Μνήμη του Αγίου Προφήτου Μιχαία (14 Αυγούστου)

Σήμερα, 14 Αυγούστου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του προφήτου Μιχαία και του Νεομάρτυρος Συμεώνος του Τραπεζουντίου (†1653). Επίσης, σήμερα εορτάζουμε τα προεόρτια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Ο Προφήτης Μιχαίας ανήκε στη φυλή του Ιούδα και γεννήθηκε στη Μορασθή, γι’ αυτό και ονομάσθηκε και Μορασθίτης. Ο Μιχαίας, σχεδόν σύγχρονος με τον προφήτη Ησαΐα, είναι ένας από τους μικρούς λεγόμενους προφήτες, λόγω του μικρού σε έκταση κειμένου της προφητείας που έγραψε.

Η προφητεία του αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στα πρώτα τρία, προαναγγέλλει την καταστροφή της Σαμάρειας. Στα επόμενα δύο μιλά για την έλευση του Μεσσία και στα δύο τελευταία ελέγχει το λαό του Ισραήλ, που για να εξιλεωθεί ζητά να κάνει διάφορες θυσίες στο Θεό, ενώ ο Μιχαίας τού υπενθυμίζει το πραγματικό καθήκον που έχει στο Θεό, με την εξής ερώτηση: «Τι ζητά από εσένα ο Θεός, παρά μόνο να είσαι δίκαιος, ευσπλαχνικός και πρόθυμος να πορεύεσαι σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου τού Θεού σου;» (Μιχαίας 6, 8).

Τα ανωτέρω είναι μια διαχρονική υπενθύμιση, που ανταποκρίνεται φυσικά και στους ανθρώπους της εποχής μας. Γενικά, το βιβλίο του Μιχαία, που γράφηκε στην εβραϊκή, διακρίνεται για τη γλαφυρότητα και τη σαφήνεια των φράσεών του ανάμεσα στα 49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Δε γνωρίζουμε το τέλος του Προφήτη Μιχαία, όμως φαίνεται ότι δεν ήταν μαρτυρικό σύμφωνα με πληροφορίες από το βιβλίο του Προφήτη Ιερεμία. Όταν οι ψευδοπροφήτες ήθελαν να σκοτώσουν τον Ιερεμία, κάποιοι πρεσβύτεροι του λαού πήραν το μέρους του λέγοντας προς τη σύναξη του λαού: «Μιχαίας ὁ Μωραθίτης ἦν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐζεκίου βασιλέως Ἰούδα καὶ εἶπε παντὶ τῷ λαῷ Ἰούδα· οὕτως εἶπε Κύριος· Σιὼν ὡς ἀγρὸς ἀροτριαθήσεται, καὶ Ἱερουσαλὴμ εἰς ἄβατον ἔσται καὶ τὸ ὄρος τοῦ οἴκου εἰς ἄλσος δρυμοῦ. μὴ ἀνελὼν ἀνεῖλεν αὐτὸν Ἐζεκίας καὶ πᾶς Ἰούδα; οὐχ ὅτι ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον καὶ ὅτι ἐδεήθησαν τοῦ προσώπου Κυρίου, καὶ ἐπαύσατο Κύριος ἀπὸ τῶν κακῶν, ὧν ἐλάλησεν ἐπ᾿ αὐτούς; καὶ ἡμεῖς ἐποιήσαμεν κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχὰς ἡμῶν.» (Ιερεμίας 33, 18-19).

Σήμερα, προεόρτια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η Εκκλησία καλεί τους πιστούς σε πνευματική προετοιμασία, για να δεχθούν την ωφέλεια του πανίερου γεγονότος της κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, που αναδύεται ως λεπτή αύρα πνευματικής δροσιάς και ευλογίας.

Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα ὑπάρχουσα, καὶ τῶν Χερουβὶμ ἐνδοξοτέρα, καὶ πάσης κτίσεως τιμιωτέρα, ἡ δι’ ὑπερβάλλουσαν καθαρότητα, τῆς ἀϊδίου οὐσίας δοχεῖον γεγενημένη, ἐν ταῖς τοῦ Υἱοῦ χερσί, σήμερον τὴν παναγίαν παρατίθεται ψυχήν, καὶ σὺν αὐτῇ πληροῦται τὰ σύμπαντα χαρᾶς, καὶ ἡμῖν δωρεῖται τὸ μέγα ἔλεος. (Απόστιχα Θεοτοκίον Ἦχος β’)

Aς παρακαλέσουμε με σεβασμό και συνείδηση τη μητέρα του Σωτήρος Χριστού για ό,τι μας στεναχωρεί, μας απογοητεύει και μας ταλανίζει στον καθημερινό αγώνα μας. Με σεβασμό απέναντι στην Κυρία Θεοτόκο. Με συνείδηση ότι με την ταπείνωσή της αναδείχθηκε η μητέρα της ζωής και η αμετάθετη ελπίδα μας στο θρόνο του Τριαδικού Θεού.

Εν τη Γεννήσει του Υιού και Λόγου του Θεού, την παρθενίαν εφύλαξας, διότι το γεννώμενο δεν είναι ανθρώπινο θέλημα, αλλά βουλή του Θεού, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, αλλά παραμένεις σταθερός συμπαραστάτης και παρηγορία για κάθε άνθρωπο που σε μακαρίζει και μεγαλύνει τον Υιό και Θεό σου. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου