Εις πτώσιν γενικήν
Γεωργίου,
Δημητρίου,
Χρυσούλας…
Σειρά ατελείωτη οι γενικές
να εκφωνούνται αργά ή γρήγορα
κάποτε και μηχανικά.
Μα κάθε γενική
στον κόσμο τούτο
πόνεσε,
έκλαψε,
αγάπησε
εις πτώσιν γενικήν
και επ' ελπίδι γενικής
Αναστάσεως.
Αλεξανδρεύς
7 σχόλια:
Εξαιρετικό.
Ευχαριστούμε.
Ν.εανία.Σ
Ένα όνομα στο ψυχοχάρτι, ολόκληρη ιστορία!!!
Κι όμως με αιώνια πορεία...
Σας ασπαζομαι αδελφε μου ! Ολα επ ελπιδι αναστασεως ζωης αιωνιου. Αθ. Κοτταδακης
Υπέροχο! Όλοι την ακούμε τη γενική, εσύ όμως την πρόσεξες και της έδωσες άλλη διάσταση. Σε ευχαριστούμε.
Την αλήθεια μας λένε αυτές οι γενικές. Την αλήθεια του προσώπου επ' ελπίδι γενικής Αναστάσεως.
Αχ αυτές οι γενικές, που πονάνε τόσο ...
Μόνη μας χαραμάδα ελπίδας η προσμονή της Ανάστασης!
Ευχαριστούμε για το παραμυθητικό ποίημα!
v.
Άλλο να το ακούς στην Βάπτιση,
στον Γάμο,
στην Χειροτονία,
κι άλλο στο "μυστήριο" του θανάτου.
Στο τέλος μια κλητική προσφώνηση
στην θέση της γενικής
-Κύριέ μου και Θεέ μου-
ερμηνεύει και θεραπεύει
ό,τι πίσω μένει!
Δημοσίευση σχολίου