Χάσαμε την ευκαιρία… - Ιωάννης Σαλογιάννης

 Χάσαμε την ευκαιρία…

Χάσαμε την ευκαιρία Ιεράρχες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να δείξουμε την δύναμή της Πίστης μας. Την μία και μοναδική ευκαιρία που μας δόθηκε να κάνουμε τον κόσμο να πιστέψει στον Χριστό , στην Παναγία μας , στου Αγίους μας. Χάσαμε την ευκαιρία  να δείξουμε στους ανθρώπους  ότι η Πίστη στον Τριαδικό Θεό «έξω βάλλει τον φόβον».  Χάσαμε την ευκαιρία να αποδείξουμε εμπράκτως ότι η «λύτρωση»  δεν θα έρθει από εκεί που περιμένουμε, αλλά από εκεί που πιστεύουμε. Χάσαμε την ευκαιρία να βάλουμε μπροστά από τον ιό, τον Υιό. Δεν δώσαμε την ευκαιρία στην Παναγιά μας να μας πει «μην φοβάστε παιδιά μου , Εγώ είμαι εδώ», κλείσαμε τις πόρτες των Ιερών Ναών στους χαιρετισμούς , στον Ακάθιστο και είπαμε στον κόσμο «όχι, εδώ δεν υπάρχει ασφάλεια, εδώ κολλάς θάνατο» . Δώσαμε το δικαίωμα στον χλευασμό! Πολλές φορές έχω ακούσει από στόμα Ιερέων το εξής: Ότι εμείς δεν έχουμε μια θρησκεία , έχουμε μια αποκάλυψη που βασικό της στοιχείο είναι η Χάρις. Η Χάρις λοιπόν εκχέεται μέσα στον χώρο και στον χρόνο μέσα από το θαύμα.

Ο Μέγας Αθανάσιος λέει ότι έγινε ο Θεός άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν. Αυτό λοιπόν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το έχουν βιώσει άπειρες φορές μέσα στα 2000 χρόνια, μέσω των Θαυμάτων που παρουσιάζουν την είσοδο του Θεού μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία. Τα μυστήρια της Εκκλησίας, προσφέρουν αυτή τη Χάρη. Όταν αναλογιστούμε το Μυστήριο των Μυστηρίων, την μεταβολή δηλαδή  του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού, ότι ο Αγιασμός είναι νερό που δεν «σαπίζει» και διατηρείται χρόνια χωρίς καμία αλλοίωση, ότι Λείψανα Αγίων μένουν άφθαρτα στον χρόνο και ευωδιάζουν,   το Άγιο Φώς, πόσα θαύματα σε άτεκνα  ζευγάρια, θαύματα απο το λάδι του Ευχελαίου, εμφανίσεις  Αγίων και της Παναγίας , πόσες θαυματουργικές εικόνες: Παναγία η Γερόντισσα, Παναγία η Εσφαγμένη, Παναγία η Γλυκοφιλούσα, Παναγία η Παραμυθία, Παναγία η Ιεροσολυμίσσα, Παναγία η Κυκκώτισσα, Παναγία της Τρύγης στην Σιμωνόπετρα Αγίου Όρους, Παναγία Σουμελά, Το Ρόδον το Αμάραντον , Άξιον Εστί στις Καρυές Αγίου Όρους και πολλές άλλες.

Μα καλά , ξεχάσαμε εμείς οι ίδιοι τα Θαύματα και εμφανίσεις  Αγίων σε παλαιότερες περιόδους λοιμών και δύσκολων προκλήσεων;

-Λιτανεία του σκηνώματος του Αγίου Γερασίμου στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας για να φύγει φοβερή πανώλη.
-Την Ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στη Ζάκυνθο τιμά κάθε χρόνο η Εκκλησία μας στις 30 Ιανουαρίου.(Επιδημία πανούκλας)
- Στην Κέρκυρα η πολιορκία των Τούρκων, που άρχισε στις 24 Ιουνίου 1716, έληξε τα ξημερώματα της 11ης Αυγούστου του 1716, με θαυματουργική επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνος, αφού, καθ’ όλη τη νύχτα της 10ης Αυγούστου, ο Άγιος, με την παρουσία αγγελικών δυνάμεων, κατατρόπωνε τους εχθρούς. Το θαυμαστό αυτό σημείο της Χάρις του Θεού ανάγκασε τους Ενετούς να αναγνωρίσουν τον Άγιο ως ελευθερωτή της Κέρκυρας. Κατόπιν, με απόφαση του Βενετού Γενικού Καπιτάνου Ανδρέου Πιζάνη, καθιερώθηκε κατά την 11η Αυγούστου να γίνεται Λιτανεία του ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, πολιούχου της Κέρκυρας.

- Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου στην Κέρκυρα λιτανεύεται το ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος, σε ανάμνηση ευγνωμοσύνης της θαυματουργικής διασώσεως της Κέρκυρας από τη φοβερή επιδημία της πανώλης που για δεύτερη φορά είχε απειλήσει το νησί το έτος 1673.
- Μαϊος 1854 Αθήνα & Πειραιάς, επιδημία χολέρας και επέμβαση της Παναγίας.

Θέλω με αυτά τα παραδείγματα να δείξω οτι στα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν Επίσκοποι και Ιερείς που έλεγαν στον κόσμο ''Μένω Σπίτι'' κλείνω Ναούς κτλ. Στήριζαν όλες τους τις ελπίδες στην Παναγία, τον Θεό και στους Αγίους Του. Σήμερα λοιπόν εμείς κλειστήκαμε στα σπίτια μας αφήνοντας τον Χριστό έξω.
Απομακρύναμε τον κόσμο απο τους Ναούς και αφήνουμε Τίμια Λείψανα και Ιερές Εικόνες κλεισμένες στους Ναούς. Χρειάζεται να βάλουμε τον Υιο μπροστά απο τον ιό. Πού είναι το παράδειγμα της εκκλησίας με όλα αυτα τα μεγολεπρεπέστατα κυρήγματα που έκανε οτι σε δύσκολες στιγές θα πρέπει να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στον Θεό; Η Ίδια ακυρώνει τον εαυτό της. Πως θα εμπιστευτεί ο λαός ξανά τα λόγια των Ιερέων περί υπομονής , ελπίδας κτλ; Δεν μπορεί να παίρνουμε μέτρα ασφαλείας σε όλους τους χώρους , αποστάσεις, αντισυπτικά κτλ , και να λέμε οτι στον Ιερό Ναό αυτά τα μέτρα δεν ισχύουν. Δηλαδή δεν μπορώ να κολλήσω στο σούπερ μάρκετ, στον γιατρό, στον φούρνο, στο κρεοπωλείο, στο συνεργείο, στα ταξί, στα λεωφορεία και μπορώ με τα ίδια μέτρα ασφαλείας να κολλήσω στον Ναό; Τόσο χλιαροί πια; Ας προσέχουμε διότι μετά το τέλος αυτής της ιστορίας κάποιοι θα χρειαστεί να δώσουν εξηγήσεις για τις κινήσεις τους. Ακυρώσαμε δηλαδή τους Αγίους μας; την Παναγία μας; τον Χριστό; Σταματήσαμε την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας και ''φεύγουν'' άνθρωποι χωρίς εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία!!! ; Άν κάποιο παιδί που ήθελε να βαπτιστεί και δεν το βαπτίσαμε λόγω ''μέτρων'' πεθάνει, τί γίνεται;. Λέμε στον Χριστό , στην Παναγία και τους Αγίους ότι δεν μπορείτε εσείς να κάνετε τίποτα, εμείς μπορούμε να κάνουμε τα πάντα... .. Πώς αναπαύεται η Ιερατική σας συνείδηση να υπακούτε σε ανίερους νόμους; Πώς είναι δυνατόν να υπακούτε σε νόμους που έρχονται σε σύγκρουση με το θέλημα του Θεού; Θυμηθείτε τα λόγια του Απόστολου Πέτρου προς τις ιουδαϊκές αρχές…» Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις».

Τελειώνω με ένα γεγονός που μου έκανε εντύπωση. Με απόφαση της η Ιερά Σύνοδος ορίζει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, ο οποίος κατά τα τελευταία έτη είναι εκπρόσωπος Τύπου των συνελεύσεων της Ιεραρχίας, ως το μόνο υπεύθυνο πρόσωπο προς το οποίο θα απευθύνονται τα μέσα ενημερώσεως  για να λαμβάνουν απαντήσεις επί εκκλησιαστικών ζητημάτων, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΣ σε οποιονδήποτε άλλο Ιερέα να εκφράσει άποψη δημοσίως!!! Μα καλά σοβαρολογούμε; Πού νομίζετε ότι βρισκόμαστε; Με ποιο δικαίωμα μπορείτε να «φιμώνετε» και ποια τιμωρία μπορείτε να επιβάλετε σε αυτούς που δεν θα ακολουθήσουν; Επίσης εκφράζει «την ευχή και την προσευχή», ο καιρός να περάσει σύντομα, «ώστε όλοι μαζί (Κλήρος και λαός) να αξιωθούμε να εορτάσουμε την Λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας με πανηγυρική Αναστάσιμη Παννυχίδα, κατά την Απόδοση της Μεγάλης Εορτής του Πάσχα, δηλαδή κατά το μεσονύκτιο μεταξύ Τρίτης 26 προς Τετάρτη 27 Μαΐου 2020». Και που ξέρετε από τώρα αν θα έχουμε ξεμπερδέψει από αυτή την ιστορία έως τότε; Και τι ακριβώς θα γίνει αν ισχύουν κάποια από τα σημερινά μέτρα; Θα πάμε σε άλλη ημερομηνία; Και ποια; Μήπως η μετάθεση , στην Απόδοση του Πάσχα είναι απλά να ησυχάσει προς το παρόν ο κόσμος και μετά βλέπουμε τι θα γίνει;  Κι αν έχουμε τελειώσει τι θα γίνει; Θα υπάρχει τότε ο ίδιος αγώνας που υπάρχει τώρα; Ο αγώνας της νηστείας , της εγκράτειας και της προσευχής; Μάλλον όχι, καθώς η τότε περίοδος δεν το επιβάλει και ο καθένας θα πρέπει να «ρυθμίσει» τις κινήσεις του με τον Πνευματικό του.  Συγχωρήστε με, δεν είμαι Θεολόγος, απλά εκφράζω τις ανησυχίες μου για το μέλλον , διότι οι κυβερνώντες όταν πάρουν το δικαίωμα για μια φορά, τότε το συντηρούν για πάντα… 

Μετά βαθυτάτου σεβασμού προς όλους εύχομαι το καλύτερο για την Ορθοδοξία μας.  

Ιωάννης Σαλογιάννης