Η συνομιλία αυτή μου θύμισε ένα
διάλογο που είχα με τη θετή μας Μάνα , τη Στέλλα, που θυσιάστηκε για να μας
αναθρέψει.
Ταξιδεύαμε από την Κύπρο στην
Ελλάδα μαζί και ο πατέρας μου.
Θα έμεναν λίγες μέρες μαζί μας
στην Αθήνα και θα ταξίδευαν στη Νέα Υόρκη όπου ο μικρότερος αδελφός μας, από το
1992 στους Ουρανούς, βάφτιζε τον πρώτο του γιό.
Της λέω:
- Σου αρέσει ρε Μάνα που θα πας
πρώτη φορά τόσο μακριά στην Αμερική;
- Ναι μου αρέσει! Μου απάντησε.
- Αν σου έλεγε ο Τάκης να μείνεις
μαζί του εκεί θα έμενες;
- Ναι γιε μου, θα έμενα!
-Και η πατρίδα; Ρώτησα.
Διαβάστε τι απάντησε αυτή η απλή
ασήμαντη, μα με μια Ζωή αυταπάρνηση γυναίκα!
- ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΕ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ
ΟΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ!
Ανδρέας Χριστοφόρου
3 σχόλια:
Μου άρεσε η απάντηση αυτής της γυναίκας. Είναι από την λαϊκή σοφία βγαλμένη. Έχει δίκιο.
Δεν είναι έννοια αφηρημένη. Ούτε αόριστη. Είναι κάτι χειροπιαστό. Υπαρκτό. Αληθινό και Ζωντανό.
Πατρίδα είναι οι άνθρωποι. Που Αγαπάς.
Μπράβο κυρία Στέλλα. Το ' χει ο Τόπος φαίνεται..
Είναι ένας ορισμός σωστός η απάντηση της απλής αυτής γυναίκας με τον οποίο συμφωνώ.
Δημοσίευση σχολίου