Η χαρά το ζητούμενο στη ζωή μας - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η χαρά το ζητούμενο στη ζωή μας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Μέρες προ των Χριστουγέννων και πλην της ευχής «Καλά Χριστούγεννα» πολλοί εύχονται γενικότερα «Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα». Προ ημερών εφημερίδα έθεσε το ερώτημα «τι είναι ευτυχία;» σε εννέα γνωστά πρόσωπα. Οι απαντήσεις τους ήσαν ενδιαφέρουσες. Σε μία από αυτές σημειώνεται ότι «φίλοι και οικογένεια είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες ευτυχίας, όπως και η αίσθηση ότι η ζωή μας έχει σκοπό και νόημα». Σε άλλη λέγεται πως η ευτυχία «είναι μια στιγμή εναρμόνισης με το σύμπαν...».

          Κατά τον ορισμό που δίνει  το χρηστικό λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών «ευτυχία είναι η ζωή που χαρακτηρίζεται από ευχάριστα γεγονότα ή καταστάσεις». Η εμπειρία διδάσκει πως δεν είναι διαρκής, ούτε απτή, γι’ αυτό και η ευχή. Η ευτυχία και η επιτυχία έχουν συνθετικό την τύχη, που στην προχριστιανική αρχαιότητα ήταν θεά και όταν ελέγετο ότι ο άνθρωπος έχει τύχη, σήμαινε ότι έχει την εύνοιά της...

Η ευτυχία και η επιτυχία αφορούν την κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου και είναι σε συνάρτηση της προσπάθειάς του  και παραγόντων, που δεν ελέγχονται από αυτόν. Εκτός όμως της ευτυχίας, που συνήθως εναλλάσσεται με τη θλίψη, υπάρχει και η χαρά που μπορεί να είναι ισόβια, ανεξάρτητα από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες, από αποτυχίες και επιτυχίες, από ασθένειες και θάνατο.

Είναι η χαρά που ένιωσαν οι Πέρσες σοφοί αστρονόμοι όταν με το αστέρι βρήκαν τον Χριστό στη φάτνη: «Ιδόντες τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα» (Ματθ. β΄ 10). Είναι η χαρά που ένιωσαν οι βοσκοί της Βηθλεέμ τη νύχτα της Γέννησης του Χριστού, όταν ο άγγελος τους είπε το γεγονός: «Ιδού  ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη σήμερον σωτήρ...βρέφος εσπαργανωμένον» (Λουκ. β΄10-13). Εκείνοι τότε έσπευσαν να το προσκυνήσουν και ήσαν οι πρώτοι ιεραπόστολοι του χαρμοσύνου γεγονότος. Οι Πέρσες  επιστήμονες και οι απλοϊκοί βοσκοί της Βηθλεέμ έζησαν τη χαρά στη ζωή τους, δια της συνάντησής τους με τον  Χριστό.

          Ίδια χαρά ένιωσαν ασκητές της ερήμου και σπουδαίοι ζωγράφοι, ποιητές και μουσικοί. Παράδειγμα: Ο Φρίντριχ Σίλερ έγραψε την «Ωδή στη χαρά» και ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν τη μελοποίησε στο καταληκτικό μέρος της αριστουργηματικής ενάτης συμφωνίας του. Ο Γερμανός ποιητής γράφει μεταξύ άλλων: «Μεσ’ από το φλεγόμενο καθρέφτη της αλήθειας σ’ αυτόν που ερευνά χαμογελά η χαρά. Του υπομονετικού οδηγεί τα βήματα προς τις απόκρημνες πλαγιές της αρετής. Πάνω στης πίστης τα ηλιόφωτα βουνά τη σημαία της θα δεις να κυματίζει και μεσ’ απ’ τα κομματιασμένα μνήματα αυτή’ ναι που θα στέκει μες στων αγγέλων το χορό».

Είναι λυπηρό που η Ευρωπαϊκή Ένωση παραποιεί το νόημα της  ωδής στη χαρά, που είναι το σύμβολό της. Διότι ο Σίλερ εκφράζει τα ιδανικά της ελευθερίας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της συναδέλφωσης των λαών, ως στηριζόμενα στον Χριστό, που έχει εξοβελιστεί από τις Βρυξέλες... Καλά Χριστούγεννα.-