___
Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του π. Χρίστου
Μαλάη, εφημέριου του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων στο Νησάκι Κέρκυρας, για
την επιστήμη της... αγάπης.
Η αγάπη ως επιστήμη
Ο Θεός αγάπησε τα πλάσματά του δωρεάν. Τα πλάσματά του δυσκολεύονται ωστόσο με την εντολή της αγάπης που τους έδωσε και που τους εξισώνει με τον Δημιουργό, αν την εκτελέσουν και γίνουν όμοιοι Του.
Ρωτώντας τον από που μπορούμε να ξεκινήσουμε για να γίνει μια καλή προσπάθεια να ζήσουμε με αγάπη τον βίο μας απαντά:
Εάν δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό
σου, δε θα μπορέσεις ποτέ να αγαπήσεις αληθινά τους άλλους. Χωρίς επικοινωνία
με την καρδιά σου, είναι αδύνατο να επικοινωνήσεις με την καρδιά κανενός! Αν
δεν αγαπήσεις την καρδιά σου, ποτέ δεν πρόκειται να αγαπήσεις την καρδιά
οποιουδήποτε άλλου»
Τι εννοούμε, ως πιστοί, όταν αναφερόμαστε στην λέξη καρδιά;
- Η καρδιά είναι η πυξίδα της ζωής. Είναι το πνευματικό όργανο που
κατευθύνει τη ζωή μας προς το Αγαθό. Μέσα στην πυξίδα της καρδιάς υπάρχει ένας
μυστικός δείκτης, που δείχνει πάντοτε προς την αλήθεια.
Την αλήθεια την ερμηνεύουμε συχνά με λανθασμένο τρόπο. Πώς μπορούμε να
εμπιστευτούμε την κρίση μας;
- Δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Δε θέλουμε να μάθουμε ποιοι είμαστε
γιατί φοβόμαστε την αλήθεια. Δε θέλουμε να παραδεχτούμε πως κατά βάθος κι εμείς
είμαστε άδικοι, σαν αυτούς που κατηγορούμε.
Αφήνοντας πίσω τον παλιό σου
εαυτό, αποκτάς για πρώτη φορά στη ζωή σου εμπειρία της αλήθειας. Όλη η
προηγούμενή σου ζωή μοιάζει τότε σαν ένας ύπνος ανυπαρξίας, από τον οποίο
αισθάνεσαι πλέον πως έχεις ξυπνήσει και δεν έχεις το κέφι να κοιμηθείς ξανά
ποτέ!
Μέσα στον πνευματικό του πάτο ο άνθρωπος άμα θέλει μπορεί να μηδενίσει την ύπαρξή του, να κάνει format τον σκληρό δίσκο της ψυχής του και να ξεκινήσει να γράψει τα πάντα από την αρχή. Όταν ο άνθρωπος φτάσει στο μηδέν μπορεί εύκολα να το μηδενίσει και να επιλέξει να φύγει για πάντα από αυτό.
Θεωρητικά κατανοούμε όσα λέτε και τα πρεσβεύουν οι σοφοί της Εκκλησίας
και τα πατερικά κείμενα, αλλά στην πράξη χάνουμε τον δρόμο.
-Υπάρχει
τρόπος! Μαθητεύοντας σε αυτή την Επιστήμη θα λάβεις στα χέρια σου τα μυστικά κλειδιά
της Αληθινής Αγάπης. Τότε θα καταλάβεις ότι:
Η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορείς
να δώσεις στον εχθρό σου είναι το να τον αγαπήσεις αληθινά!
Η θεία κοινωνία είναι μια
πνευματική μετάγγιση αίματος… Όταν κυλάει το αίμα του Χριστού μέσα στις φλέβες
σου τότε γίνεται φάρμακο πνευματικό, το οποίο θεραπεύει τα εσωτερικά σου
τραύματα και μεταβάλλει σιγά-σιγά την πνευματική σου διάθεση απέναντι στους
ανθρώπους… και βιώνεις ένα ξεχείλισμα αγάπης μέσα στην καρδιά σου, το οποίο σε
σπρώχνει αν γίνεται να αγκαλιάσεις ακόμα και τους χειρότερους εχθρούς σου.
Η καθημερινότητα, η εργασία, οι δύσκολες σχέσεις με τους συνανθρώπους,
τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, σε πολλούς αποτελούν εμπόδιο να αφεθούν
στην άσκηση της αγάπης
-Ναι, αλλά η συνείδησή σε καλεί να σταθείς με ειλικρίνεια μπροστά
στον εαυτό σου και να τον ρωτήσεις: είσαι καλά; Κοίταξε μέσα σου και απάντησέ
μου. Είσαι ευχαριστημένος με τη ζωή σου; Έχεις το θάρρος να αντικρίσεις την
εσωτερική πραγματικότητά σου; Τη θλίψη και το κενό που κρύβεις μέσα σου;
Κοίταξε βαθιά μέσα σου και θα
ακούσεις τον εαυτό σου να σου λέει: «Αισθάνομαι μόνος. Έχω ένα κενό το οποίο
τίποτα δε μπορεί να το γεμίσει. Νιώθω ότι κανείς δε μπορεί να με καταλάβει. Η
ζωή μου έγινε συμβατική. Έπαψα να ελπίζω. Γεμίζω το χρόνο μου με χιλιάδες πράγματα
για να ξεχνιέμαι. Κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Έπαψα να πιστεύω στη χαρά.
Συνειδητοποιώ ότι τα όνειρά μου είναι ψεύτικα. Για την ακρίβεια έπαψα να
ονειρεύομαι.
Έχασα το νόημα. Κατά βάθος είμαι πεθαμένος. Ένας ζωντανός νεκρός!»
Όλα αυτά είναι μια διαδικασία που συνήθως αργούμε να την κάνουμε στη
ζωή μας, γιατί φοβόμαστε τις συνέπειες, πως αν αντικρίσουμε την αλήθεια θα
τρελαθούμε. Δεν θα αντέξουμε και θα πέσουμε στην κατάθλιψη.
-Η εμπειρία όσων έχουν αγαπήσει, αν μας μεταδοθεί έστω και ως
γνώση, είναι ικανή να μας κάνει να πιστέψουμε ότι μπορούμε να δούμε την αλήθεια
χωρίς να πάθουμε κατάθλιψη. Να αποδεχτούμε τον εαυτό μας χωρίς να τον φοβόμαστε.
Να αντικρίσουμε ξανά τη ζωή με πίστη, ελπίδα και χαρά. Σε αυτή την πορεία δεν
είμαστε μόνοι αλλά Κάποιος μας συντροφεύει. Κάποιος που αληθινά μας αγαπά και
περιμένει να Τον εμπιστευτούμε, να Του ανοίξουμε την πόρτα και να Του επιτρέψουμε
να βάλει βάλσαμο στις πληγές, να μας φροντίσει και να μας συνοδεύσει στον μακρύ
δρόμο της θεραπείας μας. Να γίνει για μας ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή!
Μας λείπει η αγάπη. Όχι η κάθε αγάπη, αλλά η αληθινή αγάπη. Φοβόμαστε
πως αυτή η αγάπη είναι κάτι ανέφικτο.
- Αυτές είναι σκέψεις αρνητικές. Λέμε «Πώς να αγαπήσω όταν ο άλλος εκμεταλλεύεται την αγάπη μου; Αντί να γίνεται καλύτερος χρησιμοποιεί την αγάπη μου για να γίνεται χειρότερος. Με πατάει κάτω για να αισθανθεί ανώτερος».
Νιώθει κίνδυνο ο άνθρωπος με την ύπαρξη της αγάπης, γιατί γνωρίζει καλά
πως όχι μόνο ο άλλος αλλά και ο ίδιος δεν είναι ολόκληρος, αλλά
κατακερματισμένος
-Πράγματι. Δεν ξέρεις ποιος είσαι,
πού πας, τι κάνεις στη ζωή σου. Είσαι αυτοκαταστροφικός. Αγαπάς εις βάρος του
εαυτού σου. Αγαπάς και αντί να γίνεσαι καλύτερος γίνεσαι χειρότερος! Πώς να αγαπήσει ένας άνθρωπος όταν είναι
αυτοκαταστροφικός: Θέλω αυτό που με πονάει και αγαπώ αυτό που με καταστρέφει.
Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια της σύγχρονης ζωής. Αυτή είναι η πραγματικότητα
του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Η Επιστήμη της Αγάπης υπάρχει για
να σε βγάλει έξω από όλα τούτα τα αδιέξοδα. Είναι ένας μυστικός διάλογος με την
καρδιά σου, που θα σε βοηθήσει να βρεις ξανά τον χαμένο εαυτό σου και να τον
αγαπήσεις. Να διώξεις από την ψυχή σου όλα τα βάρη και να θεραπευτείς από όλες
σου τις πληγές. Να γνωρίσεις ότι υπάρχεις για να χαίρεσαι και ζεις μόνο όταν
αγαπάς. Πρώτα όμως πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Και για να τον αγαπήσεις
χρειάζεται να τον συγχωρέσεις.
Έχω την εντύπωση πως εύκολα συγχωρούμε τον εαυτό μας και δεν κάνουμε
ιδιαίτερο κόπο γι αυτό. Βοηθά στη φιλαυτία μας.
- Αντίθετα απ’ ό,τι λέτε είναι δύσκολο πράγμα να συγχωρέσει κανείς αληθινά τον εαυτό του. Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που υπάρχουν στον κόσμο! Προτιμούμε να ζούμε γεμάτοι με εσωτερικές τύψεις και ξεχασμένες ενοχές. Κατά συνέπεια οδηγούμαστε να φτιάχνουμε τη δική μας συνείδηση για να δικαιολογούμε τον εαυτό μας. Για να αισθανόμαστε μια ψεύτικη ευφορία πως όλα πάνε καλά. Δημιουργούμε τον δικό μας παράδεισο, τον δικό μας ιδανικό κόσμο, μέσα στον οποίο καταφεύγουμε διαρκώς για να αποδράσουμε από την πραγματικότητα που μας καταδιώκει και δε μας αφήνει να ζήσουμε στο παραμύθι που εμείς έχουμε κατασκευάσει για τον εαυτό μας.
Πως θα το αποδεχτούμε αυτό ώστε να προχωρήσουμε μπροστά;
-Η Επιστήμη της Αγάπης θα γίνει σχεδόν ο σύντροφος στον αγώνα σου, για να επιστρέψεις πίσω στην πραγματικότητα, να αντικρίσεις με θάρρος τα λάθη σου και να αποδεχτείς τα προβλήματά σου. Να διαπιστώσεις πόσο πόνο κρύβεις μέσα σου, πόσες πληγές, πόσες τύψεις και πόσες ενοχές. Να διορθώσεις τη συνείδησή σου και να επιστρέψεις πίσω στην καρδιά σου. Είναι τόσο γλυκά εκεί μέσα που δε θα θέλεις με τίποτα πια να βγεις έξω. Το αληθινό μας σπίτι είναι η καρδιά μας. Όσο επώδυνη κι αν είναι η πορεία να μπούμε ξανά μέσα μας, αποτελεί μια πρώτη πνευματική γέννα, η οποία μόλις ολοκληρωθεί θα μας φέρει περισσότερη χαρά απ’ όση η γέννα ενός βρέφους.
* * *
«Αν δεν αγαπάς στενεύει ο χώρος σου και λιγοστεύει ο χρόνος σου» μας
δίνει τον συλλογισμό του για το δαιδαλώδες μονοπάτι που παίρνει όποιος αρνείται
την αγάπη, ο π. Βασίλειος Γοντικάκης. Και δίνει αμέσως την απάντηση «Όλα
ανήκουν στον αληθινό και ακριβό εαυτό μου που είναι οι άλλοι.»
___________
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
Ορθόδοξη Αλήθεια, 31.08.2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου