Η επίσκεψη Βαρθολομαίου δεν
αφήνει σε ησυχία τους εκπροσώπους της Ρωσικής Εκκλησίας
Του Ολεξάντρ Εφρεμένκο,
θεολόγου
Τέτοιες δηλώσεις του επικεφαλής της Ρωσικής Εκκλησίας είναι στην πραγματικότητα απόδειξη της απελπισίας τόσο του ίδιου του Κύριλλου όσο και του Πατριαρχείου Μόσχας στο σύνολο. Αφού δεν μπόρεσαν να ακυρώσουν αυτό το ιστορικό γεγονός οι της Ρωσικής Εκκλησίας τώρα επιχειρούν να το αμαυρώσουν και να το δαιμονοποιήσουν.
Φυσικά, δεν υπάρχει καμία αμαρτία στην επίσκεψη της Κεφαλής του Οικουμενικού Θρόνου στο Κίεβο. Ακόμη και αν κάποιος θελήσει πολύ, είναι αδύνατο να βρει κάποια επιβεβαίωση αυτής της δήλωσης. Θα υπενθυμίσουμε ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έφτασε στην Ουκρανία μετά από πρόσκληση του Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και του Προκαθήμενου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφανίου. Μια τέτοια πρόσκληση από την Κεφαλή της Τοπικής Εκκλησίας ανταποκρίνεται στους Εκκλησιαστικούς Κανόνες και παραδόσεις, σύμφωνα με τους οποίους οποιοσδήποτε προκαθήμενος Αυτοκέφαλης Εκκλησίας μπορεί να επισκέπτεται άλλη Τοπική Εκκλησία.
Σύμφωνα μάλιστα με τους ίδιους Κανόνες, ο Κύριλλος πλέον δεν έχει το δικαίωμα να έρθει στην Ουκρανία χωρίς τη σχετική πρόσκληση από τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Επιφάνιο. Ούτε καν προκειμένου να επισκεφτεί το «υποκατάστημά» του στην Ουκρανία δεν μπορεί να έρθει χωρίς την άδεια του Επιφανίου. Καθώς ακόμα και αν μια τέτοια επίσκεψη πραγματοποιούνταν, αυτή ακριβώς θα ήταν αντίθετη στους Εκκλησιαστικούς Κανόνες και «δύσκολα εξηγήσιμη».
Έτσι λοιπόν η σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία μαρτυρά το γεγονός ότι μια τέτοια επίσκεψη δεν είναι δυνατόν να γίνει. Ο Κύριλλος το ξέρει πολύ καλά και για αυτό κάνει τέτοιες παράλογες δηλώσεις, με τις οποίες μονάχα γελοιοποιείται. Πιθανόν με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να δικαιολογηθεί στο Κρεμλίνο, το οποίο δεν μπορεί να του συγχωρέσει το γεγονός της απώλειας της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Είναι κατανοητό ότι η Μόσχα θα επιχειρήσει ρεβάνς αλλά κάθε φορά αυτό το ενδεχόμενο απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Η πρόσφατη επίσκεψη του Παναγιωτάτου στην Ουκρανία πήγε πολύ πίσω τέτοιου είδους επιδιώξεις της Μόσχας καθώς επιβεβαίωσε το αυτοκέφαλο καθεστώς και έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι η Τοπική Εκκλησία της Ουκρανίας είναι πλέον γεγονός. Οπότε τα περιθώρια κινήσεων της Μόσχας περιορίζονται σημαντικά.
Αν παλιότερα τα στελέχη της Ρωσικής Εκκλησίας μπορούσαν να ελπίζουν είτε στην αλλαγή εξουσίας στην Ουκρανία, είτε να φωνάζουν για τη μη αναγνώριση της Τοπικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, είτε να πετάνε αβάσιμες κατηγορίες κατά της Ουκρανικής Εκκλησίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τώρα όλα αυτά γίνονται αναποτελεσματικά. Η κοινωνία δεν θέλει πλέον να ακούει αυτή τη ρωσική ανοησία και να βρίσκεται στο πεδίο επιρροής του «ρωσικού κόσμου». Καθημερινά οι θέσεις της Ρωσικής Εκκλησίας υποχωρούν στην Ουκρανία. Για πολλούς καθίσταται σαφές ότι επιστροφή δεν υπάρχει. Το μόνο που έμεινε πλέον στον Κύριλλο είναι να αγανακτεί και να εφευρίσκει νέα παραμύθια περί «δυνάμεων του κακού».
Είναι καιρός αυτοί οι άνθρωποι να ξεχάσουν τις ματαιοδοξίες τους και να αποδεχθούν την πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν πλέον σχισματικοί στην Ουκρανία, αλλά υπάρχει η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία προέκυψε μέσω της ενοποίησης των τριών διακλαδώσεων της Ουκρανικής Ορθοδοξίας. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιήθηκε με αυστηρή τήρηση των Ορθοδόξων Κανόνων και κορυφώθηκε με την παραλαβή του Τόμου Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τη Μητέρα Εκκλησία για την Ουκρανία.
Ωστόσο, το Πατριαρχείο Μόσχας, το οποίο σκόπιμα απέρριψε αυτά τα γεγονότα, συνεχίζει να ζει στον φανταστικό του κόσμο, όπου τριγύρω βρίσκονται αιρετικοί και σχισματικοί, και μόνο οι οπαδοί του «ρωσικού κόσμου» είναι νόμιμοι και άγιοι. Ωστόσο, αυτή η θέση είναι λάθος και δεν πρόκειται να οδηγήσει σε τίποτα καλό.
Ποιος φταίει για αυτό; Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ίδια η Μόσχα φταίει. Άλλωστε, το Πατριαρχείο Μόσχας είχε κάθε ευκαιρία να λύσει αυτό το πρόβλημα. Αντίθετα, μονάχα καθυστερούσαν την εξέταση του ζητήματος, γεγονός που ήταν επιζήμιο για την Εκκλησία. Αυτό είναι ακριβώς το αμάρτημα και μια σαφής εκδήλωση της δράσης των «δυνάμεων του κακού», και όχι η Ειρηνική επίσκεψη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος θεράπευσε τον οδυνηρό διχασμό και εκπλήρωσε αυτό για το οποίο η Ουκρανία είχε πλήρες δικαίωμα.
Έτσι λοιπόν τέτοιου είδους δηλώσεις του επικεφαλής της Ρωσικής Εκκλησίας είναι εντελώς παράλογες. Γενικά είναι περίεργο το να ακούει κανείς κατηγορίες για αμαρτία από κάποιον, ο οποίος ευλογεί τον Πούτιν, με την υπαιτιότητα του οποίου πεθαίνουν άνθρωποι, στην Ουκρανία και αλλού. Αυτό μάλιστα, είναι αμαρτία. Καλύτερα λοιπόν θα ήταν αν ο Κύριλλος απηύθυνε τις κατηγορίες του προς τον επικεφαλής του Κρεμλίνου παρά να επινοεί τέτοιες ανοησίες.
Ο θεολόγος, ειδικός εκκλησιαστικός αναλυτής Ολεξάντρ Εφρεμένκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου