Ἡ συνέπεια στήν πνευματική ζωή (2) - Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Ἡ συνέπεια στήν πνευματική ζωή (2)

Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ: ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Νά σταθοῦμε γιά λίγο σέ κάτι σημαντικό. Ἀπόδειξη τῆς συνέπειας τοῦ χριστιανοῦ εἶναι τό στοιχεῖο τῆς πίστης καί τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ.

α) Πιστεύω στό Χριστό ὡς Κύριό μου καί Θεό μου, σημαίνει ἀναγνωρίζω τήν θεότητά του καί τήν κυριότητά πάνω σ’ ὅλη τήν κτίση. Ἀφοῦ εἶναι κύριος καί ἐξουσιαστῆς τῆς κτίσης μπορῶ μέ ἐμπιστοσύνη νά ἀκουμπάω τήν ὕπαρξή μου σέ Κεῖνον. ΣΥΝΕΠΗΣ χριστιανός εἶναι αὐτός πού καθημερινά ἐκπαιδεύται στήν πραγματικότητα αὐτή. Ὅταν τά προβλήματα καί οἱ περιπέτειες ἔρχονται. Ὅταν οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις ἐγκαταλείπουν. Ὅταν ἡ ἀνθρώπινη σοφία ἀδυνατεῖ νά δώσει διέξοδο. Ὅταν ἡ ὕπαρξη σφίγγεται σάν σέ μέγγενη καί κινδυνεύει νά ἐκραγεῖ. Τότε κατανοεῖ ὅτι μπορεῖ νά ἀκουμπήσει στόν παντοδύναμο, πάνσοφο καί φιλάνθρωπο Θεό. Αὐτόν πού συγκρατεῖ τήν κτίση. Αὐτόν πού δίνει λύσεις, διεξόδους, ὅραμα ζωῆς. Ὁ ΣΥΝΕΠΗΣ χριστιανός πρέπει νά ἐκπαιδευτεῖ σ’ αὐτήν τήν ἐμπιστοσύνη καί ἐπανάπαυση στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ μέσα στήν τρικυμία τῆς παρούσης ζωῆς.

β) Ἡ στάση τοῦ σεβασμοῦ, τῆς τιμῆς καί τῆς λατρείας καί προσκύνησης τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα δεύτερο σκέλος τῆς ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ τῆς πνευματικῆς τοῦ χριστιανοῦ. Ὑπό ὅλες τίς συνθῆκες. Συμβαίνει πολλές φορές κάτι ἔκτακτο, ἀκραῖο, φοβερό γεγονός καί ἡ ὕπαρξή μας συγκλονίζεται. Μιά ἀρρώστια μιά περιπέτεια, μιά καταστροφή μᾶς κάνει νά χάνουμε τή γῆ κάτω ἀπό τά πόδια μας. Μᾶς διαταράσσει τή σχέση μέ τό Θεό, ὡς σχέση λατρείας. Γιατί Θεέ μου; διερωτώμαστε. Τό μοναδικό παράδειγμα πού εἶναι ἕνας ὁδοδείκτης συνέπειας στή σχέση μας μέ τό Χριστό εἶναι ὁ Ἰώβ ὁ πολύαθλος. Μέσα στίς ὑλικές καταστροφές τῆς μεγάλης περιουσίας του, μέσα στήν ὀδύνη γιά τόν θάνατο τῶν παιδιῶν του, μέσα στόν πόνο γιά τήν ἀκραία ἀρρώστια του ὁ λόγος πού ἔβγαινε ἀπό μέσα του ἦταν λόγος δοξολογίας πρός τόν Θεό: «εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένο»!