Οικουμενικός Πατριάρχης: Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου υπήρξε θερμός και ανυποχώρητος υπερασπιστής των απαραγράπτων δικαίων και της πανορθόδοξου ευθύνης του πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου

 Η Α.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, χοροστάτησε την Τρίτη, 8 Νοεμβρίου 2022, κατά τη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε επί τη εορτή της Συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στην Κοινότητα Μ. Ρεύματος.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Ιερολ. Πατριαρχικός Διάκονος κ. Επιφάνιος Καμιανόβιτς.

Εκκλησιάστηκαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Περιφερείας Βόσπορου, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας, και Δράμας κ. Δωρόθεος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τράλλεων κ. Βενιαμίν, κληρικοί και Μοναχές, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας,  η Ευγεν. Γενική Πρόξενος της Ελλάδος κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου, ο Εντιμ. Δήμαρχος Μεγαρέων κ. Γρηγόριος Σταμούλης, με όμιλο προσκυνητών από τη Νέα Πέραμο, και πλήθος πιστών από την Πόλη.

Aμέσως μετά, ο Παναγιώτατος τέλεσε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αοιδίμων Πατριαρχών Σοφρωνίου Β’, Γαβριήλ Δ΄, Κωνσταντίου Β΄ και Γρηγορίου Στ΄, τα λείψανα των οποίων βρίσκονται ενταφιασμένα στον περίβολο του Ναού,  καθώς και του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Β΄, αλλά και Αρχιερέων της Μητρός Εκκλησίας.

Στην ομιλία του, κατά τη δεξίωση που ακολούθησε, στην Κοινοτική Αίθουσα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στους τιμώμενους από την Εκκλησία Παμμεγίστους Ταξιάρχες και όλες τις επουράνιες και Ασώματες Δυνάμεις, αλλά και στον συσχετισμό μεταξύ της σημερινής εορτής και της αποστολής της Εκκλησίας. 

“Ιδού και πάλιν ευρισκόμεθα σήμερα εδώ μαζί σας και μαζί με τις ψυχές των ενθάδε ευσεβώς κειμένων Πατριαρχών, λογάδων του Γένους και απλών Χριστιανών, υμνούντες και τιμώντες τους προστάτες του γραφικού αυτού Βοσπορινού χωριού Παμμεγίστους Ταξιάρχας Μιχαήλ και Γαβριήλ και μαζί τους πάσας τας επουρανίους και ασωμάτους Δυνάμεις.

Πράττοντες δε αυτό ως ελάχιστη οφειλή προς τους φύλακάς μας αγγέλους, ζητούμε συγχρόνως την σκέπη τους και την διά της μεσιτείας τους προς Κύριον ενίσχυσί μας, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και εδώ στο Μέγα Ρεύμα, στην Πόλιν των Πόλεων αυτή και στην οικουμένη όλη την αποστολική μας ζωή και πολιτεία. Επικαλούμεθα δηλαδή την προστασία των αγγελικών δυνάμεων για να συνεχίσουμε να είμαστε «μωροί διά Χριστόν» και συγχρόνως «φρόνιμοι εν Χριστώ». Ασθενείς αλλά και ισχυροί. Ένδοξοι και μαζί και άτιμοι. Να συνεχίσουμε να πεινώμεν, να διψώμεν, να κολαφιζώμεθα, να αστατώμεν, να κοπιώμεν εργαζόμενοι ταίς ιδίαις χερσί. Να εξακολουθήσουμε λοιδορούμενοι να ευλογώμεν, διωκόμενοι να ανεχώμεθα, βλασφημούμενοι να παρακαλώμεν.

Αυτές οι αντινομίες και οι αντιφάσεις, οι οποίες συνιστούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της γνησίας αποστολικής ζωής, εάν είναι τόσον έντονες για τους πολλούς, για εμάς που ζούμε στην Πόλι του Κωνσταντίνου αυτές αποτελούν το καθημερινό βίωμα και την καθ᾽ ημέραν εμπερίαν μας, προς επαινόν μας και προς εγκαύχησίν μας εν Χριστώ: «ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω».

Αυτήν την πατρική ευχή απευθύνουμε σήμερα προς όλους: να συνεχίσουμε ενωμένοι από κοινού την σύμφωνη προς το παράδειγμα των Αποστόλων ζωή της κατά κόσμον ασθενείας και ανέχειας και της κατά Θεόν ισχύος και ευπραγίας, διδάσκοντες διά της σιωπής και του όλου βίου μας στον σύγχρονο κόσμο, ότι «ουκ επ᾽ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» και ότι «το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει», εκεί όπου θα συνυπάρχουμε και θα συνευφραινώμεθα μαζί με τις φωτεινές αγγελικές δυνάμεις, τα αγαθά πνεύματα.

Και εδώ ακριβώς βλέπουμε ένα συσχετισμό μεταξύ της σημερινής εορτής και της αποστολής της Εκκλησίας, η οποία καλείται σε κάθε εποχή να διαμορφώση και να δώση στην κοινωνία αγαθά κατά το δυνατόν πνεύματα, όχι δε μόνον εν τη προσευχή, αλλά εν τω όλω βίω του Σώματος του Χριστού. Γι᾽ αυτό και δεν διαχωρίζουμε την ιερουργία στον ναό από οποιαδήποτε άλλη εν τω καθ᾽ ημέραν βίω του χριστωνύμου πληρώματος πνευματική δραστηριότητα και εκδήλωσι. Εξ ου και ο ανέκαθεν δεσμός, εις την καθ᾽ ημάς Ανατολήν, μεταξύ Εκκλησίας και σχολείου, μεταξύ θείας λατρείας και θύραθεν παιδείας, μεταξύ θυσιαστηρίου και έδρας, μεταξύ άμβωνος και θρανίου.”

Και ο Παναγιώτατος συνέχισε λέγοντας:

“Αυτή υπήρξεν ανέκαθεν η παράδοσις της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, όχι εν απομονώσει του ποιμένος από το ποίμνιό του, όχι από θέσεως αυθεντίας και μόνον, αλλά εν συνυπάρξει, εν συμπορεία, επί το αυτό ομού και ομοθυμαδόν πάντοτε! Κατά τη σημερινή χοροστασία μας στον περίπυστο αυτό ιερό ναό, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, σας ευλογήσαμε όλους πατρικώς, ως ο Αρχιεπίσκοπός σας, αλλά και συμπροσευχη-θήκαμε ολοθέρμως μαζί σας, ως απλός πιστός προσκυνητής. 

Πράγματι, στον μεν αυλόγυρο του ναού αυτού υπάρχουν τάφοι αοιδίμων Προκατόχων μας Οικουμενικών Πατριαρχών, στον δε υπόναο οι τάφοι των Μουσούρων, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των οποίων απάντων θα δεηθούμε εντός ολίγου. Δηλαδή, Εκκλησία και Γένος επί της γης, υπό την γην, υπέρ την γην, μαζί πάντοτε, πολικός αστήρ της πορείας της ιστορία μας.

  Η παράδοσις αυτή δεν διακόπτεται. Συνεχίζεται και θα συνεχισθή. Σας διαβεβαιώνουμε περί αυτού με κάθε υπευθυνότητα, ως Πατριάρχης των Ρωμαίων, συνειδητός φορέας της μακραίωνης αυτής παραδόσεως του Γένους μας!”

O Πατριάρχης συνεχάρη και επαίνεσε για το έργο και τη συμβολή τους στην πρόοδο και την άνθιση της Κοινότητας Μ. Ρεύματος, τον Σεβ. Μητροπολίτη Κυδωνιών κ. Αθηναγόρα, “τον υπό πάντων ενταύθα δικαίως αγαπώμενον και εκτιμώμενον για την αφωσιωμένη διακονία του προς τη Μητέρα Εκκλησία”, τον Πανοσιολ. Μ. Κατηχητή κ. Χρύσανθο, Ιερατικώς Προϊστάμενο της Κοινότητας, καθώς και την υπό την προεδρία του δραστηρίου κ. Γεωργίου Παπαλιάρη έντιμη Εφοροεπιτροπή αυτής. “Προς όλους εκφράζουμε την ευαρέσκεια της Εκκλησίας και ημών προσωπικώς για την πολύτιμη προσφορά τους όχι μόνο προς το Μέγα Ρεύμα, αλλά και προς τα καθ᾽ ημάς ομογενειακά πράγματα γενικώτερα”.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Παναγιώτατος μνημόνευσε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κυρό Χρυσόστομο, ο οποίος εκοιμήθη χθες, ύστερα από πολυετή δοκιμασία της υγείας του. 

“Ο αείμνηστος αδελφός υπήρξε θερμός και ανυποχώρητος υπερασπιστής των απαραγράπτων δικαίων και της πανορθόδοξου ευθύνης του πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου. Η εκδημία του αποτελεί μεγάλην απώλειαν και διά την Μεγάλην Εκκλησίαν και δι᾽ ημάς προσωπικώς, διό και αυθορμήτως απεφασίσαμεν να μεταβώμεν εις Λευκωσίαν διά να προστώμεν της εξοδίου ακολουθίας του εκλιπόντος Προκαθημένου το προσεχές Σάββατον. Είη η μνήμη Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου και Παύλου Αρχιερέως αιωνία και άληστος!”  

Καλωσορίζοντας πατρικώς όλους τους προσκυνητές, ο Πατριάρχης αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στην παρουσία των Σεβ. Μητροπολιτών Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημητρίου και Δράμας κ. Δωροθέου.

“Χαιρετίζουμε με αισθήματα ιδιαζούσης αγάπης και τιμής τον Ιερώτατον αδελφόν άγιον Γουμενίσσης κύριον Δημήτριον, εκλεκτόν Ιεράρχην του πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου εν ταίς Νέαις Χώραις, ο οποίος επισκέπτεται τις ημέρες αυτές την Μητέρα Εκκλησία, μαζί με το πνευματικό του τέκνο, τον νέον Μητροπολίτην Δράμας κύριον Δωρόθεον, τον προσφάτως εκλεγέντα και χειροτονηθέντα εις διαδοχήν του αλησμονήτου αδελφού και επιστηθίου φίλου και συμπαραστάτου της ημών Μετριότητος, μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας Παύλου, μιάς ισχυράς και χαρισματικής πρωθιεραρχικής φυσιογνωμίας, του πιστού και αφωσιωμένου στρατιώτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, της οποίας το όνομα κατά πάντα ετίμησε! Καλώς ήλθατε, προσφιλέστατοι αδελφοί και συλλειτουργοί εις την Πόλιν που είναι “πόλεων πασών οφθαλμός, άκουσμα παγκόσμιο, θέαμα υπερκόσμιον, εκκλησιών γαλουχός, πίστεως αρχηγός, ορθοδοξίας οδηγός, λόγων μέλημα, καλού παντός ενδιαίτημα”, όπως έλεγε Νικήτας ο Χωνιάτης.”

Απευθυνόμενος προς τον νέο Μητροπολίτη Δράμας, ο Παναγιώτατος είπε:

“Τιμιώτατε αδελφέ Δωρόθεε, Διά της εκλογής της υμετέρας αγαπητής Ιερότητος και αναλήψεως υπ᾽ αυτής του πηδαλίου της τοπικής Εκκλησίας Δράμας, αρχίζει, πεποίθαμεν, δι᾽ αυτήν μία νέα περίοδος ακμής, προόδου και ζωντανής παρουσίας, στα ανεξίτηλα χνάρια της σπουδαίας παρακαταθήκης που κληροδότησε εις υμάς ο αείμνηστος προκάτοχός σας, τούθ᾽ όπερ μέλλει να αποτελή πάντοτε πηγήν χαράς και εγκαυχήσεως διά την Μητέρα Εκκλησίαν, την σεμνυνομένην διά την λαμπράν αυτήν Μακεδονικήν Επαρχίαν της. Δεόμεθα του Κυρίου όπως ενισχύη και φωτίζη την υμετέραν Ιερότητα, ίνα «πληροφορή» την υπ᾽ αυτής αναληφθείσαν υψηλήν διακονίαν.”

Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο προσφώνησαν με θερμούς λόγους ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας και ο Εντιμ. κ. Γεώργιος Παπαλιάρης, ενώ ύστερα από προτροπή του Πατριάρχου λόγους οικοδομής απηύθυνε και ο Σεβ. Μητροπολίτης Γουμενίσσης κ. Δημήτριος.

Ο Πατριάρχης στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Στένης

Την παραμονή της εορτής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε κατά τον Μ. Εσπερινό, στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Στένης.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Ιερολ. Πατριαρχικός Διάκονος κ. Ιερώνυμος Σωτηρέλης.

Στην ομιλία του ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στο νόημα της εορτής και επεσήμανε, μεταξύ άλλων:

“Η εορτή της συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών σημαίνει προσοχή, ομόνοια και ένωσι. Όταν εξέπεσαν από τον ουρανό μερικά από τα τάγματα των αγγέλων μαζί με τον αρχηγό τους τον Εωσφόρο, λόγω της υπερβολικής υπερηφανείας και επάρσεώς τους κατά του Θεού, ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ κατενόησε την αιτία της πτώσεως και εκάλεσε τα άλλα τάγματα να διαφυλάξουν τη θέσι τους κοντά στον Δημιουργό με υποταγή και ταπείνωσι. Στους συναχθέντες αγγέλους εβόησε «Πρόσχωμεν», δηλαδή ας προσέξουμε και ας εννοήσουμε τι συνέβη με τους εκπεσόντας. Αυτήν ακριβώς τη συγκέντρωσι των αγαθών πνευμάτων εορτάζουμε σήμερα, αδελφοί και τέκνα πολυφίλητα.”

Σε άλλο σημείο της ομιλία του τόνισε:

“Η σμικρότης αυτή της Κοινότητος Σωσθενίου την καθιστά περισσότερο προσφιλή και περισσότερο συμπαθή σε όλους. Και είναι δι᾽ ημάς προσφιλείς και αξιέπαινοι όλοι όσοι αγαπούν την Στένη και εξακολουθούν να εργάζονται και να μεριμνούν για τη συνέχισι του Κοινοτικού βίου της: όλοι, από του Ιερωτάτου Επόπτου της Περιφερείας Βοσπόρου, λίαν αγαπητού αδελφού αγίου Κυδωνιών, του εκτελούντος χρέη εφημερίου Οσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτου κ. Τιμόθεου Ραιλάκη-Βρανά, αλλά και όλων υμών των ενοριτών και προσκυνητών του Ιερού Ναού τούτου, οι οποίοι με την παρουσία σας αποδείξατε ότι δεν λησμονήσατε και εφέτος την προγονική αυτή εστία και ότι, κατά την εντολή του Κυρίου, γνωρίζετε να εκτιμάτε τα μικρά πράγματα με την μεγάλη αξία.

Σας ευχαριστούμε όλους για τις προσπάθειές σας να παραμείνη ανοικτός ο ακραίος αυτός ναός μας και σας ευχόμεθα την διαφύλαξί σας υπό την σκέπην των πτερύγων της αύλου δόξης των Ταξιαρχών, όπως ψάλλουμε και στο Απολυτίκιό τους. Και του χρόνου, ευλογημένοι Χριστιανοί, και χρόνια πολλά σε όλους και ιδιαιτέρως στους εορτάζοντες!”

 

_______

Φωτο: Νίκος Παπαχρήστου / Οικουμενικό Πατριαρχείο