ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ
Ήταν το μοναστήριν σου ένας καμός
να πάω.
Να πκιάω στράτες των στρατών να
φκω στα παναήρκα
Αρκοντες μιάλοι τζιαι φτωσιοι
ποίημαν τραγουδάω
Τους κήπους του Αγίου μας τα
μιάλα σημηντήρκα
Βαρνάβαν τον ελέγασειν τζι είσιεν
γρουσήν καρδίαν
τζιαι ήτουν τζιαι Απόστολος στην
πρώτην Εκκλησίαν
Υιόν της Παρακλήσεως είπαν τον
τζιαι πλουμίσαν
τες όμορφες τις χάρες του πολλοί
τις αγαπήσαν
Φυλλάδες έγραψα πολλές για ούλλες
τες αιτίες
Τζιαι για της Τζύπρου τους καμούς
του Ζήδρου τις θυσίες
Μα του Αγιού Ιδρυτού έγραψα τζιαι
τον βίον
τζιαι τζειντους Καλοήρους του
κλαίω τους κάθε λλίον.
Γιάννης Πεγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου