Τον καιρό που γεννήθηκα-
κείνα τα χρόνια,
μου ’χε ο Θεός φυλάξει τα δέντρα.
Ήταν αστέρια στον ουρανό...
[...]
Μάτια αμπελιών, μάτια πουλιών,
εκατομμύρια μαργαριτάρια διπλωμένα γύρω απ’ τη φωνή μου
δέονται υπέρ της σωτηρίας.
Σας παρακαλούμε:
Αφήστε μας τα πράγματα.
Μη μας τα καίτε.
[...]
Σβήστε στον ήλιο την κακή φωτιά.
Μη μας σκοτώνετε!
Νικηφόρος Βρεττάκος (Αυτοβιογραφία, 1961)
1 σχόλιο:
Υπέροχες φωτογραφίες και καταπληκτικά κείμενα.
Δημοσίευση σχολίου