Γιορτὴ τῆς γυναίκας χθές, - π. Μιλτιάδης Ζέρβας

 

Γιορτὴ τῆς γυναίκας χθές,

ἐκείνης ποὺ ὑπερβαίνει τὸν πόνο,

ἐκείνης ποὺ ἀντιτάσσεται στὸ ἄδικο,

ἐκείνης ποὺ ἀψηφᾶ τὴ φρίκη τοῦ θανάτου…

 

…ὅταν οἱ δήμιοι ἔβγαλαν 

ἀπὸ τὴν παγωμένη λίμνη 

τὰ σώματα τῶν σαράντα Μαρτύρων, 

διαπίστωσαν πὼς ἕνας ἐξ αὐτῶν 

βρισκόταν ἀκόμα στὴ ζωή. 

 

Πῆραν τοὺς πολλοὺς, 

σὲ κάρο τοὺς φορτῶσαν, 

γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὴν πυρά. 

 

Ἐκεῖνον ὅμως, τὸν ἄφησαν οἱ δόλιοι, σκεπτόμενοι, 

πὼς ἴσως ἡ ἐλπίδα τῆς ζωῆς τὸν κερδίσει, 

πὼς ἴσως τὴν ἔσχατη ὥρα 

ἀπαρνιόταν τὸν Χριστό.

Καὶ τότε ἡ μάνα του, 

τὸν πῆρε στὴν ἀγκάλη της, 

σήκωσε τὸ παγωμένο του κορμί, 

κι ἄρχισε νὰ ἀκολουθεῖ τὴ νεκρικὴ πομπή, 

ψελλίζοντας λόγια παρηγορητικά, 

πού ’μοιζαν μὲ νανούρισμα μητρικό: 

 

«Γιέ μου μὴν πονᾶς, παιδί μου μὴ φοβᾶσαι. 

Μόνος δὲν πρόκειται νὰ μείνεις. 

Φίλους καλοὺς δὲν πρόκειται νὰ χάσεις. 

Χριστοῦ τὸ φῶς δὲν πρόκειται νὰ στερηθεῖς». 

 

Καὶ στ’ ἄκουσμα τῶν λόγων τῶν γλυκῶν, 

κοιμήθηκε ὁ γιός, 

κι ἡ μάνα ἀπόθεσε τὸ σῶμα του 

δίπλα σ’ ἐκεῖνα τῶν ἄλλων τῶν μαρτύρων, 

γιὰ νὰ μπορέσει κι ἐκείνη νὰ θρηνήσει… 

σὰν γυναῖκα. 

 

Χτὲς ἦταν ἡ γιορτὴ τῆς γυναίκας,

τῆς γυναίκας ἐκείνης, 

ποὺ μεταποιεῖ τὸν θάνατο σὲ ζωή. 

 

π. Μιλτιάδης Ζέρβας

 

[Στη φωτογραφία η λίμνη της Σεβαστείας, όπου μαρτύρησαν οι 40 μάρτυρες]