Για πόσο ακόμη τα αυτονόητα;
Η χαρά και η ικανοποίηση για τα
θύματα της Τουρκίας και της Συρίας από το φονικό σεισμό και η προφητολαγνεία
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με τη χριστιανική πίστη και την ορθόδοξη παράδοση! Σιωπή
και προσευχή αρμόζουν σε τέτοιες στιγμές.
Καλό είναι την ερχόμενη Κυριακή
να ανάψουμε δυο κεράκια:
ένα για τα θύματα και ένα για
εμάς τους "καλούς Χριστιανούς", που ασωτεύουμε και ανταλλάσσουμε την αγάπη, τη ζεστασιά και τη φιλανθρωπία της
αγκαλιάς του Πατέρα με την αυτοδικαίωση και τη σκληρότητα.
Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου