Κύριε, δίνε
στον ΑΞΙΟ Μητροπολίτη μας ΥΓΕΙΑ και ΔΥΝΑΜΗ, αφού αποδείχτηκε πως
μας χάρισες τον αληθινό Επίσκοπο που περιέγραψε ο Μ. Βασίλειος
στον εκπρόσωπό του Αυτοκράτορα”.
Αλέξανδρος Κολλιόπουλος
19 σχόλια:
Δεν είναι υπερβολικά τα όσα γράφει ο κ. Κολλιόπουλος. Είναι η πραγματικότητα που μας υπενθυμίζει τα έργα του Μητροπολίτη μας. Με ελάχιστα σκιαγραφεί την 12ετη παρουσία του πολυτάλαντου επισκόπου μας που καθημερινά προσφέρει τον εαυτό του για τα λογικά πρόβατα της ποίμνης του.
Να είναι τα χρόνια του πολλά για να συνεχίζει να αναγεννά την μητροπολιτική του περιφέρεια και να εμπνέει και να καθοδηγεί με τα ΕΡΓΑ του και άλλους Ιεράρχες της Εκκλησίας μας.
Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε: τοιούτος έπρεπεν ημίν αρχιερεύς
Για μας τους πατρινούς είναι παρασάγγες καλύτερος από ότι μας αναλογούσε ο κ. Χρυσόστομος.
Η δόξα ανήκει στον Θεό που μας τον χάρισε.
Τα χρόνια περνούν σύντομα τελικά. Όντως σε αυτή την δωδεκαετία έκανε πολλά. Εμένα μου αρέσει το ότι είναι άνθρωπος που σου χαμογελά και μεταφέρει έτσι στις δύσκολες εποχές μας την αισιοδοξία.
Είναι ευλογία για την για την Πάτρα η ενεργή καθημερινή παρουσία του και αστραφτερό διαμάντι της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Αλήθειες τα όσα έγραψες φίλε Κολλιόπουλε. Αυτός είναι ο Δεσπότης μας. Αυτός και πολλά άλλα τα οποία εμείς δεν γνωρίζουμε.
Στην εποχή που σπανίζουν οι ηγέτες σε γενικό επίπεδο. Η περιοχή της Πάτρας έχει ηγέτη τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο που φροντίζει για όλους και για όλα. Το ότι μεριμνά για το καθημερινό φαγητό όλων αυτών των εμπειροτάτων αδελφών μας είναι το απαύγασμα της κοινωνικής του προσφοράς.
Στοργικός πατέρας για κληρικούς και λαϊκούς. Δεν είναι δεσπότης αλλά πάντων διάκονος.
Εις τους καιρούς τούτους η αγαθή Πρόνοια του Θεού ανέδειξεν εις τον περίοπτον Αποστολικόν Θρόνον των Πατρών δεξιόν οιακοστρόφον και πλοηγόν, τον Μητροπολίτην Χρυσόστομον, άνδρα πιστόν και πεπαιδευμένον, ικανόν και άξιον να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλον εις την αναπλήρωσιν των κενών, ηθικών και πνευματικών, τα οποία καθημερινώς αισθάνεται και βιώνει η σημερινή ανθρωπότης. Αι εγνωσμέναι αρεταί δι ων κοσμείται η σεβασμιώτης του, η τιμία δραστηριότης του εις πλείστους όσους τομείς ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος, και οι τίμιοι αγώνες του υπέρ των αδυνάτων, των αδικουμένων, ως και αι συντονιστικαί προσπάθειαί του εν τη Ιεραρχία διά την υπέρβασιν των επί μέρους προβλημάτων, άτινα ταλανίζουν σήμερον την υπ΄ ουρανόν αγίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν, τον έχουν καθιερώσει ως επάξιον συνεχιστήν του έργου των μεγάλων και επιφανών της Εκκλησίας μορφών αίτινες εκλέισαν όχι μόνον την Εκκλησία των Πατρών αλλά αυτής ταύτης της Ελλάδος.
Άξιος
Είμαι κληρικός της Ι. Μ. Π. και έχω γευθεί την αγάπη, την πατρική και αδελφική στοργή, το ενδιαφέρον του Μητροπολίτου μου. Θα επιθυμούσα να συνυπόγραφα τα όσα ο αγαπητός σε όλους κ. Κολλιόπουλος έγραψε, δεν το κάνω διότι ως άμεσος προϊστάμενός μου ο Μητροπολίτης θα μπορούσαν να το εκλάβουν οι κακοπροαίρετοι ως εκδούλευση.
Δοξάζω τον Τριαδικό Θεό που μας τοποθέτησε ως Ποιμενάρχη μας τον κ.κ. Χρυσόστομο ο οποίος είναι αυτός που μας δίνει δύναμη στο δύσκολο έργο μας ως εφημερίων.
Εις πολλά έτη δέσποτα!
Τυχερή η Πάτρα διότι έχει δεσπότη που τρέχει και προσφέρει πολλά και στον κοινωνικό τομέα. Δεν λέει λόγια όπως άλλοι συνάδελφοί του.
Δουλεύει όλα αυτά τα χρόνια ο Πατρών Χρυσόστομος για Εκκλησία ζωντανή, δυναμική, σύγχρονη, υπεύθυνη, απλή, ουσιαστική και όχι τυπολατρική, προσγειωμένη, με αίσθηση της πραγματικότητος. Μια Εκκλησία που θα αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους. Εκκλησία μάνα που θα πονάει και θα ματώνει μαζί με τα παιδιά της, που θα αφουγκράζεται τον πόνο και το δάκρυ του άνεργου, του άστεγου, του μοναχικού, του εξαρτημένου. Τα έχει καταφέρει και γι΄αυτό του αξίζουν οι έπαινοί οι δίκαιοι και οι άξιοι από μέρους όλων μας.
12 έτη ευδοκίμου Αρχιερατείας και μιας ολόκληρης ζωής διακονώντας Θεό και συνάνθρωπο.
"Εις πολλά έτη Δέσποτα" και ο Θεός να σας χαρίζει μακροημέρευση και δύναμη να ορθοτομείτε με παρρησία τον Λόγο του Ευαγγελίου.
Να έχει υγεία και μακροημέρευση, ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα την καρποφόρα διακονία του στην Εκκλησία και στην κοινωνία.
Είναι μία πολύπλοκη προσωπικότητα, διανοητικά ισχυρή, με απέραντη φιλανθρωπία, μεγάλο πλάτος, διδάσκει και ζει βαθιά τον λόγο του Θεού, καταλαβαίνει το ποίμνιό και τις ανάγκες και ανησυχίες του. Το όνομά του, Χρυσόστομος, είναι συνυφασμένο με τη λέξη ''μοναχός'' αφού ζει σεμνά, λιτά και ταπεινά.
Ο Χρυσόστομος της Πάτρας θυσιάζεται για τους χριστιανούς, αλλά δεν θυσιάζει κανέναν. Διακονεί τους πιστούς, αλλά δεν υπηρετείται από αυτούς. Σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο «ο Επίσκοπος πρέπει να είναι ανεπίληπτος, νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός, επιεικής, ειρηνικός, αφιλάργυρος. Από την άλλη», συνεχίζει ο Απόστολος, «ο Επίσκοπος πρέπει να είναι, ακατηγόρητος, να μην αυθαδιάζει, να μην οργίζεται, να αποφεύγει την αισχροκέρδεια, να είναι φιλάγαθος, όσιος, δίκαιος, εγκρατής, να κρατά σταθερά τον αξιόπιστο λόγο, για να μπορεί να στηρίξει την υγιή διδασκαλία και να ελέγχει όσους αντιλέγουν…». Μπορεί να καυχηθεί ότι τα κάνει και εμείς οι πιστοί τα παιδιά του τα πνευματικά να δοξάσουμε τον Θεό για τον Επίσκοπο που μας χάρισε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Από την στιγμή της εις Επίσκοπον χειροτονίας του «ίσταται εις τύπον και τόπον Χριστού».
Να που υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι ομολογούν και παραδέχονται τα χαρίσματα του Αγίου Πατρών. Του Αρχιερέως που αγρυπνά και μεριμνά για τον κλήρο του. Του ποιμένα που αφουγκράζεται την αγωνία του λαού που πονά στις δύσκολες μέρες της ανεργίας και φροντίζει όχι μόνο για το φαγητό αλλά και για άλλες ανάγκες των πιστών που του όρισε ο θεός.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, έχει συντελέσει και συντελεί ένα σπουδαίο έργο επανευαγγελισμού του λαού, πνευματικής καλλιέργειας, αναδιοργάνωσης της τοπικής Εκκλησίας, άσκηση έμπρακτης φιλανθρωπίας και κοινωνικής προσφοράς. Ενώνουμε τις προσευχές μας ο ιερός κλήρος και ο λαός και αναφωνώντας ‘πολλά τα έτη σας Σεβασμιώτατε’.
Δημοσίευση σχολίου