Ἀτομική εὐθύνη καί κοινωνικό ὄφελος στήν ἐποχή τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ - . Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου

Ἀτομική εὐθύνη καί κοινωνικό ὄφελος στήν ἐποχή τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου

Ἡ πανδημία τοῦ covid-19 ἀποτελεῖ μία ὁριακή κατάσταση ὄχι μόνο γιά τά θέματα τῆς ὑγείας, τῆς οἰκονομίας καί τῆς κοινωνίας ἀλλά καί γιά τόν ἐπανακαθορισμό τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, ἀφοῦ κατέρριψε κάθε μῦθο γιά αὐτοπεποίθηση τοῦ ἀνθρώπου μέ βάση τίς δυνατότη­τές του καί ἐπικαιροποίησε τή σημασία καί τήν ἀναγκαιότητα τοῦ συνανθρώπου ἀκόμη καί γιά τό κατεξοχήν ζωτικό ἀγαθό πού εἶναι ἡ ὑγεία. Ὅλοι θεωρούσαμε μέχρι τή στιγμή ἐμφάνισης τῆς πανδημίας ὅτι ἡ ὑγεία ἦταν ἕνα ἄθλημα καί μία κατάσταση κέρδους ἀτομικοῦ. Ἡ πανδημία ὅμως προσδιόρισε ὅτι τό δικαίωμα ἀκόμη καί γιά τή ζωή καί τή διατήρησή της δέν εἶναι ἁπλά ἕνα κεκτημένο τό ὁποῖο ἐξαρτᾶται μόνο ἀπό τήν ἀτομική μας εὐθύνη οὔτε ὅτι καταξιώνεται σέ σχέση πρός τόν ἑαυτό μας ἀλλά ἐπιτυγχάνεται σέ ἀναφορά πρός τόν ἄλλον. Ὁ ἀγῶνας ἀπέναντι στό ἐνδημικό φαινόμενο τοῦ ἰοῦ δέν εἶναι πλέον τί κερδίζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀτομικά ἀλλά ποιό εἶναι τό γενικότερο κοινωνικό ὄφελος, τό ὁποῖο ἐπιτυγχάνεται μέσα ἀπό μία συγ-κεκριμένη στάση ζωῆς τοῦ καθενός μας καί σέ ἀναφορά πρός τό γενικότερο κοινωνικό ὄφελος καί συμφέρον.

Ἔτσι λοιπόν ἡ τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς προστασίας (χρή­ση μάσκας, πλύσιμο χεριῶν καί ἀποστάσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων) ἀποτε­λεῖ ἔκφραση τῆς ἀτομικῆς μας εὐθύνης ἀπέναντι στό γενικότερο κοινωνικό κέρδος καί πρός ὄφελος ὁλόκληρου τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου, καί δέν ἀποτελοῦν ἁπλά μέτρα γιά τή διή μας καί μόνο προστασία.

Κάθε ἔκφραση λοιπόν ἀρνητισμοῦ ἐν ὀνόματι μιᾶς «ἀντι-κειμενικῆς» χρήσης σεβασμοῦ τοῦ ἀτομικοῦ δικαιώματος δέν μπορεῖ νά γίνει ἀποδε­κτό, γιατί ἡ ἀντικειμενικότητα χάνεται ὅταν ὁ ἄνθρωπος σκέ-πτεται καί ἐνεργεῖ μέ βάση τό ἔνστικτο, τήν ἰδεολογία, τή  μόδα ἤ τό συμφέρον ἤ ὅταν ἡ ἀντικειμενικότητα λειτουργεῖ σέ βάρος τοῦ κοινωνικοῦ γίγνεσθαι.

Ἐπιπλέον κανένα ἀτομικό δικαίωμα δέν μπορεῖ νά λειτουργεῖ σέ βάρος ὅλων τῶν ἄλλων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τοῦ γενικότερου δημοσίου συμ­φέροντος, καί ἐν προκειμένῳ τῆς προστασίας τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί διατήρησης τῆς ὑγείας.

Ἡ πιστή τήρηση τῶν μέτρων γιά τήν προστασία τῆς ὑγείας καί τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς δέν εἶναι θέμα μόνο νομικό ἤ καί ἐπιβολῆς κάποιων μέτρων ἀλλά κυρίως ἀποτελεῖ στάση ζωῆς τοῦ καθενός ἀπέναντι στό γενικότερο κοινωνικό σῶμα καί στόν συνάνθρωπο, γιαυτό εἶναι πρώτιστα ζήτημα ἀνθρωπιστικό. Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά προτρέψει τούς πιστούς γιά τήν πιστή τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς μέ σκοπό τήν ἀποφυγή διασπορᾶς τοῦ ἰοῦ. Νά ἀπευθυνθεῖ μέ ὑπευθυνότητα καί εἰλικρίνεια, χωρίς ἀκροβατισμούς, ἰδιοτέλειες, ἀγκυλώσεις ἰδεολογικές ἤ καί πειραματισμούς καί νά τονίζει τόν σεβασμό στήν ζωή καί στήν ὑγεία τῶν συνανθρώπων μας. Αὐτό τό πνεῦμα ἐκφράζει καί ὁ Ἀπ. Παῦλος ὅταν ἀπευθύνεται στούς Κορινθίους: «Κανένας ἄς μή ζητᾶ τό ἰδικό του συμφέρον ἀλλά κάθε ἕνας ἄς ζητᾶ τό συμφέρον τοῦ ἄλλου». Νομίζω ὅτι ἡ ἐπικαιρότητα τοῦ συγκεκριμένου λόγου εἶναι δεδομένη καί ἐπιβεβλημένη.

Πηγή: Τα Νέα