Η παρουσία του όχλου στα χρόνια του Χριστού και σήμερα, εν μέσω πανδημίας - π. Βαρθολομαίος Εσφιγμενίτης

 Η παρουσία του όχλου στα χρόνια του Χριστού και σήμερα, εν μέσω πανδημίας

Μετά το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου, ο Ιησούς εισέρχεται θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ. Οι Ιουδαίοι με ενθουσιασμό Τον υποδέχονται ως λυτρωτή και σωτήρα. Σε λίγες μέρες ο ίδιος ο λαός, ως όχλος πλέον, χωρίς ενθουσιασμό, αλλά με οργή, ζητάει επιτακτικά «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν».

Ο λαός γίνεται όχλος, μετατρέποντας τον ενθουσιασμό σε οργή.
Ο όχλος εκθειάζει όποιον νομίζει ότι θα εξυπηρετήσει τα κοσμικά του συμφέροντα.
Ο ίδιος όχλος εχθρεύεται κάποιον, όταν πιστεύει άκριτα τις συκοφαντίες που λέγονται για αυτόν, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν αληθεύουν ή όχι οι κατηγορίες.

Ο όχλος θέλει να εξοντώσει όποιον ξεσκεπάζει την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό ή ταρακουνά την βόλεψή του σε μια ζωή γεμάτη ψέματα, σε έναν τρόπο ζωής που εφευρίσκει συνεχώς προφάσεις για να δικαιολογεί την απομάκρυνση από το δίκαιο, την αγάπη, τον Θεό.

Μέσα στον όχλο επικρατούν η οργή και το ψεύδος. Η δικαιοσύνη και η αρετή είναι ανύπαρκτες. Κάθε κακό «δικαιολογείται».
Μέσα στον όχλο το άτομο χάνεται, εντάσσεται ανωνύμως σε μια μάζα ατόμων, αποφεύγοντας έτσι την ατομική ευθύνη και «δικαιολογώντας» κάθε του πράξη. Την ατομική του ευθύνη απέφυγε ο άνθρωπος να αναλάβει στον Παράδεισο και έτσι τον έχασε.

Ο Χριστός, όμως, με την θυσία και την ανάστασή Του κατήργησε τα αποτελέσματα των πράξεων του όχλου!

Ο λόγος του Ευαγγελίου και η περιγραφή της πορείας του Χριστού προς την Ιερουσαλήμ και το πάθος Του, παραμένει πάντα επίκαιρος, ώστε να μας καθοδηγεί. Ο Χριστιανός καλείται να καθαρίσει την καρδιά του από τα πάθη και να καλλιεργήσει μέσα του την αγάπη και την δικαιοσύνη.
Η αληθινή αγάπη, αποτέλεσμα της καθαρής καρδιάς, καταργεί τον όχλο· από μάζα ατόμων τον μετατρέπει σε πρόσωπα, που είναι ικανά να δημιουργήσουν μια κοινωνία αγάπης και αλληλεγγύης.

Στη σημερινή εποχή ο όχλος σχηματίζεται και δρα κατά κύριον λόγο διά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με την κακή χρήση του διαδικτύου. Ο όχλος διακατέχεται από δήθεν «ιερή αγανάκτηση», έτοιμος να «σταυρώσει» όποιον του λέει την αλήθεια, παρασυρόμενος από άτομα που παρουσιάζονται ως σωτήρες.

Η τρέχουσα πανδημία ξέσπασε κατά πάσα πιθανότητα σύμφωνα με τις γνώμες των ειδικών, από υπαιτιότητα της ανθρωπότητας, λόγω της αλόγιστης και αλαζονικής χρήσης και επέμβασης στην φύση και της καταστροφής των δασών. Παρ' όλα αυτά, ο άνθρωπος θέλει να αποφύγει τις ευθύνες του. Κατασκευάζει φανταστικούς εχθρούς, κατηγορεί για την πανδημία άλλους λαούς ή συγκεκριμένα πρόσωπα, πως δήθεν κατασκεύασαν τον ιό, ενώ σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, ο συγκεκριμένος ιός αποκλείεται να είναι κατασκευασμένος. Αν μέσα στους εκατομμύρια επιστήμονες βρεθούν ένας ή δύο (ακόμα και άσχετης ειδικότητας με το θέμα), που για δικούς τους λόγους (απόκτηση φήμης, οπαδών και τυχόν κέρδους), συμφωνήσουν με τις απόψεις του όχλου, αυτός θα τους εκθειάσει αποδεχόμενος χωρίς δεύτερη σκέψη την θεωρία τους και αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Στο θέμα της συμμετοχής μας στη Θεία Λειτουργία, στη παρούσα συγκυρία, η αγάπη προς τον πλησίον, η αρετή της υπομονής και η ανάληψη της ατομικής ευθύνης, υπαγορεύουν την αποφυγή λατρείας σε κοινό χώρο προσωρινά, για κάποιο διάστημα. Όσο δεν κάνουμε υπομονή και αντιδρούμε, τόσο κινδυνεύουμε να γίνουμε φορείς και μεταδότες του ιού, με αποτέλεσμα, το διάστημα της «θεραπείας» και των μέτρων να επεκτείνεται. Είναι τέτοια η δράση του ιού, που μας διδάσκει την υπομονή ως μέτρο αντιμετώπισής του.

Δυστυχώς, πολλοί έχοντες το όνομα του «χριστιανού», αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, μικρές ή μεγάλες, συμπάσχοντες και συνυπομένοντες με τον υπόλοιπο κόσμο, γίνονται φαρισαίοι και υποκριτές, έτοιμοι να λιντσάρουν· γίνονται «σταυροφόροι σταυρωτές», παρουσιάζοντας το άσπρο-μαύρο. Διαρρηγνύουν υποκριτικά τα ιμάτια τους, διότι, για παράδειγμα, τα μεγάφωνα έξω από τους ιερούς ναούς θα είναι κλειστά, σαν να μην έχουν τηλεόραση, ραδιόφωνο ή διαδίκτυο για να ακούσουν τις ακολουθίες. Η χρήση μεγαφώνων, όμως, μπορεί να καλύψει επαρκώς μόνο τον χώρο κοντά στους ιερούς ναούς. Έτσι η μη λειτουργία των μεγαφώνων αποφασίστηκε για να αποφευχθεί ο συνωστισμός έξω από τους ιερούς ναούς·  παρ' όλα αυτά ο φαρισαϊκός όχλος, ως υποκριτής, από διάθεση μίσους, χρησιμοποιώντας «ιερούς» λόγους και αιτίες επιτίθεται σε κάθε φωνή λογικής και αγάπης.

Όλοι διψάμε να βρισκόμαστε στους ιερούς ναούς την Μεγάλη Εβδομάδα. Στη συγκεκριμένη, όμως, περίσταση η εμμονή κάποιων να αντιδρούν στα μέτρα που υπαγορεύουν η κοινωνική ευθύνη και η χριστιανική αγάπη, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ευλογημένη και χριστιανική στάση, αλλά εμπαθής και εφάμαρτη. Οι άνθρωποι αυτοί αδιαφορούν για το κοινό καλό και προσπαθούν να βρουν πεδίο δράσης για να εκφράσουν εμμέσως τα πάθη της οργής και του μίσους τους.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, όλοι μαζί να γίνουμε μια αγαπητική κοινωνία προσώπων, ας μετανοήσουμε και ας σπάσουμε το απόστημα της σκληροκαρδίας μας, αν θέλουμε πραγματικά να ελκύσουμε την χάρη του Θεού.

Βρισκόμαστε μέσα στην πιο κατανυκτική περίοδο του έτους, την Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του Κυρίου μας. Ζούμε όλοι μοναδικές και πρωτόγνωρες καταστάσεις, βιώνοντας έναν κοινό πειρασμό. Ας γίνει αφορμή να ζήσουμε μια όντως διαφορετική Μεγάλη Εβδομάδα, μένοντας σπίτι, υπομένοντας και προσευχόμενοι συνεχώς παρακαλώντας τον Θεό να λήξει σύντομα ο πειρασμός που επέτρεψε να συμβεί, ένας πειρασμός που μας παιδεύει και μας παιδαγωγεί.

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου