Για τον π. Ἀνανία - π. Ἐφραίμ Τριανταφυλλόπουλος

 

 Δὲ σὲ γνώρισα, σὲ ἄκουσα.

Δὲ σὲ εἶδα, σὲ διάβασα.

Κεῖνα τὰ κηρύγματά σου,

χαστούκι στὴν ἠθικιστικὴ ὑποκρισία,

τὸ φαρισαϊκὸ φτιασίδωμα,

θησαυρὸς

λόγου ἀνορθωτικοῦ,

ὑποστηρικτικοῦ, κατορθωτικοῦ τῆς ζωῆς.

Κεῖνο τὸ γλέντι τῆς Παλιγγενεσίας διαρκῶς παρόν,

τὸ Εἰκοσιένα,

μὲ τὰ χνῶτα τῶν Ἡρώων θαλπωρή μας.

Πρόταση ζωῆς μᾶς ἔκανες,

τῆς Μοναδικῆς.

Ξεκουράσου παπούλη,

παπᾶ μου πληγωμένε καὶ εὐωδιαστέ,

κορονο-στεφανωμένε κι ἐλόγου σου,

στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν ἁγίων

καὶ τοῦ Θοδωράκη τοῦ Κολοκοτρώνη ντέ,

ποὺ μὲ τὰ παλληκάρια του σὲ ὑποδέχονται

χίλιοι-καὶ νοματαῖοι

βαρώντας κλαρίνα τῆς Ἀλωνίσταινας καὶ τῆς Δημητσάνας!

Τὴν εὐχή σου νὰ ἔχουμε!

Εὐχαριστοῦμε τὸ Χριστό μας

ποὺ σὲ ἔστειλε

ραβασάκι τῆς ἀγάπης Του ἀνάμεσά μας.

Δροσίσου πλέον, Λέον τῶν ραδιοκυμάτων!

Προεξάρχον τῶν Ἐξαρχείων!

Βλαστάρι τῆς ματωμένης γῆς τῆς Ἀρκαδίας!

 

π. Ἐφραίμ Τριανταφυλλόπουλος