Ὁ Μητροπολίτης Ἄρτης Καλλίνικος δια τον Μακαριστόν Σισανίου καί Σιατίστης κυρόν Ἀντώνιον

+Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΗΣ

ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

Αἰδεσιμολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον

π. Ἀλέξιον Παπαστεργίου

Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου Πανοράματος

Εἰς Θεσσαλονίκην

Ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ πάτερ Ἀλέξιε, Χριστός Ἀνέστη!

Μέ ἰδιαίτερη συγκίνηση ἔλαβα τήν ἐνημέρωσή σας, περί τῆς, ἀφιερωμένης εἰς τόν συντοπίτην μου, Ἀργεῖον Μητροπολίτην, Μακαριστόν Σισανίου καί Σιατίστης κυρόν Ἀντώνιον, ἡμερῖδος, τήν ὁποία, μέ τήν εὐλογία τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης καί πολυσεβάστου μοι κ. Ἀνθίμου, διοργανώνετε, σέ συνεργασία μέ πτυχιούχους τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καί ἄλλων Σχολῶν τοῦ Α.Π.Θ.

Σᾶς συγχαίρω καί σᾶς εὐχαριστῶ, τόσο γιά τήν ένημέρωση, ὅσο καί γιά τήν εὐγενή πρόσκλησή σας, νά συμμετάσχει καί ἡ ἐλαχιστότητά μου, διά τοῦ παρόντος χαιρετισμοῦ, στήν ἐκδήλωση.

Ἀπ’ τήν παιδική μου ἡλικία, ἔβλεπα κάθε χρόνο τήν 3^η Μαΐου, στήν ἰδιαιτέρα πατρἰδα μου, στό Ἄργος, στήν πανήγυρη τοῦ ἁγίου Πέτρου, Ἐπισκόπου καί Πολιούχου Ἄργους, νά παρευρίσκεται συμπανηγυρίζων καί ὁ Μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου καί Σιατίστης κυρός Ἀντώνιος, προσκεκλημένος τότε, τῶν Μακαριστῶν Μητροπολιτῶν Ἀργολίδος κυροῦ Χρυσοστόμου Β΄ (Δεληγιαννοπούλου) καί Ιακώβου Β΄ (Παχῆ). Ὅλοι οἱ Ἀργεῖοι προσπαθούσαμε, νά πάρουμε τήν εὐχή τοῦ Μητροπολίτου Ἀντωνίου. Ἦταν τό καύχημα τοῦ τόπου μας. Ὄχι ἀπλά Μητροπολίτης. Ἄλλά, ἕνας Ἅγιος Ἀρχιερεύς. Μιά μορφή, πού παρέπεμπε σέ ἐπίγειο Ἄγγελο καί Οὐράνιο ἄθρωπο.

Παιδί ἐγώ στήν ἡλικία τότε, ἄκουγα τούς παλαιοτέρους Ἀργείους, νά μιλοῦν μέ τά καλύτερα λόγια γιά τόν Ἀντώνιο, τόν ὁποῖο θυμοῦνταν ἀπό λαϊκό. Καί ἔβλεπα κι ἐγώ μέ τά μάτια μου, τόν Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Ἀντώνιο, πού ἐρχόταν στήν Πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Πέτρου, στό Ἄργος, μέ τό λεωφορεῖο. Καί ἔβαζε τά Ἱερά Ἄμφιά του, πάντα σέ μιά παλαιά βαλίτσα, ἡ ὁποία δέν ἔκλεινε καλά καί γι’ αὐτό τήν ἔδενε καί μέ ἕνα σχοινί. Σέ ὅλη τήν διάρκεια τῶν πανηγυρικῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ἁγίου Πέτρου, σταυροκοπιόταν, ὅπως οἱ καλόγηροι τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ὅταν ἔγινα Κληρικός συνέχισα, νά ἔχω πνευματική ἐπικοινωνία μαζί του. Διδασκόμουν ἀπ’ ὅσα ἔβλεπα κι ἀπ’ ὅσα ἄκουγα γιά τόν Ἅγιο αὐτόν Ἐπίσκοπο. Ὁ ἴδιος, ἐνθυμοῦμαι, σέ μια ἐπίσκεψή μου στήν Σιάτιστα, μοῦ εἶχε πεῖ, ὅτι ὅλοι οἱ σπουδαῖοι παλαιοί Ἀρχιερεῖς, ἦταν ἁπλοί. Καί ὅσες φορές εἶχα, ὡς Πρεσβύτερος, λειτουργήσει μαζί του, εἶχα ἐντυπωσιασθεῖ ἀπό τήν πηγαία ἁπλότητα τῶν τρόπων του.

Τέλος, ἐθαύμαζα πάντα, τό πόσο καλλιεργημένους συνεργάτες εἶχε. Οἱ ἄμεσοι ἐν Χριστῷ συνεργοί του, ἦταν ξεχωριστοί, σέ ἁπλότητα καί πνευματικότητα.

Σᾶς εὐχαριστῶ πάτερ Ἀλέξιε. Οἱ εὐχές τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης κυροῦ Ἀντωνίου, νά μᾶς συνοδεύουν. Καί νά ἠχεῖ πάντα στά αὐτιά μας ὁ λόγος: «Μή δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τόν Ἀβραάμ. Λέγω γάρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεός ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ. Ποιήσατε καρπούς ἀξίους τῆς μετανοίας». Ἡ μίμηση τῆς ἁγιότητος τοῦ Μακαριστοῦ Ἀντωνίου εἶναι ἡ καλύτερη ἀπόδειξη ὅτι τόν τιμᾶμε κι ὅτι συνδεόμεθα μαζί του.

Μετά πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπης

+ὁ Ἄρτης Καλλίνικος