Είναι και άλλος ένας δρόμος, πλατύς και ευρύχωρος, από τον όποιο περνά μια άμαξα. Από εδώ βλέπω πέρασε ο προφήτης Ηλίας, «ἅρμα πυρὸς καὶ ἵπποι πυρὸς» (Βασιλειών Δ΄, β΄. 11), μα άφησε τη μηλωτή (=ρούχο από δέρμα προβάτου) του και έπεσε, και τότε πέρασε. Θέλεις και συ Χριστιανέ να πας στον Παράδεισο, από την πλατιά οδό, όπως ο Ηλίας; «ἅρμα πυρὸς» δηλαδή θερμή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, «ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται» [Ματθ. κβ΄40]. «Πάσης γάρ ἐστιν ἀρετῆς ὑπόθεσις, και εν τούτω σωζόμεθα πάντες» [Χρυσόστομος, Εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην]. Ο Ηλίας για να ανέβει στον Ουρανό, έριξε από πάνω του το ρούχο του. Που σημαίνει ότι, στον Παράδεισο δεν ανεβαίνουμε με το δικά μας ρούχα. Πόσο μάλλον με τα ξένα; Μα το ρούχο του Ηλιού, τι ήταν ; μια μηλωτή, μια γούνα, δηλαδή ένα δέρμα, και ο Ηλίας το έριξε κάτω, που σημαίνει, εσύ που γδέρνεις , με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόβατα, στον Παράδεισο δεν ανεβαίνεις, με ξένα δέρματα, με ξένα ρούχα.
Ω Παράδεισε, είναι δυνατόν ακόμα και μείς, που είμαστε άνθρωποι, που είμαστε Χριστιανοί, για ένα τόσο μικρό πράγμα, να θέλουμε να χάσουμε ένα τόσο μεγάλο καλό! Ένα Παράδεισο για μια ώρα χαράς! Ω Παράδεισε! Παράδεισε! εμείς μπορούμε να σε κερδίσουμε, μα δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε.Επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων Ηλίας Μηνιάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου