Σήμερα, 1η Ιουνίου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Ιουστίνου του φιλοσόφου καθώς επίσης των Ιούστου, Χαρίτωνος και Χαριτούς.
Ο Άγιος Ιουστίνος γεννήθηκε στη Νεάπολη της Παλαιστίνης το 100 μ.X. Οι γονείς του ήσαν Έλληνες ειδωλολάτρες, οι οποίοι φρόντισαν ώστε ο Ιουστίνος να λάβει εξαιρετική ανατροφή αλλά και ευρεία φιλοσοφική μόρφωση. Η πλούσια θύραθεν παιδεία ωστόσο δεν έδιδε απάντηση στα ερωτήματα που έθετε η ανήσυχη ψυχή του.
Ο Θεός, βλέποντας την ειλικρινή πρόθεση των αναζητήσεων του Ιουστίνου, ανταποκρίθηκε ευμενώς. Έτσι, κάποια ημέρα πού βάδιζε κοντά στη θάλασσα, συνάντησε ένα γέροντα, βαθύτατα καταρτισμένο στις αλήθειες των Θείων Γραφών και την Παράδοση της Εκκλησίας, ο οποίος δίδαξε στον Άγιο Ιουστίνο το βάθος της χριστιανικής διδασκαλίας, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί σε σπουδαίο εκκλησιαστικό συγγραφέα.
Ο Ιουστίνος μετέβη στη Ρώμη, επί αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου, όπου του παρέδωσε απολογία, στην οποία κωδικοποίησε τις βασικές διδασκαλίες του Χριστιανισμού και αποδείκνυε την πλάνη των ειδώλων, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα από τα κείμενα, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης. Για το σθένος και την ενέργειά του αυτή, εκλήθη Απολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως.
Η θαρραλέα δράση του Ιουστίνου, ο οποίος δεν έπαυε να κηρύττει το λόγο του Θεού και να συγγράφει έργα απολογητικού και ποιμαντικού χαρακτήρα, προκάλεσε τη μήνη των ειδωλολατρών, καθώς επίσης και η αναφορά του περί «σπερματικού λόγου», δηλ. η ύπαρξη στοιχείων και ψηγμάτων από τον αληθινό λόγο του Θεού στα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων φιλοσόφων. Επιβεβαιώνεται ο λόγος του Απ. Παύλου ότι «ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος» Ρωμ. 2, 14.
Συνελήφθη και αφού υπέστη βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκε το 165 μ.X., αναδεικνυόμενος όχι μόνο σε απολογητή της Ορθόδοξης πίστης, αλλά και σε αθλοφόρο Μάρτυρα της Εκκλησίας, για την αγάπη του Αναληφθέντος Χριστού.
Είναι σημαντικό γεγονός ότι σε νάρθηκες ναών Μοναστηριών βρίσκουμε και μορφές σημαντικών προσώπων της αρχαιότητας, όπως του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Τούτο συμβαίνει, διότι με το ήθος, την ασκητική και το φιλοσοφικό τους έργο θεωρούνται «προ Χριστού Χριστιανοί».
Του Επισκόπου Μεσαορίας
Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου