Προφητεῖες ἢ κρίσεις καὶ ἀπόψεις - Ἠλίας Γ. Σκόνδρας

 

 Προφητεῖες  ἢ  κρίσεις καὶ ἀπόψεις

Οἱ προφῆτες, γιὰ νὰ προφητεύσουν, ἔπρεπε νὰ ἔχουν παρακίνηση ἀπὸ τὸν Θεό. Δὲν προφήτευαν ὅλο το 24ωρο. Οὔτε θεωροῦνταν προφητεῖες ὅλες οἱ ἀπόψεις καὶ οἱ κρίσεις τους, διότι δὲν  ὁμιλοῦσαν  πάντοτε ἐξ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ. Κάποιες μάλιστα κρίσεις τους ἦταν λανθασμένες καὶ ἐπενέβαινε ὁ Θεὸς καὶ τὶς διόρθωνε.

Συγκεκριμένα

Ά) Σύμφωνα μὲ τὸ βιβλίο Βασιλειῶν Α κεφ. ΙΣΤ,  ὁ Σαμουὴλ ἐστάλη ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ ἐπιλέξει τὸν διάδοχο τοῦ Σαοὺλ ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τοῦ Ἰεσσαί. Λέγει ὁ Θεὸς μάλιστα στὸν Σαμουηλ ὅτι «ἐώρακα ἐν τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἐμοὶ βασιλέα» (=ἀνάμεσα στοὺς υἱοὺς του ἔχω δεῖ κάποιον ποὺ εἶναι ὅπως θέλω, γιὰ νὰ γίνει βασιλιάς). Ὅταν ὁ Σαμουήλ εἶδε τὸν πρωτότοκο, ποὺ λεγόταν Ἐλιάβ, ἐντυπωσιάσθηκε ἀπὸ τὴν ἐμφάνισή του καὶ ἔκρινε ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ διάδοχος βασιλιάς. Ἡ ἐντύπωσή του αὐτὴ γιὰ τὸν Ἐλιὰβ φανερώνει ὅτι ὁ Σαμουηλ «οὐ μόνον προφήτης, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος ἦν» (Θεοδώρητος). Γὶ αὐτὸ «εἶπε ὁ Κύριος πρὸς Σαμουήλ: Μὴν ἐπηρεάζεσαι ἀπὸ τὴν ὀψη του προσώπου του οὔτε ἀπὸ τὴν κορμοστασιά του, διότι ἐγὼ ἀπέρριψα αὐτὸν ποὺ ἐσὺ θεωρεῖς σπουδαῖον» (στίχος 7).

Ἀφοῦ ὁ Σαμουήλ εἶδε ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰεσσαὶ καὶ δὲν παρακινήθηκε ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου νὰ χρίσει κάποιο ἀπὸ αὐτά, ἐρώτησε τὸν Ἰεσσαὶ ἐὰν εἶχε καὶ ἄλλα παιδιά. Ὅταν ἔμαθε ὅτι ὑπῆρχε ἕνα ἀκόμη παιδί, τὸ μικρότερο, ποὺ ἔβοσκε τὰ πρόβατα, ζήτησε νὰ τὸ φέρει ἀμέσως μπροστά του. Ὅταν ὁ Δαβὶδ ἦρθε μπροστὰ στὸν Σαμουηλ, ὁ Προφήτης παρακινήθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ τὸν ἔχρισε ὡς μέλλοντα βασιλέα. Ὁ στίχος 12 λέγει ἀκριβῶς: « Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαμουήλ: ἀνάστα καὶ χρῖσον τὸν Δαβίδ, ὅτι οὗτός ἐστιν ἀγαθός».

Β) Σύμφωνα μὲ τὸ βιβλίο Βασιλειῶν Β κεφ.Ζ, ὁ Δαβὶδ θέλησε νὰ καταστήσει τὴν Σιών πόλη ἁγία καὶ κέντρο λατρείας τῶν Ἑβραίων. Θέλησε νὰ ἀνεγείρει ναό, διότι δὲν ἀναπαυόταν ψυχικὰ αὐτὸς μὲν νὰ μένει σὲ πολυτελὲς ἀνάκτορο, ἡ δὲ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ νὰ εὑρίσκεται σὲ μία ἁπλὴ σκηνή.

Ὁ Προφήτης Νάθαν, ποὺ ἄκουσε τὸν πόθο τοῦ Δαβίδ, ἐνέκρινε ἀμέσως τὸ σχεδιό του. Ὁ Νάθαν ὅμως ἐκείνη τὴ στιγμὴ μίλησε ἐξ ἑαυτοῦ καὶ ὄχι ἐξ ὀνόματος  τοῦ Θεοῦ. «Οὐκ ἠδεισαν (=δὲν γνώριζαν) ἅπαντα οἱ Προφῆται, ἀλλ’ ὥσπερ ἡ Θεία Χάρις αὐτοῖς ἀπεκάλυπτε» (Θεοδώρητος). Γι αὐτὸ τὴν ἴδια νύκτα, πρὶν δηλαδὴ ἀρχίσει ἡ ἐφαρμογὴ τῶν σχεδίων τοῦ Δαβίδ, ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε στὸν Νάθαν τὸ θέλημά Του  καὶ τὸν ἔστειλε ἀμέσως νὰ ἐνημερώσει τὸν Δαβίδ με τη φράση: «τάδε λέγει Κύριος, δεν εἶσαι εσύ ἐκεῖνος που θα μοῦ κτίσει Ναόν» (στῖχος 5) Ἡ ἀποκάλυψη ἦταν ὅτι ἡ τιμὴ τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ γιὰ τὴ λατρεία Του εἶχε ἐπιφυλαχθεῖ γιὰ τὸν υἱὸ τοῦ Δαβίδ, τὸν Σολομῶντα.

Γ) Σύμφωνα μὲ τὸ βιβλίο Βασιλειῶν Δ κεφ.Δ, ὁ Προφήτης Ἐλισσαῖος μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχὴ βεβαίωσε τὴν Σωμανίτιδα γυναίκα ὅτι θὰ γεννοῦσε υἱόν.Αὐτὸ ὅμως τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ οἱ γονεῖς δὲν τὸ χάρηκαν γιὰ πολύ, διότι τὸ παιδὶ τους κάποια στιγμὴ πέθανε στὴ μητρικὴ ἀγκαλιά. Ἡ μητέρα συγκλονισμένη ἔτρεξε νὰ συναντήσει τὸν προφήτη. Ἔφθασε στὸ βουνό, ἔπεσε καὶ ἔπιασε τὰ πόδια τοῦ Προφήτη. Ὁ Γιεζί, ὁ δοῦλος τοῦ Ἐλισσαίου, πλησίασε γιὰ νὰ τὴν τραβήξει πίσω. Ὁ Ἐλισσαῖος ὅμως τοῦ εἶπε: «Ἄφησέ την, διότι ἡ ψυχὴ της δοκιμάζει μεγάλο πόνο, ὁ δὲ Κύριος  μοῦ ἀπέκρυψε τὸ ψυχικό της δράμα καὶ δὲν μοῦ τὸ ἐφανέρωσε» ( στῖχος 27). Ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Θεὸς ἀπέκρυψε ἀπὸ τὸν Προφήτη ὅτι ἡ γυναίκα ἦρθε νὰ τὸν βρεῖ συγκλονισμένη, ἐπειδὴ πέθανε τὸ παιδί της. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ Θεὸς  φανέρωνε στοὺς προφῆτες ὅ,τι ἦταν ἀναγκαῖο καὶ ὄχι ὅ,τι καὶ ὅποτε ἐκεῖνοι ἐπιθυμοῦσαν. «Οὐχ ἅπαντα προήδεισαν οἱ Προφῆται» ( Θεοδώρητος).

Δὲν ἦταν παντογνῶστες καὶ ἀλάθητοι οἱ προφῆτες, Συνεπῶς ὀφείλουμε νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ, ὅταν διαβάζουμε προφητεῖες γιὰ τὴν ἐποχή μας καὶ τὸ μέλλον της ἀνθρωπότητος, διότι  δὲν ἔχουμε τὴ ρητὴ διαβεβαίωση  ὅτι ἔχουν εἰπωθεῖ μὲ πληροφορία ἢ ἐντολὴ ἢ παρακίνηση τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ.

Ἐν τέλει ἐπάνω ἀπὸ ὅλα ἀξίζει τοῦτο: Νὰ μὴ χρονοτριβοῦμε γιὰ νὰ ἐξετάζουμε ἂν οἱ ἐπαληθεύονται οἱ προφητεῖες (διότι μπορεῖ νὰ εἶναι κρίσεις καὶ ἀπόψεις), ἀλλὰ ἂν ἐπαληθεύουμε μὲ τὴ ζωή μας τὴν ἐπιστροφὴ στὸ σπίτι τοῦ Πατέρα μας καὶ εἴμαστε κατὰ τὸ δυνατὸν ἄξια παιδιά Του!

 Ἠλίας Γ. Σκόνδρας

ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:  5ος καὶ 6ος Τόμος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ.