«Δεύτε εν σπηλαίω κατίδωμεν,
κείμενον εν φάτνη τον Κύριον!»
(βυζαντινά κάλαντα)
Η απλότης του σπηλαίου,
η θαλπωρή της φάτνης,
η ζεστασιά των ζώων,
αποκαλύπτουν το μεγαλείο της Θεότητος, την απέραντη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο!
Δεν υπάρχει μέτρο για να συγκρίνουμε αυτήν την αγάπη!
Δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους να κατανοήσει αυτήν την αγάπη!
Δεν χωρά στην ανθρώπινη λογική αυτη η αγάπη!
Κι όμως χώρεσε αυτή η αγάπη στην μήτρα της Παρθένου!
Κανένα υλικό παλάτι δεν μπορούσε να δεχθεί αυτήν την αγάπη όπως την δέχθηκε το σπήλαιο και η φάτνη της Βηθλεέμ!
Δεν υπάρχει κανένας Θεός σε καμιά δοξασία που να ταπεινώνεται για να φανεί η αγάπη Του για τα πλάσματά Του! Ο Δημιουργός παίρνει την μορφή και την σάρκα τού δημιουργήματός Του για να το φέρει ξανά πίσω, εκεί που ανήκει, κοντά Του!
Ας φωνάξουμε αδελφοί μου μέσα από την ψυχή μας: «Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών...!»
Ας πανηγυρίσουμε ψάλλοντας όλοι μαζί με χαρά: «Χριστός γεννάται δοξάσατε...!»
Ας τρέξουμε στο σπήλαιο να αντικρίσουμε την Αγάπη, τον Γεννηθέντα Κύριο!
Ας γονατίσουμε ευλαβικά μπροστά στην φάτνη προσφέροντας την καρδιά μας ως άλλη φάτνη να γεννηθεί μέσα μας το θείο Βρέφος!
Μην φοβάστε τα σκοτάδια, που μας καλύπτουν, το Άστρο της Βηθλεέμ φωτίζει τον δρόμο. Τρέξτε χωρίς φόβο! Το Φως του Χριστού διαλύει κάθε φόβο και σκοτάδι, φωτίζοντας την ζωή μας!
Χρόνια πολλά!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου