π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος: Ένας σύγχρονος λεβίτης - George Gilson

 Γράφει ο George Gilson, δημοσιογραφος

Θα μπορούσε κάλλιστα να τον πει κανείς κατά Χριστόν σαλό, όχι μόνον επειδή η κάθε του πράξη ήταν προσπάθεια να ζήσει και να εφαρμόσει την διδασκαλία του Κυρίου και να διδάσκει με την ίδια του την ζωή, αλλά επειδή παρότρυνε συνέχεια τους πιστούς και τα πολλά πνευματικά του παιδιά να ζήσουν χριστοκεντρικά σε έναν διαρκή διάλογο με τον Θεάνθρωπο.

Ο πατήρ Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος απεβίωσε σε ηλικία 101 ετών και εκατοντάδες πιστοί και πέντε επίσκοποι προσήλθαν στην κηδεία του την οποία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος.

 φωτο: G. Gilson

Ο μεγαλύτερος φωστήρας της Αδελφότητας Θεολόγων η Ζωή, έπαιξε κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια να στραφούν η πιστοί στην ανάγνωση του Ευαγγελίου στην δημοτική, κάτι ουδόλως προφανές στην ελλάδική Εκκλησία, η οποία αντίκειτο σφόδρα στον διάλογο με άλλες χριστιανικές ομολογίες.

Ο πατήρ Ηλίας ήταν υπέρ του διαλόγου στον μακρύ δρόμο προς το Κοινό Ποτήριον.

Ήταν δε και από τους πρώτους στην ελλαδική Εκκλησία που την δεκαετία του ’50 και του ΄60 εστράφη προς την πατερική διδασκαλία όχι ως φιλοσοφικό η φιλολογικό απολίθωμα αλλά ως ζώσα πηγή και πυξίδα στην ζωή της Εκκλησίας.

Επανέφερε και το ενδιαφέρον για τους κολλυβάδες όπως τους διδασκάλους του γένους του 18ου αιώνα Μακάριο Νοταρά, Νικόδημο Αγιορείτη, και Αθανάσιο Πάριο οι οποίοι περιφρούρησαν την Ορθόδοξη και φιλοκαλική παράδοση από τον εξισλαμισμό και την απόλυτη και αποκλειστική προσήλωση στον ορθολογισμό της Διαφώτηση

Ο πατήρ Ηλίας ήταν ένας άγιος άνθρωπος και πολύ σημαντική προσωπικότητα της ελλαδικής Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας γενικότερα του 20ου αιώνα. Συνέγραψε δε περί τα 50 βιβλία.

Ήταν ταπεινός και ανοιχτός όπως οι πραγματικά σημαντικοί άνθρωποι.

Είχε φιλανθρωπική δράση αλλά κανείς δεν το ήξερε γιατί έτσι πρέπει.

Ένα από τα φιλανθρωπικά ιδρύματα στο οποίο αφιέρωσε πολύ χρόνο ήταν το κέντρο για ασθενείς και αναπήρους Βηθεσδά στην Κάντζα, όπου αρκετές φορές μας είχε οδηγήσει με τον πατέρα Ηλία και ένα δύο αναπήρους η αδελφή της μητέρας μου.

Ήξερε να ακούει αλλά και να συμβουλεύει με βαθιά παιδεία και χριστιανική ανθρωπιά. 

Επιεικής εκεί που πρέπει και αυστηρός όταν πρέπει.

Από μικρό παιδί τον ήξερα και πάντα τον είχα πολύ ψηλά διότι ήταν υπόδειγμα Χριστιανού και φλογερός απόστολος του Ευαγγελίου. Για αυτό είχε ιδιαίτερη αγάπη για τον Απόστολο Παύλο, και ο ίδιος ήταν σημαντικός ιεροκήρυκας.

Είχε δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και συμβολή στη θεώρηση της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας.

Ο πατήρ Ηλίας είχε επίσης μεγάλη επιρροή στην διαμόρφωση σπουδαίων προσωπικοτήτων της ελλαδικής Εκκλησίας.

Ο Αλβανίας Αναστάσιος Γιαννουλάτος και ο πρώην Αμερικής Δημήτριος Τρακατέλλης – δύο από τους σπουδαιότερους ιεράρχες του 20ου αιώνα – ήταν αναστήματα το πατρός Ηλία στην Αδελφότητα Θεολόγων ή Ζωή.

Και ο Χρήστος Γιανναράς ήταν μέλος της Ζωής αλλά έφυγε και εστράφη εναντίον της με πολύ πάθος στο βιβλίο του “Καταφύγιο Ιδεών” στο οποίο την κατακεραύνωσε. Νομίζω όμως πως διατήρησε κάποια επαφή με τον πατέρα Ηλία.

Η Ζωή ήταν κοινωνικά πάρα πολύ συντηρητική και τα κατηχητικά της είχαν έναν ιδιότυπο πιετισμό –αλλά ο πατήρ Ηλίας είχε πολύ ευρύτερους ορίζοντες.

Η Ζωή με τα κατηχητικά της συνέβαλε στο να προστρέχουν η πιστοί μεθοδικά στο Ευαγγέλιο και σε αυτό ήταν αφοσιωμένος όλη του την ζωή.

Μέχρι τότε οι περισσότεροι πιστοί δεν μπορούσαν να γευτούν τον πνευματικό άρτο στη γλώσσα τους, πράγμα πού καθιστούσε μετά εξαιρετικά πολύτιμη την έμφαση στην ανάγνωση του Ευαγγελίου.

 φωτο: G. Gilson

Ας θυμηθούμε μόνο ότι η μετάφραση του Ευαγγελίου στην δημοτική από τον Πάλλη οδήγησε σε αιματηρή εξέργερση (τα “Ευαγγελικά του 1901) πού ανέτρεψε τον Μητροπολίτη Αθηνών Προκόπιο (δεν είχε η Ελλάδα αρχιεπίσκοπο τότε).

Ο πατήρ Ηλίας πάντα μου έλεγε να ανοίξω την καρδιά μου στον Χριστό για να εισέλθει και να προσευχηθώ να μου πει τι θέλει από την ζωή μου. Αυτό ήταν το μεγάλο δίδαγμά του.

Αυτό έλεγε σε όλους.

Στα δύσκολα με έπαιρνε τηλέφωνο να δει πως είμαι – Τι γίνεσαι παιδί; -και εγώ τον έπαιρνα από καιρού εις καιρόν και μιλάγαμε για την Εκκλησία και την θεολογία.

Αρχές της βδομάδας τον πήρα και μου είπαν ήταν καταβεβλημένος και δεν μπορούσε. Έδωσα το τηλέφωνό μου σε έναν από τους θεολόγους της “Ζωής” και – σαν να το ήξερα – με την παράκληση να με πάρει αν “κοιμηθεί” ο Πατήρ Ηλίας. Μου είπε μπορεί να ζήσει και ένα χρόνο και απήντησα ασφαλώς αλλά πάρτε με αν και όταν τον καλέσει ο Θεός.

Το τηλεφώνημα ήρθε την Παρασκευή, 1 Φεβρουαρίου.

Θα μου λείψει αλλά ξέρω ότι ο Θεός πού του έδωσε αγάπη και σοφία και πολλά χαρίσματα θα τον έχει κοντά του στην Χώρα των Ζώντων. Και εγώ θα προσπαθήσω να θυμάμαι αυτά που με δίδαξε.

Σε ευχαριστώ πάτερ Ηλία.

Πηγή: orthodoxia.info