![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYPaqaVOt5EzUe5XU4TfFHLFI7VoQAmZV8NE4L6aRwVCOEKLABjVEbN1On4H2C-P3ES9fVof9OW-J1KLVYmOtYe-VLnHk5Uom3eVMwW2MJ_SSx1jIAS6WzOZaDHkVwY5_LU4roXK40OVyL/s200/12.jpg)
Στις δυστυχίες είναι απαραίτητη η υπομονή,
ώστε να μην αναζητήσουμε λύτρωση από τη δυστυχία με τρόπο ανάρμοστο, αλλά να
παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού και να περιμένουμε από Εκείνον το έλεος ή τον
βοηθό στην υπομονή ή το λυτρωτή από τη δυστυχία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δοκιμασία
για την ελπίδα από την περίπτωση που οι λογισμοί εξεγείρονται μέσα στη
συνείδηση και λένε: «Οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ» ( Ψαλμ. 3,3 ) .
Σε έναν τέτοιο βαρύ πειρασμό
περισσότερο απ’ όλα είναι απαραίτητη η υπομονή, η σιωπή, ο εκ βάθους καρδίας
θρήνος, έως ότου περάσει ή μαλακώσει η βαρυχειμωνιά.....
Στάρετς Σάββας Παρηγορητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου