Θεοφανία (Φανή) Μιχαλοπούλου

Υπάρχουν κάποιες ψυχές που είναι στην αφάνεια για τους πολλούς. Αλλά η ζωή τους είναι γεμάτη από αθόρυβη προσφορά σε έργα αγάπης και θυσίας. Μια από αυτές ήταν η σεβαστή

Θεοφανία (Φανή) Μιχαλοπούλου

Σεμνή η ζωή της, αφανής η παρουσια της, πρόσφερε χωρίς να προσμένει ανταπόδοση. Η ζωή της ήταν ζωή χριστιανική, με πόλεμο για να νικήσει τα ελαττώματα της, λιγομίλητη και μετρημένη.  

Την γνώρισα όταν ήμουν Διευθυντής στο οικοτροφείο και ερχόταν κάποια πρωινά να προσφέρει την διακονία της. Πάντα σιωπηλή έκανε όλες της εργασίες που της υποδείκνυαν. Ήταν τόσο αβαρής που και το μεσημβρινό φαγητό της -αν θα έτρωγε με τις κυρίες- το έφερνε κοντά της.  

Όταν ήμουν διευθυντής στην Αγία Σκέπη, την ενθυμούμαι μια φορά την εβδομάδα, με ταξί να φέρνει ζυμωτό ψωμί που η ίδια έφτιαχνε, και να φεύγει χωρίς να περιμένει να ακούσει ένα ευχαριστώ.

Υπήρξε μέλος της ΧΟΕΝ και ως Πνευματικούς είχε τον π. Χριστόδουλο Παπαγιάννη, π. Γαβριήλ Αθανασιάδη και τον π. Χριστοφόρο Μυτιλήνη.

Τα τελευταία χρόνια αξιώθηκε να λάβει την αγάπη και την προστασία του Ευγηρείου ως τρόφιμος. Σήμερα όπως μου διαμήνυσε με τηλεφωνικό μήνυμα η κ. Πετράκη έφυγε για τον Ουρανό. Να αναπαυθεί η ψυχούλα της από τους κόπους της ζωής αυτής. Δεν είμαι πλέον υπεύθυνος στο Ευγηρείο για να την αποχαιρετίσω. Από την Γενεύη που ειμαι προσεύχομαι. Ελπίζω να έχω την ευχή της.   

Έφυγε σήμερα πλημμυρισμένη από τη χάρη του Θεού στο γλυκοχάραμα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα. Δόθηκε ολοκληρωτικά στο έργο Του με πίστη σταθερή, ακλόνητη, με αφοσίωση και αγάπη αγνότατη, αφού για συντροφιά είχε χαράξει στην καρδιά της το  άγιο όνομά Του.

Στο καλό, κ. Φανή, καλό Παράδεισο! Καλή ανάπαυση, καλή αντάμωση στη χαρά του Κυρίου μας, «Μακάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνῄσκοντες... ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τὰ γὰρ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ’ αὐτῶν». 

Αιωνία η μνήμη σου.  Ικέτευε υπέρ ημών.

Αναστάσιος Κωστόπουλος