Ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος γιά τόν π. Σίμωνα Αρβανίτη

          Σᾶς εὐχαριστῶ εἰλικρινά γιά τήν πρός τήν ταπεινότητά μου ἀγάπη Σας καί τήν τιμή τῆς προσκλήσεώς Σας, νά παρευρεθῶ καί νά ὁμιλήσω σέ ἐκδήλωση πρός τιμήν τοῦ ἁγίου γέροντος Σίμωνος Ἀρβανίτη.

          Δυστυχῶς δέν θά μπορέσω νά ἀνταποκριθῶ ὅπως θά ἔπρεπε καί ὁ ἴδιος θά ἤθελα.

          Τόν ἅγιο αὐτό γέροντα εἶχα τήν εὐλογία νά γνωρίσω, ὅταν, στήν ἐφηβική μου ἡλικία, ἤμουν μαθητής τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς καί ἀρκετά συχνά μαζί μέ ἄλλα παιδιά πηγαίναμε πεζή μετά τό τέρμα τῆς λεωφορικῆς γραμμῆς ἀπό Ν. Πεντέλη, μέχρι τό Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, πού ἀπ’ ὅτι θυμᾶμαι χτιζόταν ἀκόμη. Μοῦ εἶχε κάνει μεγάλη ἐντύπωση τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού περίμενε νά ἐξομολογηθεῖ καί ἡ τόσο ζεστή φιλοξενία, πού ἀπολάμβαναν οἱ προσκυνητές μέ τόν κόπο τῆς ἀγάπης τῶν πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

          Στόν πατέρα Σίμωνα, πού ἐστερεῖτο τήν σωματική ὅραση, ἀλλά εἶχε τήν πνευματική σέ ἀσυνήθιστη ἐνέργεια, ἐξομολογήθηκα δυό - τρεῖς φορές καί μάλιστα τοῦ ὀφείλω κάτι σημαντικό κρυμμένο στῆς καρδιᾶς τά βάθη.

          Τόν μνημονεύω ταπεινά σέ κάθε Θεία Λειτουργία, μεταξύ τῶν εὐεργετῶν μου καί θά ἤθελα νά ἔχω συνοδό μου τήν ἁγία του εὐχή.

          Πιστεύοντας ὅτι θά κατανοήσετε τήν δυσκολία μου νά εἶμαι κοντά Σας, εὐχαριστῶ καί ἐκ καρδίας Σᾶς εὔχομαι καλή ἐπιτυχία καί πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ!

           Μέ πολλή ἀγάπη καί θερμές εὐχαριστίες

Ὁ  Χαλκίδος  Χρυσόστομος