Χρόνια πολλά
με υγεία και χαρά στην κ. Γ. Σ.
Καλό μήνα σε
όλες σας.
Χαίρομαι για
αυτές τις όμορφες «οικογενειακές» στιγμές σας.
Και μια απάντηση
σε αυτά που μου γράψατε:
«Μην πας πίσω εκεί που ήσουν χαρούμενος.
Είναι μια μελαγχολική παγίδα...
Όλα θα έχουν αλλάξει και τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, ούτε καν εσύ.
Μην προσπαθείς να ψάξεις για τους γνωστούς χώρους, ούτε τους ίδιους ανθρώπους.
Κράτα το πάντα στο μυαλό σου, όπως ήταν, αλλά μην επιστρέψεις.
«Μην πας πίσω εκεί που ήσουν χαρούμενος.
Είναι μια μελαγχολική παγίδα...
Όλα θα έχουν αλλάξει και τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, ούτε καν εσύ.
Μην προσπαθείς να ψάξεις για τους γνωστούς χώρους, ούτε τους ίδιους ανθρώπους.
Κράτα το πάντα στο μυαλό σου, όπως ήταν, αλλά μην επιστρέψεις.
Η ζωή
συνεχίζεται και υπάρχουν νέα μονοπάτια για να ταξιδέψεις.
Νέα μέρη έστω και για μια επίσκεψη.»
Νέα μέρη έστω και για μια επίσκεψη.»
Α.Κ.Κ.
13 σχόλια:
Συγκινήθηκα
Aπλό, σύγχρονο, αλλά και πολύ βαθύ, με ένα κρυμμένο μυστικό νόημα, κάπως καβαφικό, με μία μελαγχολία στην επιφάνεια, αλλά με υπόστρωμα μία στέρεη αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.
Βεβαίως και συνεχίζεται η ζωή, όλα είναι ακριβώς έτσι όπως τα έχετε αφήσει και οι χώροι και οι άνθρωποι, το μόνο που λείπει είστε εσείς και η χαρά όταν σας βλέπαμε.
Το να σε αγαπούν εκεί απ' όπου έφυγες είναι μεγάλη ευλογία! Αν μάλιστα ήσουν και προϊστάμενός τους ακόμα μεγαλύτερη.
Ευλογητός, λοιπόν, ο Θεός που σου την χαρίζει και ισοσκελίζει την όποια ανθρώπινη πίκρα.
Ο φίλος
γδμ
Η ζωή έχει πάντα την συνέχειά της αλλά ο πόνος όταν φεύγει ο άνθρωπος που σε ένιωθε και σου συμπαραστεκόταν μένει. Το κενό γραφείο που δεν το γεμίζει ο άνθρωπος της κατανόησης είναι μια μεγάλη έλλειψη.
Σε συμβουλεύω να μην γυρίζεις σε στιγμές από το παρελθόν σου. Θα πονάς θα κλάψεις και θα σκληρύνει η καδιά σου. Θα μετανιώσεις για τα όσα πρόσφερες και με την σιωπή τους στα διέγραψαν. Θα έλθουν στην μνήμη σου οι φίλοι που έχασες στο δρόμο της ζωής, τα λόγια που ήθελες να πεις και δεν είπες από την ευγένεια η οποία σε διακρίνει, τα λόγια που περίμενες να ακούσεις και ποτέ δεν σου είπαν, οι μεγαλόσχημοι με τα πήλινα πόδια. Τι και αν οι άνθρωποι που κουβαλούσες χρόνια στην καρδιά σου σε ξέχασαν, σε αγνόησαν, σε πρόδωσαν. Έτσι κάνουν, δεν είσαι ο πρώτος.
Να σου φτάνει η αγάπη του λαού –συνεργατών σου- και όχι των προυχόντων.
Βγάλε από το μυαλό σου το bullying που δεχόσουν –όπως μου είπες- συστηματικά. Το ότι δεν σε υποστήριξαν –τόσα χρόνια- πρόσωπα που περίμενες μην σε ενοχλεί, οι Απόστολοι εγκατέλειψαν τον Κύριο στις δύσκολες ώρες Του. Αδελφέ μην χάνεις τον χρόνο σου με ψευδαδέλφους, με επαγγελματίες χριστιανούς στην ευσέβεια του φαίνεστε, στη διοίκηση και όχι στην διακονία. Αυτά στα συμβουλεύω με αγάπη. Γνωρίζω την καλή σου καρδιά. Μην αφήνεις να σε πικραίνουν ανθρωπάρια χωρίς αξία. Συνέχισε σε άλλα μετερίζια τις δράσεις σου. Είσε άνθρωπος της προσφοράς. Μην προσφέρεις μόνο στους άλλους. Κοίταξε και εσένα που στο τέλος θα μείνεις μόνος.
Η ζωή συνεχίζεται καλύτερα μακριά από τα παράσιτα που σε ξεζουμίζουν. Βάλε μυαλό όλο την πατάς από ψεύτικους ευσεβισμούς ανθρώπων που σου την φέρνουν πισώπλατα. Αυτό έμαθαν τόσα χρόνια όχι από την Εκκλησία αλλά από τα κτίρια….
Σου έχει δώσει πολλά τάλαντα ο Κύριος.
π. Νεόφυτος
Δεν είναι όλα τα ίδια στην μετά κ. Κωστόπουλου εποχή. Η εποχή του ήταν η χρυσή δεκαετία. Είχε αγάπη στοργή και βόλευε με τον τρόπο του κάθε πρόβλημα. Ενδιαφερόταν για μας, τις οικογένειες, τα παιδιά μας. Παρηγορούσε με λόγια και πράξεις τους τρόφιμους. Κράτησε στην πανδημία στάση σωστή όταν τον υπονόμευαν οι ξερόλες που δεν πάτησαν το πόδι τους αλλά γνωρίζανε να τον καπελώνουν με διαταγές. Δίσεκτοι μήνες άρχισαν. Τώρα περιμένω τον διορισμό μου στο δημόσιο με αγωνία για να φύγω γιατί η ζωή συνεχίζεται αλλά τώρα η ανηφόρα είναι δύσκολη χωρίς την βοήθειά του. Ήταν κοντά μας όταν ήταν στην Πάτρα μέχρι 7 και 8 το απόγευμα από το πρωί. Τίποτα δεν του ξέφευγε όλα τα γνώριζε. Όταν έπρεπε μας τα έσερνε τσουβαλάτα αλλά πάντα είχε δίκιο γνώριζε το κάθε τι. Ποτέ δεν τον παρεξήγησα γιατί πονούσε αφού πρόσφερε εργατοώρες χωρίς πληρωμή.
Είπα να μην τα γράψω αλλά δεν άντεξα πρέπει η αλήθεια να ειπωθεί.
Δεν γνωρίζω να στέλνω σχόλια αλλά βρήκα τον τρόπο με άλλο πρόσωπο.
Χρόνια μας χαιρετούσατε λέγοντας φεύγω. Καμιά δεν πίστευε ότι θα γίνει. Μερικές φορές σου έρχεται ξαφνικά το μαντάτο. Είπατε σε κάποιες ότι από την 1 Ιουνίου φεύγετε. Δεν σας πίστευαν και γιαυτό δεν σας αποχαιρέτισαν μέχρι που η καθεμιά μας κατάλαβε από την μυστικότητα που κρατούσαν και το αλλαγμένο γραφείο σας πως είπατε το αντίο.
Δεν θα πω ούτε ότι σας χρειαζόμαστε, ούτε ότι βασιζόμαστε σε σας. Τα αυτονόητα είναι περιττά.
Θα πω ότι αυτοί οι παραπάνω σε αξίωμα από σας που σας άφησαν να φύγετε ήταν απλά χαζοί.
Οι περισσότερες ελπίζουν την επάνοδό σας. Η Αγία Σκέπη να ακούσει τις προσευχές μας.
Μην ξεχνάτε σας αγαπάμε
Θα τους πείραζε που ήταν άμισθος και είχε γνώμη. Τώρα θα φέρουν κάποιο από τα ‘’δικά τους παιδιά’’ για να παίρνει και αυτός τον μισθό. Μια νέα θέση εργασίας.
Π.Χ.Χ.
Όταν φεύγει κάποιος δεν γυρνά πίσω. Κρατήστε τις καλές αναμνήσεις. Κανένας δεν είναι αναντικατάστατος. Οι φωτογραφίες δεν κάνουν καλό. Γυρίστε σελίδα. Τέλος.
Καλά έκανε και έφυγε. Να ηρεμήσει ο ανθρωπος από τους υποβιβασμούς που του κάνανε. Μόνο τον τίτλο είχε. Άλλος έκανε κουμάντο. Δεν είμαστε χαζές ακούγαμε και εμείς. Τον έχω πάρει τηλέφωνο αλλά το έχει κλεισμένο. Ήταν και είναι ΚΥΡΙΟΣ με τα όλα του.
Εμείς , όχι το προσωπικό αλλά οι συνεργάτιδες του όπως μας αποκαλούσε ο διευθυντής μας, τον αγαπήσαμε , τον αγαπάμε και θα τον αγαπάμε, γιατί ήταν πάντα εκεί και μας στήριζε Τσε όλα μας τα προβλήματα. Εύχομαι η Παναγία μας,να του χαρίζει υγεία και να του χαράξει έναν δρόμο χαρούμενο στη ζωή του. Με πολύ σεβασμό και εκτίμηση!!! Το αξίζει!!!
Είδα σχόλια πολλά και μπήκα.
Ότι και να κάνουν φίλε Κωστόπουλε μερικοί άνθρωποι του περιβάλλοντός σου δεν θα σε φτάσουν ποτέ. Είσαι ανεκτίμητος και μοναδικός. Αν σε μιμηθούνε θα έλθει το τριώδιο συντομότερα για αυτούς.
Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου