Τί λέτε, ἀγαπητοὶ φίλοι... εἶστε πρόθυμοι νὰ
κάνουμε ἕναν ξεχωριστὸ περίπατο ἀπόψε;
Θὰ σᾶς λύσω ὅλα τὰ προβλήματα ποὺ
ἀντιμετωπίζετε...
Ὄχι! Λάθος διατύπωση. Θὰ σᾶς
βοηθήσω νὰ τὰ λύσετε.
Μπᾶ... κι αὐτὸ λάθος.
Καλύτερα: Θὰ σᾶς ὁδηγήσω κάπου, ὅπου
θὰ λυθοῦν ὅλα τὰ προβλήματά σας...
Ἆ! Ναί! αὐτὴ ἡ τελευταία
διατύπωση εἶναι σωστή.
Πᾶμε λοιπόν!
Ποῦ θὰ σᾶς πάω;
Ποῦ ἀλλοῦ, ἀγαπητοὶ φίλοι; Στὸ
Δαφνί!!!
-Στὸ Δαφνίιιιιιιι;;; Τρελάθηκες;
-Τώωωωωρα!!! Ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό. Τώρα τὸ πήρατε εἴδηση;
Ἀλλὰ μὴ βιάζεστε.
Αὐτὴ τὴ φορὰ δὲν θὰ σᾶς πάω στὸ
Δαφνί, ἀλλὰ στὸ ΔΑΦΝΙ!
Δηλαδὴ στὴ Μονὴ Δαφνίου.
Ἀκριβέστερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ
Κοιμήσεως Θεοτόκου Δαφνίου ποὺ βρίσκεται ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπὸ τὸ φημισμένο Ἵδρυμα.
Νά, λοιπὸν ποὺ φτάσαμε.
Χτυπᾶμε τὸ κουδούνι, μᾶς ρωτοῦν ἂν ἔχουμε Πιστοποιητικὸ ἐμβολιασμοῦ, τοὺς
βεβαιώνουμε καὶ εἰσερχόμαστε.
Δύο ὑπάλληλοι τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ ποὺ εἶναι ἐκεῖ θὰ ἐλέγξουν τὸ
Πιστοποιητικό μας καὶ θὰ μᾶς ξεναγήσουν.
Ἡ Μονὴ εἶναι βέβαια μνημεῖο, δὲν
λειτουργεῖ ὡς Μοναστήρι.
Ἰδοὺ λοιπὸν τὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς
ἕνα ἀπὸ τὰ ἀριστουργήματα τῆς Βυζαντινῆς ἀρχιτεκτονικῆς καὶ Μνημεῖο τῆς
παγκόσμιας πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς τῆς UNESCO.
Τὸ κορυφαῖο ἀρχιτεκτόνημα θεωρεῖται
ἔργο περίπου τοῦ 11ου αἰώνα. Εἶναι ἀντίστοιχο μὲ αὐτὸ τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ Λεβαδείας
καὶ τῆς Νέας Μονῆς τῆς Χίου.
Ἀπέναντί μας τὰ σωζόμενα κελλιά.
Μπαίνουμε σὲ ἕνα καὶ ἐδῶ
βλέπουμε τὸ βαθὺ πηγάδι ἀπὸ τὸ ὁποῖο τροφοδοτεῖτο μὲ νερὸ ἡ Μονή.
Εἰσερχόμαστε στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ
ναοῦ.
Ὁ ναὸς εἶναι ὀκταγωνικὸς καὶ στὴν
κορυφὴ τοῦ τρούλου δεσπόζει ἡ μορφὴ τοῦ Παντοκράτορος Χριστοῦ.
Εἶναι ψηφιδωτό, ὅπως καὶ πολλὰ ἀκόμη
μέσα στὸν ναό.
Ἀριστουργήματα κορυφαίων
καλλιτεχνῶν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη.
Ἡ μορφὴ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ μᾶς
μεταφέρει στὴ Δευτέρα Παρουσία.
Εἶναι ὁ ἔσχατος καὶ μόνος Κριτὴς
τῶν πάντων.
Μὲ αὐτὴ τὴν εἰκόνα ὁ καλλιτέχνης
μᾶς ἔδωσε μοναδικὴ αἴσθηση τῆς παντοκρατορικῆς ἐξουσίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἔσχατης
Κρίσης.
Ὁ Κύριος εἶναι ὁ Κυβερνήτης τοῦ
Σύμπαντος ἀλλὰ καὶ ὁ δίκαιος Κριτὴς τοῦ κόσμου!
Τὸ βλέμμα Του διαπεραστικὸ ἐτάζει
τὰ πάντα καὶ τὰ πιὸ ἀπόκρυφα, στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. Νιώθεις νὰ σὲ
ξεγυμνώνει ἀπὸ ὅλα τὰ ψεύτικα προσωπεῖα ποὺ κατὰ περίσταση φορᾶς.
Ὁ σπουδαῖος ζωγράφος καὶ καθηγητὴς
τοῦ Πολυτεχνείου Σπῦρος Παπαλουκᾶς (1892-1957), ὅταν εἶδε γιὰ
πρώτη φορὰ τὸν Παντοκράτορα τοῦ Δαφνίου, ἀναφώνησε: «Ἐδῶ εἶναι λυμένα ὅλα
τὰ προβλήματα»!
Εἶναι πραγματικὰ λυμένα ὅλα!
Ἀρκεῖ νὰ Τὸν δεῖς μιὰ μόνη φορά, γιὰ νὰ μην Τὸν ξεχάσεις ποτὲ στὴ ζωή σου καὶ νὰ
λύσεις καὶ ὅλα σου τὰ προβλήματα!
Ἂς εἶναι εὐλογημένο τὸ χέρι ποὺ ψηφίδα-ψηφίδα Τὸν δημιούργησε!
Λοιπὸν, τί λέτε;
Δὲν λύθηκαν ἐδῶ ὅλα τὰ προβλήματά
σας;
Στὶς δύο αὐτὲς κόγχες τοῦ
τρούλου βλέπουμε ψηφιδωτὰ τῆς Μεταμορφώσεως καὶ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Κάτω οἱ προφῆτες
Ζαχαρίας καὶ Ἀαρών.
Ἐδῶ ἡ Γέννηση καὶ ἠ Βάπτιση τοῦ
Κυρίου.
Ἀριστερὰ ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ
μας.
Ὁ ἅγιος Σέργιος.
Ὁ ἅγιος Βάκχος. Ἂν ἀπορεῖτε γιὰ
ποιὸν λόγο ξεχώρισα αὐτοὺς τοὺς δύο ἀπὸ τὰ πολλὰ ψηφιδωτὰ τοῦ ναοῦ, ἡ ἀπάντηση
εἶναι ἁπλή: πρόσφατα γιορτάσαμε τὴ μνήμη τους!
Θὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν πλαϊνὴ
θύρα. Αὐτὴ βλέπει πρὸς τὴν Ἐθνικὴ ὁδὸ Ἀθηνῶν Κορίνθου.
Νὰ τὸ κορυφαῖο ἀρχιτεκτόνημα ὁλόκληρο!
Διακρίνουμε τὰ ἐρείπια τῶν ἐργαστηρίων
τῆς Μονῆς.
Ἄλλη μία εἰκόνα ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ ὁδό.
Ὦ, Κύριε!
Πόσο εὔκολα ξεχνιόμαστε στὸν
μάταιο τοῦτο κόσμο!
Κάποτε θὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸν
θρόνο Σου!
Κύριε, τὸ ἔλεός Σου ζητοῦμε...
μὴ μᾶς ἐγκαταλείπεις...
Στ.
8 σχόλια:
Πολύ ωραίο άρθρο, με εντυπωσιακές φωτογραφίες. Μάς γνωρίζει ένα εξαιρετικό μνημείο, που λίγοι επισκέπτονται.
Γιατί χρειάζεται όμως εμβολιασμός για να επισκεφθή κανείς έναν άδειο ναό ;
Ο παραλογισμός συνεχίζεται.
Πολλές φορές πέρασα. Είδα την πινακίδα. Ποτέ δεν το επισκέφθηκα. Το άρθρο αυτό είναι για μένα μια παρακίνηση επίσκεψης για προσευχή.
Σου κεντρίζει το ενδιαφέρον να πας. Ε! θα πάω.
Οι φωτογραφίες κάνουν ελκυστικότερη την παρουσία της μονής (μουσείο τώρα) που είναι γνωστή αλλά ούτε εγώ έχω πάει. Θα μάθω τις ώρες επισκεπτηρίου και θα πάω οικογενειακά.
Δεν λειτουργεί έστω μία φορά το χρόνο;
Ἐδῶ καί δέκα (10) χρόνια, μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός, στά πλαίσια σχολικοῦ προγράμματος, νά ἐπισκευτοῦμε τήν Μονή Δαφνίου. Μείναμε ἔκπληκτοι ἀπό ὅλα τά θαυμάσια αὐτά ἔργα τῶν χιλίων χρόνων.
Ὅμως αὐτό πού γιά μᾶς ἦταν πραγματική εὐλογία, ἦταν τό γεγονός, ὅτι, ἐπειδή ὑπῆρχαν σκαλωσιές γιά τίς ἐπισκευές, μᾶς ἄφησαν νά ἀκουμπήσουμε τά ψηφιδωτά τοῦ Παντοκράτορα καί τῶν ἄλλων περιοχῶν τοῦ Ναοῦ, πρᾶγμα πού (ὅπως ἔλεγα στούς μαθητές μας τότε) "οὔτε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δέν ἔχει τέτοια τύχη". Πράγματι τότε νιώσαμε θαυμασμό γιά τήν ἐκπληκτική αὐτή τέχνη τῶν προγόνων μας. Ἀξίζει μιά ἐπίσκεψη στήν Ἱερά αὐτή Μονή τοῦ Δαφνίου γιά νά γεμίσει κανείς ἀπό καλή ὑπερηφάνεια.
Μεγάλο μπράβο γιά αὐτή τήν ἀνάρτηση.
Μέ πολλή ἀγάπη Χριστοῦ καί εὐχές
π. Νικόλαος
Να βάζεις αναρτήσεις που θα μας προσκαλούν για ουσιαστική επίσκεψη σε χώρους ευλογημένους και τόσο κοντινούς μας.
Πολλά τα προβλήματα με μια βόλτα δεν θα υπάρξει λύση.
Ψάχνουμε σε άλλα μέρη για να απολαύσουμε αρχιτεκτονική και να μιλήσουν οι αγιογραφίες στην ψυχή μας και να ψελλίσουνε δύο εγκάρδια λόγια προσευχής. Η Μονή Δαφνίου είναι άγνωστη και θα πρέπει να την γνωρίσω. Το «Δαφνί» ούτε να το δω εκ των έσω.
Δημοσίευση σχολίου